Blood's Magic

« Ένα όμορφο μέρος.»

Βαλεντίνα

Ήμασταν στον αέρα ήδη δέκα λεπτά. Δεν μιλούσαμε, ο καθένας ήταν βυθισμένος στις σκέψεις του.

Κοιτούσα τα σύννεφα και σκεφτόμουν πως είχε αλλάξει η ζωή μου τις τελευταίες εβδομάδες.

Όταν είδα για πρώτη φορά τον φύλακά μου. Όταν με έσωσε για πρώτη φορά. Όταν ανακάλυψα ποια πραγματικά ήμουν.

Θυμήθηκα τα παράξενα όνειρα και προσπάθησα να σκεφτώ τι θα μπορούσαν να σημαίνουν. Τον θάνατο της μαμάς μου. Πληγώθηκα πολύ που την έχασα, αλλά το παράξενο είναι πως τα λόγια του Άντριαν για το πνεύμα λύκο με έκαναν να μην θρηνήσω τόσο. Ήξερα πως θα την ξαναδώ, όσο περίεργο και αν ακούγεται. Απλά το ήξερα και χαιρόμουν για αυτό.

Και μετά ήταν το φιλί που έδωσα στον Άντριαν. Δεν ήταν κανονικό φιλί όμως η καρδιά μου χτυπούσε σαν τρελή και σίγουρα ήμουν κατακόκκινη. Εκείνη την στιγμή δεν το σκέφτηκα και πολύ και μετά μόλις συνειδητοποίησα τι είχα κάνει βιάστηκα να γυρίσω το κεφάλι για να μην δει τα κόκκινα μάγουλά μου.

....................................................................

Άντριαν

Εκείνο το απρόσμενο φιλί με έκανε να γελάσω. Η πτήση θα διαρκούσε σχεδόν οχτώ ώρες. Είχα πολύ χρόνο να σκεφτώ τι ακριβώς συνέβαινε.

Η Σελίνα είχε πεθάνει. Ήμουν με την Βαλεντίνα σε ένα ταξίδι για την πατρίδα που θα είναι πιο δύσκολο και επικίνδυνο από ότι θα νόμιζε κανείς. Και το χειρότερο είναι πως η Βαλεντίνα δεν ξέρει σχεδόν τίποτα για μένα. Και όταν τα μάθει θα με μισήσει.

Πόσο βλάκας ήμουν που δέχτηκα αυτήν την αποστολή τρία χρόνια πριν. Έπρεπε να μείνω πίσω και να πάει κάποιος άλλος να προσέχει την μικρή λυκάνθρωπο. Όμως το πείσμα μου με έβαλλε σε μπελάδες πάλι.

Flashback

- « Πατέρα πρέπει να πάω. Το υποσχέθηκα στην Σοφία.» φώναξα θυμωμένος

- « Δεν ακούω κουβέντα Άντριαν θα μείνεις εδώ μέχρι να ενηλικιωθείς.» απάντησε

Μια βαριά φωνή διέκοψε την διαφωνία μας.

- « Κύριε, συγνώμη για την διακοπή αλλά είναι σημαντικό.»

-« Μίλα Ντέρεκ.» πρόσταξε