Blood's Magic

« Ο Δαιμονικός Λύκος.»

Άντριαν

Πήρα μια βαθιά ανάσα και σηκώθηκα αμέσως. Ένιωθα λες και μόλις είχα κάνει το μεγαλύτερο μακροβούτι της ζωής μου. Άκουγα το αίμα μου να χτυπάει στις φλέβες μου τόσο δυνατά σαν να ήθελε να τις σπάσει, να βγει έξω από αυτές.

Το χέρι μου με έκαιγε. Ρίχνοντας μια γρήγορη ματιά στο εσωτερικό του αριστερού μου χεριού είδα εκείνο το σύμβολο χαραγμένο στο δέρμα μου. Συνειδητοποίησα ότι το όραμα που είχα μόλις βγει είχε αφήσει πάνω μου το σημάδι του.

Δεν υπήρχε όμως χρόνος. Η διαβολική μουσική από το φλάουτο δεν είχε σταματήσει. Αντιθέτως είχε γίνει πιο έντονη, πιο επίμονη. Το κορίτσι με τα κόκκινα μαλλιά κοιτούσε έντονα την Σελίνα με ένα διαβολικό χαμόγελο. Η Βαλεντίνα προσπάθησε να σηκωθεί, αλλά ξανάπεσε στα γόνατα. Έτρεξα να την βοηθήσω.

Τότε για πρώτη φορά τα μάτια της κοκκινομάλλας κοπέλας στράφηκαν πάνω μου. Οργή ήταν χαραγμένη στο πρόσωπό της. Την αγνόησα. Βοήθησα την Βαλ να σηκωθεί και τότε ήταν που συνέβη. Η μουσική, ή για να το πω καλύτερα ο καταραμένος ήχος σταμάτησε.

Με την βοήθειά μου είχε σηκωθεί και η Σελίνα και πλέον όλοι κοιτούσαμε την κοπέλα απέναντι μας, η οποία με μια κραυγή πέταξε το φλάουτο μακριά της.

Μαύρος καπνός έβγαινε από το φλάουτο και στροβιλιζόταν παίρνοντας μορφή. Μπροστά μας εμφανίστηκε ένας λύκος. Για την ακρίβεια ένα πλάσμα που θύμιζε λύκο, αλλά δεν ήταν.

- Σελίνα : « Ωχ όχι. Αυτό δεν είναι καλό.» είπε με φανερό τρόμο στην φωνή της.

- Άντριαν: « Τι συνέβη; Τι είναι αυτό;»

- Σελίνα : « Αυτό είναι ο δαιμονικός λύκος. Καταραμένο κειμήλιο από το Μαύρο νησί. Πρέπει να φύγουμε. ΤΩΡΑ!»

- Βαλεντίνα : « Τι στο καλό συμβαίνει;»

- Σελίνα : « Εξηγήσεις μετά. Άντριαν φύγετε. Αν δεν έρθω σε δέκα λεπτά πήγαινέ την στις φυλές.»

- Άντριαν: « Δεν υπάρχουν πλέον οι φυλές. Ενώθηκαν!» φώναξα ενώ ο λύκος πλησίαζε απειλητικά.

- Σελίνα : « Τι;» ρώτησε φανερά σαστισμένη... « Γιατί δεν...»

- Άντριαν: « Δεν είχα χρόνο.» την διέκοψα