« Η ανάγκη να μιλήσω»

165 24 3
                                    



   Την επόμενη μέρα ξύπνησα με φοβερό πονοκέφαλο και ένιωθα το σώμα μου βαρύ, πονούσα παντού. Πήρα τηλέφωνο την κολλητή μου την Λίνα. Ήθελα να της πω τα πάντα!

   Η Λίνα είναι γύρω στο ένα εξήντα όχτο, έχει μαύρα μαλλιά και πράσινα μάτια. Αχ! Πόσο θα ήθελα να έχω και εγώ πράσινα μάτια, ή μπλε! Οτιδήποτε εκτός από τα απλά καφέ.

Η Λίνα σήκωσε το τηλέφωνο στο τρίτο χτύπημα, όπως πάντα.

- « Έλα φιλενάδα! Τι κάνεις ;»

- « Γεια. Καλά είμαι εγώ. Εσύ πως είσαι ;»

- « Αλήθεια; Κάτι συνέβη. Ακούγεσαι σαν να πέθανε κάποιος... Ω θεέ μου, πέθανε κανείς ;»

- « Όχι. Προς θεού.» είπα σκεφτόμενη τους δύο άντρες που μου είχαν επιτεθεί το προηγούμενο βράδυ.

- « Α! Εντάξει τότε.»

- «Εμ... Λίνα ;»

- « Ναι...»

- «Πότε θα γυρίσεις από τις διακοπές ;»

- « Αχ, αγάπη μου. Σου το έχω πει χίλιες φορές. Θα γυρίσω σε δύο μέρες. Μόλις πάω στο σπίτι θα αφήσω τα πράγματά μου και θα έρθω να σε δω... οκ ;»

- « Εντάξει. Θα τα πούμε τότε. Έχω πολλά να σου πω...»

Ήταν η αλήθεια εξ' άλλου. Είχα αποφασίσει να της πω τα πάντα, μόλις μάθαινα λεπτομέρειες από τον Άντριαν.

...


Μικρό κεφάλαιο... το ξέρω, αλλά είναι ένα βασικό μέρος της υπόλοιπης ιστορίας ...Τι λέτε να γίνει; Η Λίνα θα μάθει την αλήθεια ή κάτι αναπάντεχο θα συμβεί ανατρέποντας τα όλα;... Αν σας αρέσει η ιστορία  αφήστε ένα αστεράκι...οποιοδήποτε σχόλιο καλοδεχούμενο!... Ευχαριστώ που διαβάζετε την ιστορία μου!

Mary ;)

hVYYaӒ

Blood's MagicWhere stories live. Discover now