Royals vs Rebels

41:Comfort

Trixie's Pov

I cant believe it! Pinagmukha nila akong tanga all this time?! Freaking hell! Akala ko ba walang sekreto? Eh ano to?!

So ganun? Wala silang tiwala sakin?! The hell?! Pinagkatiwalaan ko sila! Pero ako, hindi nila magawang pagkatiwalaan?! They should rot in hell!

Ewan ko kung saan ako papunta pero takbo lang ako ng takbo. Ang sakit lang eh! Ang malaman mo na hindi ka nila pinagsabihan ng skereto niya kasi wala siyang tiwala sayo.

Napahinto na ako sa pagtakbo.

Nilibot ko ang paningin ko and nasa garden na pala ako. Di ko man lang namalayan.

Umupo ako sa ilalim ng puno. And dun, lumabas na ang mga luha ko.

Kanina ko pa gusto umiyak pero ayaw kong may makakita sakin na umiyak. Bakit ba ayaw nila ako pagkatiwalaan?

Di ba ako trust worthy?! Eh letse pala sila eh!! I gave all my trust to them peri ganito lang?! Then screw them and their trust!

Noon hanggang ngayon, walang nagtitiwala sakin..

Si Dylan, Si Aira, Si Maxhie at maski si Riana, hindi ako pinagkakatiwalaan. Alam niyo ba kung gaano kasakit ang maranasan ulit na hindi ka katiwatiwala? Kung hindi eh wag kayo magalit sakin!

This isnt a petty thing! Knowing that your most treasured friends dont trust you? It hurts like hell!

Naapakan na nga ang pride ko, naapakan pa ang pagtitiwala ko sa kanila.

Right now, i dont know who to trust anymore.

" Woah. Would you look at that! The almighty Trixie Ramirez is crying? Big news." napatingin ako sa nagsalita. Why is he here?!

" Get. Lost." sabi ko and pinunasan ang luha ko.

" Aww.. Where's the tough attitude you got, Lady Trixie?" ramdam ko na nakangisi siya ngayon. What he said, struck me. Hindi naman ako iyakin ah? Bakit... Bakit nga ba ako umiiyak?

Ramdam ko nalang na umupo siya sa tabi ko. I dont like other people sitting beside me. But, hindi ko magawang palayuin siya. Just great.

" Ano ba ang iniiyakan mo? Naapakan ba pride mo o sadyang nasaktan ka?" huh. What a foolish question from a fool.

" Its obviously both." sabi ko and pumikit.

" That is just a petty reason." sabi niya and biglang kumulo ang dugo ko. May alam ba siya?! Wala!

Dumilat ako and stared at him coldly.

" You dont know the whole story so shut the fuck up, Brent!!!" sigaw ko. Ngumisi siya

" Then why are hurting so much? If you dont want me to judge you without me knowing anything, then tell me everything." sabi niya and by that, natahimik ako.

He has a point. Again. Hindi ko alam kung dapat ko ba sabihin pero, i dont know. I feel comfortable around him. Para bang, kilala ko na siya dati.

I sighed.

" Alam mo ba gaano kasakit ang malaman na walang nagtitiwala sayo? Ganun ang nararamdaman ko. I feel betrayed. Kasi akala ko, walang lihiman samin. How.. How can they not trust me?.." sabi ko and tumulo na naman ang mga luha ko. Nagulat nalang ako ng bigla niyang pahiran ang mga luha ko gamit ang mga kamay niya.

" I wanted to be trusted even just for once... P-pero bakit... Bakit di nila magawa? Bakit?!!" Sigaw ko. Napailing nalang siya.