Sessizliği Dinle Söyleyecek Çok Şeyi Var...

55 7 2
                                    

Medyada;Ekim'in giydiği elbise,ayakkabıları ve çantası var.

************1hafta sonra***********
Eylülü dün hastaneden çıkardık.Ekini tam olarak affetmiş değil henüz.Ama onsuz da yapamıyor.Birbirlerine çok bağlılar.Zaten bir kere ayrıldılar ve barıştılar.Birdaha ayrılmalarına izin vermem.Neyse şuanda hazırlanıyorum.Neden mi?Erenle yemeğe çıkacağız çünkü.
Off bu telefon nerede iki saattir çalıyor.Hah buldum.
E:Efendim Umut?
U:Ekim Ekini bulamıyoruz.Semih'le onu arıyoruz.Erenin telefonu kapalıydı.Oyüzden seni aradık.
E:Merak etmeyin Ekin burada Eylülün yanında.
U:Keşke baştan seni aradaydık.
E:Tamam.Semihede söyle.
U:Oldu ozaman görüşürüz.
E:Baybay.
Telefonu kapatırken Umut'un Semih'e seslendiğini duyuyordum.Aynada kendime şöyle bir baktım.Güzel olmuştum.
Telefonumu çantama koyup yukarı Eylüllere bir bakıp çıkayım bali.Yukarı çıktığımda odanın kapısı aralıktı.Ekin Eylüle sarışmış uyuuorlardı.Sessizce aşağı indim.Kapıdan çıktığımda Erenin arabası evin önünde durdu.Bana sarılıp yanağıma öğücük kondurdu.
Er:Nereden bildin şimdi geleceğimi.
E:Bilirim ben.
Er:Seni özledim.,diyerek sarıldı tekrardan.Saçlarımı kokluyordu.
E:Bende...
Kollarımızı ayırıp gülümsedim.Arabanın kapısını açtı ve bende oturdum.O da arabanın önünden dolanıp şöför koltuğuna oturdu.
E:Nereye gidiyoruz?
Er:Çok güzel bir yere.Bu arada çok güzel olmuşsun.
E:Sends çok sıksın.
Ona bakarak gülümsedim.Bu çok sıcak ve içten bir gülümsemeydi aynı zamanda da teşekkür gülümsemesiydi.Ona teşekkür ediyorum çünkü uzun zamandır bukadar mutlu olmamıştım.
En sonunda geldiğimiz yere varmış olmalıyız ki arabayı durdurdu.İnanmıyorum beni buraya getirmiş.
E:İnanamıyorum sana unutmamışsın :)
Er:Tabikide unutmadım. Gel hadi.
Beraber arabadan indik.Elini uzattı ve bende elini tuttum.Burası bana ilk aşık olduğunu söylediği yerdi.Ve bende burada ona onu sevdiğimi söylemiştim.Beni ilk öptüğü yer burasıydı.İlk kavgamızı yaptığımız yerdi.Yani kısacası burası ilklerimizin olduğu yerdi.Ve özeldi buyüzden.
Er:Seni güzel bir yere getireceğini söylemiştim.Şimdi ekliyorum ki özel bir yere getirdim seni.
E:Şuan çok mutluyum Eren.İyi ki hayatımdasın.
Ona sıkıca sarıldım.Ve yürümeye başladık.Burası bir göl kenarıydı.Geceleri çok güzel oluyor.Ayın yansıması suyun üzerindeyken yeşilliğin üzerinde küçük masa ve sandalyeler var.Biraz ileride ise oturup yıldızları izleyebiliyorsunuz.
Beraber bir masanın yanına gittik.Önce ben oturdum o da karşıma oturdu.Ekmek arası yiyecektik.Ekmeklerimiz geldi ve yemeye başladık.Hala konuşmuyordu.Bir sessizlik vardı ve bu güzeldi.Bitirdikten sonra ayağa kalkıp yanıma geldi ve diz çöktü.
Er:Ekim seni çok üzdüm.Çok kırdım.Hayal kırıklığına uğrattım.Güvenini kırdım.Biliyorum.Ama bil ki bende gerçekten çok üzüldüm.Hele ki sen üzülürken içim kan ağlıyordu.Keşke elimden gelsede herşeyi düzeltebilsem.Ama düzelmiyor sevgilim.Kaderimiz böyleymiş.Böyle yazılmış.Ama şunu bil ki sen benim kalbime yazılmışsın.Bende senin.Ve şuan burda sana bir söz vereceğim.Seni hiç yalnız bırakmayacağım.Sürekli yanında olacağım.
Artık göz yaşlarımı tutamıyordum.Ayağa kalktı ve ellerini uzattı bana.Bende kalkıp elini tuttum.
E:Hiç bırakma.Ben git desemde gitme...
Er:Bırakmayacağım.
Sıkıca sarıldım.O da sıkıca sarıldı.Sanki şuan herşey durmuştu.Hiçbirşey olmamışta çocukluğumuzdaki gibi sorunsuz bir yaşamdaymışız gibiydi.Ama kollarımızı ayırdığımızda işte gerçek dünyaya döndük.Alnıma bir öpücük kondurup beni kendine yaklaştırdı.
Kokusunu içime çektim.Güven burasıydı işte.Artık kırılan güvenimi tamir ediyordu.
Ellerimi tuttu ve ileriye doğru yürümeye başladık.Bana burada beklememi hemen döneceğini söyledi. Bende o gelene kadar gölü seyrettim.
Er:Geldim.
Koşarken nefes nefese kalmıştı.
Bir örtü ve kapşonlu getirmişti.Kapşonluyu yere koydu.Çimlere uzandı ve beni yanına çağırdı.Bende onun göğsüne koydum başımı.Üzerimize örtüyü örttü.
Er:İşte şimdi sessizliği dinleyelim..Tıpkı çocukken yaptığımız gibi yıldızlara bakalım ve sessizliği dinleyelim..
Yanağına öpücük kondurdum.
E:Eren artık çocukluğumuzdaki gibi değiliz.Hepimiz değiştik.Değişmek zorunda kaldık.Acılarla baş etmeyi öğrendik.Şimdi sessizliği dinleyeceğiz tıpkı çocukluğumuzdaki gibi.Ama hiç bir şey aynı değil Eren..Artık sessizlik bize çok farklı şeyler anlatacak...Şimdi sessizliği dinleyelim,söyleyecek çok şeyi var...
Yıldızlara bakmaya başladık.Evet gerçekten hiçbirşey aynı değildi.Bazı sırlar ortaya çıkmıştı.Bazılarımız hala sır saklıyor.Ve geçmiş peşimizi bırakmıyor.Ama şuan hiç olmadığım kadar mutluyum.Yavaşça gözlerimi kapattım ve kendimi huzurun kollarına bıraktım....

GeçmişHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin