« Υπομονή ... δεν υπάρχει»

164 22 2
                                    


    Αυτές οι δύο μέρες ήταν οι μεγαλύτερες μέρες της ζωής μου. Καθώς περίμενα την Λίνα να επιστρέψει από τις καλοκαιρινές οικογενειακές της διακοπές, ήλπιζα να συναντήσω πάλι τον Άντριαν. Είχα τόσες ερωτήσεις. Εκείνος όμως άφαντος. Τον έψαχνα κάθε μέρα με τα μάτια μου και ήλπιζα να εμφανιστεί. Δεν εμφανιζόταν όμως.

   Τώρα πάνε πλέον πέντε μέρες απ' όταν τον συνάντησα και δεν έχει δώσει κανένα σημάδι ζωής. Όσο το σκέφτομαι τόσο θυμώνω. Εξ' αιτίας του είχα τον μόνιμο φόβο πως θα μου ξανά επιτίθονταν και τόσες αναπάντητες ερωτήσεις. Μπορεί να μου έσωσε την ζωή, αλλά αυτό δεν αλλάζει τίποτα. Είχε πει πως θα μου εξηγήσει...

   Η Βαλεντίνα όμως ποτέ δεν παρατήρησε την σκιά πίσω από τα δέντρα, που την ακολουθούσε. Ήταν πλέον άσσος στο να κρύβεται και να την παρατηρεί. Ο Άντριαν ποτέ δεν έπαψε να την προσέχει από τότε που ανέλαβε την προστασία της, τρία χρόνια πριν.

   Καθόταν εκεί, μέσα στις σκιές και την παρατηρούσε. Παρατηρούσε τον τρόπο που περπατούσε, που μιλούσε στον σκύλο της, τον τρόπο που γελούσε. Το λάτρευε εκείνο το γέλιο, τον έκανε χαρούμενο, δίχως να ξέρει το γιατί.

Τώρα λοιπόν το να την βλέπει λυπημένη τον έσχιζε στα δύο. Στενοχωριόταν που τον έψαχνε και εκείνος δεν μπορούσε να της μιλήσει. Έπρεπε να περίμενε να βγει η απόφαση του συμβουλίου, για να την πλησιάσει.

...

Blood's MagicDonde viven las historias. Descúbrelo ahora