Τέσσερα χρόνια πριν....
O Γιώργος και η Ελευθερία μετά από μια παρεξήγηση, όταν η Ελευθερία πιάνει τον Γιώργο με άλλη, χωρίζουν. Τότε στον Γιώργο δόθηκε η ευκαιρία να εκπληρώσει το όνειρο του, και να σπουδάσει δικηγόρος στο καλύτ...
Μαριλια<< Μαμά....Μαμά τσιπνα, είναι πλωι >> Ακούω μέσα στον ύπνο μου και ανοίγω τα μάτια μου. Τότε έρχεται η κόρη μου χοροπηδωντας πάνω στο κρεβάτι και πάει να με γαργαλησει για να ξυπνήσω.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ελευθερία<< χαχχα σηκώθηκα - σηκώθηκα... >> λέω και την παίρνω στην αγκαλιά μου. << Καλημέρα στο πιο όμορφο κορίτσι του κόσμου. Πως και τόσο πρωινή σήμερα ?!>> λέω και καλά απορημένη, λες και δεν ξέρω. Μαριλια<< Μαμά το τσεχασες ?! Σήμερα είναι τα γενέθλια μου. >> λέει μουτρομενα. Πόσο λατρεύω όταν το κάνει αυτό!
Ελευθερία<< Μπα σήμερα είναι?! Είσαι σίγουρη ?!>> της λέω για να την πειράξω Μαριλια<< Μαμά μην με κοροδευεις... Άντε σήκω δεν θα προλάβουμε. >> Ελευθερία<< Καλά, άντε πήγαινε βάλε κάλτσες και έλα κάτω για πρωινό... Μετά θα πάμε για το δώρο σου >> της λέω και αυτή τρέχει στο δωμάτιο της. Αχχχ... Πως μεγάλωσε έτσι?! Σαν χθες θυμάμαι που με έπιασαν οι πόνοι και τρέχαμε στο νοσοκομείο. Πάνε 4χρονια. Τέσσερα δύσκολα χρόνια μπορώ να πω, μέσα στα οποία έπρεπε να βρω σταθερό σπίτι και δουλειά, να πάρω αποφάσεις για το μέλλον, να μεγαλώσω ένα παιδί. Δεν το μετάνιωσα όμως! Μόνο που με κοιτάει και μου χαμογελάει μπορώ να είμαι για αυτή και μητέρα και πατέρας και ότι άλλο χρειαστεί.
Βάζω παντόφλες και κατεβαίνω κάτω στην κουζίνα να της ετοιμάσω πρωινό.... Σήμερα θα της φτιάξω ότι θέλει. Τοστ, μερεντα, μαρμελάδες, φρούτα, ομελέτα, κουρασανακια χυμό, γάλα, δημητριακά κτλ.
Ελευθερία<< Μαριλια άντε έλα>> Μαριλια<< Ήρθα λε μαμά .... Ποοοο τι είναι ολα ατα ?! Μάμα είναι πολλά μόνο ζια μένα! >>λέει και σταυρωνει τα χέρια της μπροστά στο στήθος της. Ελευθερία<< Καλά καλά φαε όσο θες Χαχαχα>> Μαριλια<< Μαμά να σε ρωτήσω κάτι ?! Και θα μου πεις ε?! Είμαι μεγάλη κοπέλα τωλα >> Μου λέει με σοβαρό ύφος και σκάω στα γέλια. Ελευθερία<< Χαχαχα... Ρωταμε ότι θες μωρό μου >>Της χαϊδεύω το μάγουλο της. Μαριλια<< Μαμά... Ο δικός μου μπαμπάς που είναι ??>> Με το που την ακούω να το λέει αυτό μου πέφτει το μαχαίρι από το χέρι και την κοιτάω χωρίς να ξέρω τι ακριβώς πρέπει να της πω. Ότι ο πατέρας της δεν ξέρει καν για την ύπαρξη της ?! Ότι εγώ μετά από μια αποτυχημένη προσπάθεια να του το πω τα παράτησα ?! Ελευθερία<< Εεε?!...>> Αρχίζω και αισθάνομαι τα μάτια μου δακρυσμενα Καιιιι χτυπάει το τηλέφωνο.... Ελευθερία<< Κάτσε μωρό μου να σηκώσω το τηλέφωνο >> λέω με την ελπίδα μετά να ξεχάσει αυτό που με ρώτησε.
Ελευθερία<< παρακαλώ!?!>> Πενυ<< Έλακοριτσαραμουκαλημέραναχαίρεσαιτηνμικρήμας>> Ελευθερία<< Καλημέρα, ευχαριστώπολύ. Έλαπάρτηνατηςπειςαυτοπροσώπως >> << Η νονά >> λέω κάνοντας νόημα στην Μαριλια που πετάχτηκε από την χαρά της. Δίνω το τηλέφωνο στη μικρή και παω να μαζέψω το τραπέζι.
Ελευθερία<< Μαριλια, άντε τελείωνε... Πες στη νονά ότι πρέπει να φύγουμε >> της φωνάζω. Μαριλια<< Όχ! Ναι.. Το δώρο μου. Νονά πρέπει να κλείσω. Γειά! Τα λέμε στο πάρτι μου>> Την ακούω ν λέει και μετά να τρέχει στο δωμάτιο της. Πάω και εγώ πάνω για να ντυθώ. Αφού είστε έτοιμες, την βάζω στο καθισματακι της, στις πίσω θέσεις του αυτοκινήτου, μπαίνω κι εγώ και ξεκινάμε για το εμπορικό.
