Geçmiş

YAĞIZ!

Multi;Yağız..

A:Umut?Senin ne işin var burada?
U:Asıl senin ne işin var?Ne yapıyorsun bu ülkede ve bu evde?
Nasıl olurdu bu?Nasıl olurduda geçmişim şimdi burada karşıma çıkardı?
A:Ben..Ben önemli birşey için geldim.
U:Neymiş önemli olan şey?
Tam ona birşey söyliyecekken başım döndü ve dengemi sağlayamadım ama ben düşmeden Umut beni tuttu.Kucağıba aldı.İtiraz edecektim ama hiçbir gücüm kalmamıştı.
İçeri girip koltuğa uzanır bir şekilde bıraktı beni.
U:İyi misin?
A:İyiyim.Ama..Sen niye bana yardım ediyorsun?
U:Yerinde kim olsa yapardım.
A:Saol.
U:Ee anlat bakalım ne işin var burada?
A:Umut ben..ben söylemem.
Ne oluyor bana böyle?Tam hamile olduğumu ona söyleyecekken dilimin ucuna kadar gelmişken söyleyemedim.Geçmişteki duygularım kendini göstermeye mi başladı yoksa?Hayır böyle birşey olamaz.Şuan Ekini seviyorum ve bir bebeğimiz olacak.
U:Nasıl söyleyemezsin.Ayrılırken bıraktığım cesur kıza ne olduda bu hale geldin sen?
A:Hiçbirşey olmadı Umut.Ben hamileyim.!
Birden yüzü kasıldı ve duygusuz bir ifade ile bana baktı.Evet Umut ile sevgiliyken benden ayrılacağını öğrenmiştim.Daha sonra ben ondan ayrılmak istediğimi söylemiştim.Bir yıl sonra Ekinle tanıştım.Onunla takılırken o üzgün halimden çıkmıştım sanki.
Yaralarımı iyileştiriyo gibiydi.Ama sonra o gitti ve işte bir ay önce tekrar karşılaştık.
Ama Umut..Benim ilk aşkımdı..Canımı çok yaksada hala seviyordum o zamanlar.Onun o gülüşü içimi ısıtırdı,bakışları..içinde kaybolduğum dillerdeki karanlık..Saçları..sarılışı..herşeyiyle bambaşkaydı.Kokusu mu...Kokusunu duymak en savunmasız kaldığım anlardı..
Ama bitti..Herşey gibi son geldi ve bitti..Şimdi tekrar o yaraları kanatmaya gerek yok..
Birden kendime geldim.Derin düşüncelerden ayrılıp bana seslenen Umuta baktım.
U:Nereye daldın?İyi misin?Ve az önce doğru mu duydum?
A:İyiyim yok birşey.Evet doğru duydun Ekin ile bir bebeğimiz olacak.
Umut alay edermişçesine güldü.
U:Öyle mi?Peki mutluluklar size o zaman..
Kapıyı çarpıp çıktı.Böyle olmasını istemezdim ama artık geri dönüş yok.Ayrıca bukadar sinirlenmesinede anlam veremiyorum.Benden ayrılmak isteyen oydu oysa ki.Eskiden acışar çekmiş olsamda hayatımın en güzel yeri onunla geçen zamanlarımdı.Onu unutmak istemiyorum.Denemedim mi?Tabiki denedim ama unutamadım.En iyisi onu unutmamak ama artık bittiğine inanmak.Buna zorundayım.Bir bebeğim olacak.Artık gerçekleri farketmenin zamanı geldide geçiyor bile...
Umut...
Eve niye gttiğimi bile unutmuş hale geldim.O kelimeyi söyledikten sonra o an hiçbirşey düşünememiştim.O an garip hissettim.Benim ondan ayrılma nedenim bu işlerdi.Babamın işleri.Ama şuan niye böyle oldu bilmiyorum.Pişman mıyım?Yapmak zorundaydım.Ayrılmak zorundaydım.Şuan başkasından bir bebeği olacakmış.Kendimi aldatılmış gibi hissediyorum.Ama sebebide benim.Ayeılmasaysım bunlar olmayacaktı.Hem de Ekinden,dostum dediğim adamdan.Yağmurun başlamasıyla adımlarımı hızlandırdım.Ama yağmurdan değil sinirimden,kızgınlığımdan,kırgınlığımdan.Nasıl oluyorda bukadar duyguyu içinde hissedebiliyor insan?Gözümden akan yaşla ağladığımı hissettim.Ama yağmur sayesinde zaten ıslaktım.Erkekler ağlamaz demişlerdi.Niye ağlıyorum.
Sevdiğim...Hala seviyor muyum?
Sevmediğim için mi bu hale geldim..Birden aklıma gelen şeyle durdum.Eylül!O biliyor mudur?
Eylül..
Ambulansın siren sesleri etrafta yankılanıyordu.Semih bağırarak birşeyler söylüyordu ama hiçbirşey anlamıyordum.Semih beni çekiştirmeye başladığında ayaklarım kendiliğinden gidiyordu.Semih'in arabasına bindiğimizde emniyet kemerini Semih bağladı. Ve ambulansı takip etmeye başladık.Hastaneye geldiğimizde Ekimi acil müdehale odasına aldılar. Ağlamaya devam ediyorken birinin bana sarılmasıyla irkildim.Umut?
U:Merak etme iyi olacak..
E:Sen nerden öğrendin?
U:Seni aramıştım Semih açtı telefonu o söyledi.
E:O benim kardeşim ya kaç tane şey atlattı bunuda atlatır.Ama nasıl yaptı kazayı?
S:Frenleri tutmuyordu.
Semih'in sesiyle ona baktık.
E:Nasıl yani?
S:Biri frenleri bozmuş olmalı.
E:Kim niye yapar böyle birşeyi?
Doktorun gelmesiyle hemen yanına yaklaşıp söyleyeceklerini bekledik.
Doktor:Hemen midehale yapıldığı için,emniyet kemeri takılı olduğundan hava yastığı olduğundan vs nedenlerden dolayı fazla yaralanmamış.Ancak yakın zamanda ameliyat olduğundan dolayı dinlenmesi gerekecek.
E:Çok şükür birşey olmamış.
Rahatlamıştım.Aklıma Ekinin gelmesiyle gülümsemem durdu. Ama farkettimde kardeşinin ölüm korkusunun yanında aşk acısı bir hiç.
Beren..
Telefonum çalmaya başlayınca Ayçanon yanından ayrılıp odama gittim.Tanımadığım bir numaraydı.
B:Alo?
-:Beren söylemem gereken şeyler var sadece dinle..
B:Sen hala hangi yüzle arıyorsun beni?
Telefonu yüzüne kapattım.Arayan hani öldü gibi gösterdiğimiz aslında yaşayan ve beni terkeden pislik.Tekrar sesini duymak içimds birşeyler oluşmasına neden olurken hissettiğim şeyin nefret ve özlem olduğunu anladım.Kulaklığımı takıp mizik dinlemeye başlayacakken budefa başka bir yabancı numara aradı.Açıp kulağıma götürdüm ve sinirli bir şekilde "efendim!"dedim.
-:Ştt sakin ola şampiyon.
Nee bu o mu?
B:Kuzeen?!
Y:Eveet ben kuzen.Numaramı değiştirdim.Ve sana bir süprizim var.
B:Neymiş?Hiç arayıp sormuyorsun hayırsız.
Y:Klasik babannemin sözleri işte.Yarın oraya geliyorum.
B:Gerçekten mi?
Y:Tabi kızım ne sandın.Bir erkek ve bir kız kardeşin olduğunu öğrendiğin kişilerle oraya gittin.Seni yalnız bırakacağımı mı zannettin
B:Yağızz bekliyorum seni. Gelince mesaj at karşılayayım seni..
Y:Tamam güzelim kapatıyorum şimdi.
B:Öptümm.
Yağız'ın aramasıyla keyfim yerime gelmişti.Artık gereksiz kişiler için sinirlerimi bozmayacağım.Kulaklığımj ve en sevdiğim şarkı listemi açıp yatağıma girdim ve gözlerimi kapattım..
Semih..
Güvendiğim sağlam dostlarımdan bu işi araştırmalarını istemiştim ve şimdi hastanenin bahçesinde oturmuş haber bekliyorum.Eylül ve Umut hastanenin kantinine birşeyler yemeye gittiler.Telefonun çalmaya bailamasıyla dikkatimi oraya verdim.Ve hemen cevapladım.
S:Öğrendin mi?
-:Abi frenleri bozan kişiyi bulduk.Ama bu kişi sadece bir emir kulu.İşi yaptıran ise..
S:Söyle kim!?
-Yağız..Yağız GÜÇLÜ!