Geçmiş

Ona Bir Şey Olmayacak

Eren'den...
Ekimle konuştuktan sonra babamı arıyordum.Bulamayınca telefonla aradım ve sabah yürüyüş yapmak için evden çıktığını sonra konuşacağımızı söyledi.Bende gidip bir kot ve tişört giyip evden çıktım.Biraz sahilde yürüyüş yaptım.Ekimi çok seviyorum.Beren...Bir kardeşin olduğunu yıllar sonra öğrenmek çok değişik ve kötü bir duygu ama aslında birazda iyi bir duygu.Biraz banka oturup denizin dalgalarını seyrettim.Mavi...Herzaman dinlendirmiştir beni.Ne kadar oturduğumun farkında bile değildim.Ekim arayınca hemen eve gidip bir duş aldım.Üzerimi değişip arabama bindim.Ekimin konum attığı cafenin oraya gelince arabayı yök'ün karşısına parkedip Ekimi aradım.İçimde bir sıkıntı var ama ne olabilir?Böyle şeyleri kızlar dert ederler oyüzden bunu şuan düşünmeyeceğim.Hadi Ekim gel ya.Çok güzel bir yere götüreceğim onu.Ve büyük bir süpriz yapacağım...Hah sonunda çıktı.Karşıya geçmek için arabaların geçmesini bekliyordu.O sıradatelefonum çaldı.Telefonu cemden çıkartmaya çalışırken yere düştü.Eğilip onu aldım.Yabancı bir numara.Tam açıcaktım ki bir çığlık sesiyle dışarıya baktım.İşte o an kalbim hiç olmadığı kadar acıdı.Ekim...Araba ona çarptı havada savrularak yere düştü.Arabadan inip koşarak yanına gittim.Heryeri kan olmuştu.
Er:Ambulans ambulansa!!!Ambulans çağorın!
Yok böyle olmayacak.Dikkatlice onu kucağıma alıp arabama yatırdım.Son gaz en yakın hastaneye sürerken aynı zamanda "Dayan güzelim.İyi olucaksın"diye mırıldanıyordum.Ya ona bir şey olursa? Hayır olmayacak.Hastane bahçesine arabayı kapının önüne rastgele bırakıp "Sedye!Sedye getirin"diye bağırıyordum.Koşarak onu sedyeye yatırdılar.Baygındı.Onu ameliyathane yazılı kapıdan onu soktuklarında ben koridorda kaldım.Kendimi yere bıraktım.Başımı ellerimin arasına alıp boş duvara bakmaya başladım.Hepsi benim suçumdu.Eper arabayı yolun karşısına bırakmasaydım karşıya geçmeye çalışmayacaktı ve böyle olmayacaktı.Gözümden bir damla yaş geldi.O sırada içeriden bir adam bana Ekimin üzerinde bulunan eşyalarını verdi.Bilekliği...Aklıma o bilekliklere baş harflerimizi yazdığımız gün geldi.Ne kadarda mutluyduk.Mutluydu.Paketten bilekliği aldım.Elimin içinde sıkoca tutyordum.Bu kapıdan çıksın hemen geri vereceğim ona.Hem ben ona brdaha çıkarmayacaksın demedimmi.Gidip ameliyathanenin kapısına vurmaya başladım."Doktor doktor! Bu Bilekliği çıkarmayın!Kime diyorum!!!"Birden güvenkler beni alıp hastaneden dışarı sürükleme ye başladılar.Hayır olmaz"Ekimm!Ekim!!"diye bağırıyordum.O sırada yanıma bir hemşire kılıklı biri geldi.Ben bağırırken kolumda bir acı hissettim ve karanlık.
Eylül'den...

Ekinin beni aramasıyla hastaneye geldik.Ekim...Kardeşim dediğim kız şuan ölümle savaşıyordu....Ben ağlarken Ekin bana sarılıp sakin olmamı söylüyordu.Böyle bir durumda nasıl sakin olabilirim?Eren olay çıkartıp sinir krizi geçirince onu iğneyle uyuşturup odaya yatırmışlar.Erenin telefonunda Ekimden sonra son aranan Ekin olduğundan onu aramışlar.Ekinde bana haber verdi ve buraya geldik.Ekim...Ekim iyi olacak.Ona birşey olamaz...Şiddetli bir şekilde ağlamaya başladığımda Ekin daha sıkı sarıldı ama içimdeki acı geçmiyordu.Hih Beren onun haberi yoktu.
Ey:Ek-in Be-ren'in haberi y-yok!
Ek:Tamam evet ben ona mesaj yazayım.Yada arayayım.Neyse tamam sen burda kal ben hemen gelicem.En iyisi gidip alayım şimdi fenalaşır felan.
Ekini başımla onayladım.Ekin gittine ben yine ağlamaya başladım....
Beren'den....
Evde tv izlerken kapı çaldı.Gidip baktığımda Ekini gördüm.Neden yüzü bembeyaz böyle?
B:Ekin iyi misin?Ne oldu?
E:Beren bir şey söylemem lazım.Ekim...
Ekime bir şey mi olmuş?,
B:Ne oldu Ekime?
E: Ekime arava çarpmış.Gel seni hastane ye götürmeye geldim.
Ne!Arabamı çarpmış.Birden bir acı hissettim.Bu çok farklıydı.Bugğne kadar hissetmediğim bir şeydi.Ekimle kardeş olduğumuzu tam olarak hissettiğim an şuan heralde.Hemen askıdan ceketimi alıp anahtarla telefonumu alıp evden çıktım.Ekin aşağıda bekliyordu.Arabayla hastaneye geldik.Koşarak girdim içeri.İleride ağlayan Eylülü gördüm.Bende ağlamaya başladım.Bugüne kadar çok az sayıda ağlamışlığım var.Soğukkanlı bir kızımdır ama dedim ya bu çok farklı bir his.Ekime birşey olacağı duygusu...Eylüle sarıldım.Kulağına "ona bir şey olamayacak"diye fısıldadım.Ama buna kendim bile inanmıyordum....
BİR gitar sesiyle arkamı döndüm.Eren?Yanına gittim.
B:İyi misin Eren?
E:O iyi olacak mı gerçekten?,diye sordu.Daha çok ağlamaya başladım.Beraber camın önüne geçtik.Erenin yüzündeki tüm canlılık yok olmuştu.
E:Biliyor musun bu bizim şarkımızdı.Şimdi onu söyleyeceğim ve o iyi olacak,dedi.Ve gitarını alıp çalmaya başladı....
Bu defa sınır yok.Lütfen fikirlerinizi belirtin...Öpüldünüzzz.....