Blood's Magic

2

   Στο άκουσμα της λέξεις αυτής, εγώ άρχισα να τρέχω προς το δάσος. Πριν, όμως μπω στο δάσος ο δεύτερος άντρας με έπιασε από τα μαλλιά (κυριολεκτικά ) και με τράβηξε κοντά του... προσπάθησα να απομακρυνθώ, αυτός για να με αποτρέψει έβγαλε ένα μαχαίρι από το μπουφάν του και με απείλησε, πως θα με σκοτώσει.

Εγώ βρήκα την ευκαιρία και τον χτύπησα με τον αγκώνα μου στην μύτη. Εκείνος όμως δεν με άφησε στιγμή... αντιθέτως έκανε την απειλή του, σχεδόν , πραγματικότητα και με μαχαίρωσε στα πλευρά.

Έπειτα, ο άντρας αυτός με σήκωσε στα χέρια και άρχισε να με πηγαίνει προς τα πεύκα....

Ξαφνικά σιωπή!....Η μάχη των αντρών πίσω μας είχε τελειώσει.

Ο άντρας που με κρατάει γελάει χαιρέκακα:

- «Μπράβο ρε μπαγάσα! Τον κατάφερες τον μικρό! Δεν ήταν και τόσο δύσκολο τελικά! Τι φύλακας και βλακείες!...»

Είπε γελώντας και γύρισε να κοιτάξει τον σύντροφό του, κρατώντας με ακόμη στα χέρια του.

Δεν πρόλαβε να κάνει ούτε ένα βήμα και το αγόρι που είχα δει του έσπασε τον λαιμό, με τόση ευκολία ,που με τρόμαξε πραγματικά. Το κορμί του άντρα, με την μάσκα υποχώρησε κάτω από το δικό μου. Και εγώ σαν άψυχο σώμα ένιωσα να πέφτω στο κενό. Το σώμα μου, όμως ποτέ δεν ακούμπησε το χώμα. Το αγόρι με έπιασε στον αέρα!

Με ακούμπησε πάνω του και αφού με κοίταξε προσεκτικά από πάνω μέχρι κάτω, με τα χρυσαφένια μάτια του, άρχισε να με μεταφέρει προς το δάσος. Το πρόσωπό του γεμάτο αίματα με κοιτούσε σοβαρό.

Ήταν όμορφος, πολύ όμορφος, αλλά έχοντάς τον δει να σκοτώνει έναν άνθρωπο ήθελα να φύγω μακριά του, όσο το δυνατόν πιο γρήγορα.

Εγώ ήμουν παγωμένη όλη αυτή την ώρα και μόνο όταν είδα τα πρώτα δέντρα άρχισα να παλεύω στην αγκαλιά του. Προσπάθησα να τον διώξω με τα χέρια μου. Προτιμούσα να έπεφτα κάτω. Αυτός, όμως αντιστάθηκε, δεν με άφησε κάτω. Χτυπιόμουν σαν τρελή, εκείνος όμως κοιτούσε μπροστά.

Μόλις μπήκαμε στο δάσος σταμάτησα απότομα να κουνιέμαι. Μάλλον η αδρεναλίνη εγκατέλειψε το σώμα μου, γιατί μόνο εκείνη την στιγμή αντιλήφθηκα πως το αίμα μου έρρεε σαν ποταμός και νιώθοντας τον πόνο να με κατακλύζει, κοίταξα προς το σημείο όπου με είχε τραυματίσει ο άντρας.

Τόση ώρα εκείνος με παρατηρούσε και ακολουθώντας την ματιά μου διαπίστωσε τον λόγο που είχα σταματήσει να αντιστέκομαι.

Με άφησε κάτω γρήγορα. Έμοιαζε ανήσυχος. Ίσως αυτό να σήμαινε πως ενδιαφερόταν για την υγεία μου και δεν κινδύνευα...

Εγώ ζαλιζόμουν και ήμουν έτοιμη να λιποθυμήσω...

Εκείνος με γρήγορες και επιδέξιες κινήσεις μου έβγαλε την μπλούζα. Δεν αντιστάθηκα ιδιαίτερα, ήμουν πολύ αδύναμη.

Άρχισε να πιέζει την πληγή μου με την μπλούζα , καθώς με κοιτούσε στα μάτια...

Οι ματιές μας έντονες, αλλά κράτησαν λίγο, διότι αδύναμη πλέον, λιποθύμησα.

...

ev4�ڙFD�