« Αόρατη ασπίδα.»

160 24 2
                                    




Βαλεντίνα

Ο πόνος ήταν αφόρητος. Η μητέρα μου και ο Άντριαν δεν μάλωναν πλέον και με κοιτούσαν ανήσυχα. Άρχισα να χάνω τις αισθήσεις μου. Τα πόδια μου δεν με κρατούσαν. Πήγα να πέσω, αλλά με έπιασε ο Άντριαν. Με κρατούσε αγκαλιά και η μητέρα μου με πλησίασε.

- « Τι της έκανες; Άσε την!» είπε και πήγε να με πάρει από την αγκαλιά του.

- « Μαμά μη!...Δεν έκανε τίποτα.» της είπα αδύναμα και γύρισα να κοιτάξω τον Άντριαν που με κρατούσε

- « Άντριαν... μου είπε να σου πω... ότι είναι ο μοβ θάνατος... είπε ότι ξέρεις τι να κάνεις...» του είπα και έχασα τις αισθήσεις μου.

Άντριαν

- «Τι λέει;» με ρώτησε η μητέρα της.

- «Δεν ξέρω για ποιον μιλάει, αλλά ξέρω τι έχει... Γρήγορα καλέστε ασθενοφόρο.»

- « Μα...»

- « Γρήγορα! Θα σας εξηγήσω μετά.» είπα φωνάζοντας.

Εκείνη βγήκε από το δωμάτιο και έτρεξε μετά από λίγο πάλι κοντά στην κόρη της.

- « Χρειάζομαι ένα μπολ, λίγο λυκόχορτο και φωτιά.»

Το λυκόχορτο ήταν ένα σπάνιο φυτό με ιδιαίτερες 'δυνάμεις'. Ήξερα όμως ότι η μητέρα της είχε, διότι το μύρισα από όταν μπήκα στο σπίτι.

- « Εντάξει.»

Εκείνη ξανάφυγε και γύρισε γρήγορα φέρνοντάς μου ένα πέτρινο δοχείο, λυκόχορτο και έναν αναπτήρα. Ωστόσο είχα πετάξει το βέλος μακριά από την Βαλεντίνα και το κοιτούσα ανήσυχα...

Πήρα το λυκόχορτο και το έκοψα σε κομμάτια μέσα στο δοχείο. Έβγαλα ένα μαχαίρι από την τσέπη μου. Η μητέρα της με κοιτούσε περίεργα και της έκανα νόημα να ησυχάσει.

Έκοψα το εσωτερικό της παλάμης μου και άφησα το αίμα μου να τρέξει μέσα στο δοχείο. Μετά πήρα τον αναπτήρα και έβγαλα τα νύχια μου. Τους έβαλα φωτιά και εκείνα έγιναν ένα έντονο μπλε.

Ο πόνος ήταν αφόρητος αλλά έπρεπε να συνεχίσω. Ύστερα ακούμπησα τα νύχια μου στο εσωτερικό του δοχείου και το μείγμα έβγαλε καπνούς.

Ακούμπησα την Βαλεντίνα στο πάτωμα και ζήτησα από την μαμά της να με βοηθήσει να της βγάλουμε την μπλούζα . Με κοίταξε έντονα, όμως με βοήθησε να βγάλω το ματωμένο ύφασμα από το κορμί της κόρης της.

Blood's MagicWhere stories live. Discover now