Geçmiş

Umut?

Ne olduğunu anlamaya çalışırken.Beren kollarını ayırıp kaşlarını çattı.
B:Neden ağlıyorsun sen?Ah ne kadarda özlemişim..
Deyip tekrardan sarıldı.
A:Bilmediğin bazı şeyler oldu Beren.Üzgünüm arayıpta anlatmadım.Ama önce benim bu durumu hazmetmem gerekiyordu.
B:Ne durumuymuş bu?
A:Ben..ben..Hamileyim.
B:Nee!?Nasıl yani?Ne hissedeceğimi şaşırdım.Teyzemi olacağım yani?
A:Aslında bakarsan durum biraz karışık.
Erenin sinirlendiğini halinden anlayabiliyordum.Ona başımla işaret edip yukarı doğru yürüdüm.Merdivenleri çıkıp Erenin gelmesini bekledim.
Er:Şu kız sinirlerimi bozdu.Hayır yani kardeşim bu Ekinin yaptığıda iş mi?
E:Kız ne yapsın? Ekinden bunu beklemezdim.Eylül ne haldedir şuan?Yanında olmak isterdim ama Ekin peşinden gitti.
Yada yok yok gidiyorum ben.
Eren başını sallayıp odasına girdi.Onunda durumu iyice düşünüp ne yapacağımıza karar vermesi gerekiyordu.Ama benim düşünmeye vaktim yoktu Eylülün yanında olmalıyım.Koşarak aşağı indim ve askıdan ceketimle çantamı alıp kapıyı çarparak çıktım.Çantamdan arabanın anahtarını çıkartıp arabaya bindim.Hızlı bir şekilde giderken birşeylerin ters gittiğini farkettim.Telefonu çıkaetıp Eylülü aramaya başladım.Ama açmıyordu.Ekini aradığımda o da açmıyordu.Son hızla giderken sahil gibi bir yerlerde olabilecekleri geldi aklıma.Eylül üzüntülü olduğu zamanlarda böyle yerleri tercih ederdi.Son hızla sahil yoluna girdim.Şimdi yavaşlayıp buraları iyice taramalıydım fakat araba yavaşlamıyordu.İçims bir korku düştü.Frenler tutmuyordu!!
Ah lanet olsun!
Hemen Eren'i aramaya başladım açmıyordu.Off buldum.Semih'i aradım.
S:Alo Ekim?
E:Semih!!
S:Ekim?! Sen iyi misin? Ne oluyor?
E:Semih frenler tutmuyor!
Tabi bu sırada oraya buraya savruluyor dreksiyon hakimiyetini korumaya çalışıyordum.Sağa ve sola dönüp duruyordum.
S:Tamam sakin ol nerdesin sen? Hemen geliyorum.
E:Bizim eve en yakın olan sahil yolunda.
S:Tamam sakin ol!
Bana sakin ol diyordu ama kendisi bağırıyordu.Hem son hız giderken daha nereye kadar devam edecekti?
Birden bir çocuk çıktı karşıma.Çocuğa çarpmamak için sağa döndürmemle ağaca çarpmam bir oldu.Birden sızı hissettim ve gözlerim kapanmaya başladı...
Semih...
Ekim arayınca şaşırmadım desem yalan olur.Daha sabah konuşmuştuk.Trenlerin iş n tutmadığını söyleyince içime bir korku düştü.Ve hemen evden çıktım.İnşallah birşey olmaz..Hemen Ereni aradım ama açmadı.Eğer eve uğrasaydım zaman kaybı olurdu.Buyüzden hemen sahil yoluna doğru gitmeye başladım..
Eylül...
Ekinle yemeğe çıkacaktık.Ama Bana Erenin geldiğini Ekimlere uğrayacağını yarımssaat sonra beni alacağına dair mesaj atmıştı.Bende Ekimle birkaç gündür görüşmediğim için oraya gitmeye karar verdim.Hem Ekininde tekrardan buraya gelmesine gerek kalmayacaktı.Oraya gittiğimde kapı aralıktı.Ne olduğunu anlamaya çalışırken Ekinin sesini duydum ve o an tarif edilemez duygular yaşadım.Şaşkınlık,hayal kırıklığı,öfke ve en çokta acı..Bana böyle birşeyi nasıl yapabilir?Üstelik o gittiği zaman yaşadıklarım...O zaman onu affetmiştim.Ama şimdi ne yapacağımı bilemiyorum.Başka birisiyle bebekleri olacakmış.Şuan ağlıyorum.Evden koşarak çıktığımda Ekin peşimden geliyordu.Ama şuan yalnız kalmaya ihtiyacım var.Arabama binip sahile gelmiştim.İşte peşimden gelmiş.Ama şuan yüzünü bile görmek istemiyorum!
Ek:Lütfen bir dinle Eylül?!Açıklamama izin ver.
Ey:Neyi açıklayacaksın!?
Kollarımı açarak bağırdım.
Ey:Beni nasıl aldattığını mı?!
Ek:Bak bildiğin gibi değil!
Ey:Ne bildiğim gibi değil Ekin!Git burdan seni görmek istemiyorum!
Ek:Yapma böyle beni bırakma..Bitirme bizi..
Ey:Sen bizi çoktan bitirdin Ekin..!Artık biz diye bir şey yokk!Sen sevgili bebeğinin annesi ve olacak bebeğin var.!Senden nefret ediyorum.Yüzünü bile görmek istemiyorum!
Ve son damgayıda vurdum.
Ey:İğreniyorum senden.Uzak dur benden!
Kelimeler benden izin çıkmıştı ve içim büyük bir pişmanlıkla doldu. Ekin hiçbirşey söylemeden arkasını dönüp uzaklaştı.
Herşey neden benim başıma gelir ki?
Telefonumun ısrarla çalmasıyla kimin arafığına baktım.
Er:Alo Eylül iyi misin?
Ey:Önemli birşey mi oldu Eren?Şuan konuşmak istemiyorumda.
Er:Tamam anlıyorum.Ama Ekim beni baya bi aramış ve en son senin yanına geliyordu.Şuan orada mı?
Ey:Ne?Hayır burada değil.
Er:Telefonlarını açmıyorda merak etmeye başladım.
Ey:Tamam ben buralara bakınayım.Haber alırsan banada söyle.
Er:Tamam.

Şimdide Ekim mi kayıp?
Geldiğim yere doğru yürümeye başladım.Arabamın yanına geldiğimde tam binecektim ki ilerideki ağacın orada bir araba gördüm.Birisi kaza yapmış.Hemen o tarafa doğru yürümeye başladım.O sırada Semih arabasıyla yanımda durdu.Arabadan inip şaşırmış bir şekilde bana baktı.
S:Bu halinde ne?
Ey:Bırak şimdi beni sen ne yapıyorsun burada?
Bak ileride kaza olmuş.
S:Ne! Nerede?Ben Ekim için geldim.Frenleri tutmuyordu.
Ey:Ciddi misin sen nasıl olur bu?
Hemen koşarak kazanın olduğu yere geldik.Lanet olsun bu Ekimin arabasıydı.Anlaşılan bugün acı çekme günümdü.En yakın arkadaşım, kardeşim ölüyor mu yoksa?Semih dikkatlice arabadan çıkarttı.Hava yastığı ve emniyet kemeri sayes inde fazla zarar görmemiştir inşallah.Ben ağlayarak uzaktan Semihi izliyordum.Sönüp kalmıştım.Ssm iş h Ekimi yere yatırdı ve hemen ambulansı aradı.Ben hiçbirşey yapamıyordum.Birden kendimi suçlu gibi hissettim.Neden hiçbirşey yapmıyordum?Ya iki dakika geç aradığımız için ambulans yetişemezse.Hemen Ekimin yanına diz çöktüm.
Şiddetli bir şekilde ağlamaya başladım.Neden böyle neden?Ssmih bana sarıldı.Ve ben daha çok ağlamaya başladım...

Ayça...
Berenin anlattığına göre Kardeşi olan Ekim evden çıktıktan sonra bende başımdan geçenleri Berene anlattım.İyiki karşıma çıkmıştı..Berenin telefonu çalmaya başlayınca odaya gitti ve o sırada kapı çaldı bende mecburen kapıyı açtım.Karşımdaki kişiyle şaşkınlığım iyice arttı.
A:Umut?