Mucizevi Aşk

İlk mucize

Elimde ki dosyalarla Harun beyin kapısını çalıb içeriye girdim. Önünde ki dosyaları okuyan Harun bey bakışlarını bana çevirib konuşmaya başladı.

"Sana bir iyi bir kötü haberim var Derin."

"Kötü haberden başlayın."

"Bundan sonra bizimle çalışmıyacaksın."

Bu habere şaşırmışdım ve aynı zamanda da üzülmüşdüm. Tam bir yıldır burda çalışıyordum. Universiteyi bitirdikden sonra direk burda çalışmaya başlamışdım. Şimdilik asistan olarak çalışıyordum, lakin zamanla terfi edecekdim. Ama şimdi Harun beyin bundan sonra bizimle çalışmayacaksın demesiyle resmen yıkılmışdım.

"Ben bir hata mı yaptım Harun bey?"

"Hayır sadece bizimle çalışmayacaksın Derin. Yeni ortaklarla çalışacaksın. Bundan sonra senin yeni patronun onlar."

"Ama Harun bey ben sizinle çalışmakdan gayet mutluyum."

"Biliyorum Derin. Lakin ben bunu senin için yapıyorum. Yeni ortaklarımız İstanbuldan geliyorlar. Turizm işinde bir numaralar. Senin kariyerin için onlarla çalışman çok iyi olucak. Bu da sana iyi haberim."

Aslında gerçekden de bu benim kariyerim için iyi bir şeydi. Lakin Harun amcadan ayrılmak istemiyordum. Onu babam gibi görürdüm. O da beni hiç olmuyan kızı gibi. Şimdi ondan ayrılmak gerçekden zor olucakdı.

"Peki nasıl olucak. Burda yeni şirket mi kurucaklar?"

"Hayır bizim şirketin beşinci katı tamamen onların olucak. Aslında yine ayrılmış olmuyoruz. Sadece sen artık bana diyil yeni patronuna asistanlık yapmış olucaksın. Ve onlardan öyrendiklerin sayesinde de başarılı bir turizimci olucaksın."

"Peki ne zaman geliyorlar?"

"Bugün."

"Nee bu kadar erken mi?"

"Evet. Aslında bu konuyu daha önce sana söyleyecekdim. Lakin fırsat olmadı."

"Anladım."

"Üzülme bu kadar Derin. Hadi git hazırlan bir saat sonra toplantımız var."

"Peki."

Harun beyin odasından çıkıb, kendi odama gitdim. Bu bir saat odamda rahatsızca dolandım. Yeni patronumun kötü biri olması düşüncesi beni korkutuyordu. Harun bey bana karşı hep kızı gibi davrandı. Ben de işimde hep başarılı oldum.

Nihayet vakit gelmişdi. Daha yeni ortakları tanımadan toplantıya giriyordum. Ne kadar güzel. Dosyaları elime alarak Harun beyi beklemeye başladım. Az sonra o da gelmiş,toplantı odasına doğru gitmişdik. Odaya girdiyimizde daha yeni ortaklar gelmemişdi. Harun beyle konuşurken kapı açılmış yeni ortaklar da gelmişdi. Masadan kalkıb gelenlere doğru döndüm.

Öylece durub kalmışdım. Ne söyleyeceyimi, nasıl tepki vereceyimi bilmiyordum. İki yıl sonra onu yeniden göreceyimi düşünmüyordum. Çok şaşırmışdım. Ve içimde tarifi edilmez bir mutluluk yer edinmişdi.

Harun bey onunla ve yanında ki yaşlı adamla görüşdükden sonra beni tanıtdı.

"Kemal bey bu da sizin yeni asistanınız Derin Kaya."

Bana elini uzatan Kemal beye elimi uzatıb tokalaşmışdım. Yüzümde hafif bir gülümsemeyle.

"Memnun oldum Derin hanım."

"Bende."

Daha sonra onunla tokalaşmak zorundaydım. Ona bakdığımda yüzünden onun da şaşırdığını anlamışdım. Lakin o hiç bir şey olmamış gibi elimi sıkmışdı. Her kes yerine oturdukdan sonra ben de oturdum. Harun bey söze başlamışdı.