Blood's Magic

« Πίσω ξανά»

- « ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!» φώναξα καθώς η Λίνα μου έλεγε τα ευχάριστα νέα...

- « Μην χαίρεσαι τόσο. Δυστυχώς οι γονείς μου έχουν κάτι δουλειές, έτσι θα έρθω με λεωφορείο. Ίσως αργήσω λίγο αλλά θα έρθω!»

- « Εντάξει! Κατά τις οχτώ θα σε περιμένω στο σημείο.»

- « Ωραία τα λέμε εκεί.» μου είπε και κλείσαμε το τηλέφωνο.

Το σημείο συνάντησής μας ήταν λίγο πριν το δάσος. Εκεί εγώ και η Λίνα παίζαμε από μικρές. Όταν βέβαια μεγαλώσαμε ήταν η αφετηρία κάθε χαζομάρας που μας ερχόταν στο μυαλό.

Μια φορά για παράδειγμα, θυμάμαι που στις δώδεκα το βράδυ θελήσαμε να κάνουμε κάμπινγκ. Δίχως να το πούμε σε κανένα πήγαμε στο σημείο συνάντησης και μπήκαμε στο δάσος. Οι γονείς μας είχαν τρελαθεί και μας έψαχναν παντού. Κάλεσαν μάλιστα και την αστυνομία. Όταν μας βρήκαν πρώτα μας αγκάλιασαν και έπειτα ξεκίνησε το κήρυγμα για τα ανυπάκουα δεκαπεντάχρονα παιδιά τους. Στο τέλος, αφού γλυτώσαμε και την τιμωρία πήγαμε όλοι για πίτσα!

......

Στις οχτώ ήμουν έτοιμη και με ένα γελοίο χαμόγελο βγήκα από το σπίτι μου, με κατεύθυνση προς το σημείο. Ξαφνικά το τηλέφωνό μου χτύπησε. Ήταν η Λίνα! Το σήκωσα χαρούμενη.

- « Γεια Βαλ.»

- « Ω Λίν. Άντε ήρθες; Θες να έρθω να σε πάρω από τον δρόμο να μην είσαι μόνη μες στο σκοτάδι;»

Το σπίτι απείχε αρκετά από τον κεντρικό δρόμο και δεν ήθελα να συμβεί κάτι κακό στην κολλητή μου. Δεδομένης της πρόσφατης εμπειρίας μου.

- « Δεν έφτασα ακόμα... αλλά βασικά Βαλ δεν είμαι μόνη...»

- « Τι λες καλέ; Με ποιον είσαι;» ρώτησα ανήσυχα.

- « Με τον Τζέικ. Τον συνάντησα στην στάση έξω από το σπίτι μου και πιάσαμε κουβέντα. Έμοιαζε λυπημένος και από ό,τι κατάλαβα δεν ήθελε να γυρίσει στο σπίτι του. Του πρότεινα λοιπόν να έρθει μαζί μου, αφού ήξερα πως δεν θα σε πείραζε...»

Όταν τελείωσε ήμουν μπερδεμένη. Δεν είχα πρόβλημα με τον Τζέικ, ήμασταν καλοί φίλοι, αλλά το θέμα είναι ότι ήθελα να μιλήσω στην Λίνα ιδιαιτέρως. Μάλλον εκείνη η συζήτηση έπρεπε να περιμένει.

- « Βαλ... Βαλεντίνα με ακούς ;»

- « Ναι Λίνα...»

- « Μήπως υπάρχει πρόβλημα ;»

- « Όχι, βέβαια, δεν πειράζει.»

- «Εντάξει, τότε σε πέντε λεπτά θα ήμαστε εκεί. Τα λέμε σε λίγο!» ,μου είπε και το έκλεισε.

...

Tm: