Για Την Καρδιά Ενος Αγγέλου

Αυτη Η Νύχτα Μένει..!

2 Μέρες μετα . . .

Ελευθερία<< Έτοιμη...>> λεω χτενιζοντας μια τα μαλλακια της τελευταία φορα.
<< Λοιπόν πήγαινε πάρε την τσάντα σου τώρα γιατί έρχεται η θεία Άντρια να σε παει στον μπαμπά>>
Μαριλια<< Εσυ δεν θα έρθεις μαμα?!>> ρωταει αθώα
Ελευθερία<< Οχι μωρο μου εχω... εχω δουλειά..>> Ψέματα.... Δύο μέρες που γίνεται αυτό και την πηγαινοφερνουν τα παιδιά απο εμένα στον Γιώργο και ανάποδα, εχω σκαρφηστει του κόσμου τις δικαιολογίες για να μην καταλάβει τιποτα η μικρή.
Μαριλια<< Εντάξει, θα δώσω εγω φιλιά στον μπαμπά και για σ' ενα>> λεει και τρέχει πανω.

Δεν της το έχει πει ακόμα.
Δεν της εχει πει οτι μέχρι το τέλος της εβδομάδας θα εχει φύγει παλι..
Και εγω δεν μπορώ να σκέφτομαι την μικρή να κλαίει εξαιτίας του.

Το κουδούνι χτυπάει και σηκώνομαι να ανοίξω.
Η Άντρια ηρθε να την πάρει...

Άντρια<<Καλημέρα... πως είσαι?!>> αγκαλιαζομστε
Ελευθερία<< Αντέχω...>> Ξεφυσαω
Αντρια<< Για ποσο θα το συνεχίσεις αυτο?! Σου λείπει κα το ξέρουμε κα οι δυο, γιατί σπαταλας τις τελευταίες σας μέρες?!>>
Ελευθερια<< Για αυτό ακριβώς. Γιατί είναι οι τελευταίες μας μέρες... Αντρια φεύγει, το καταλαβαίνεις... παλι φεύγει... Ζω οτι έζησα και τότε..>> λεω δακρυζοντας.
Αντρια<< Μίλα του! Δεν είναι όπως τότε Γαμώτο. Τώρα σας ενώνουν δυο παιδιά, για το ενα εκ τον οποίον ο αδελφός μου δεν ξέρει τίποτα>>
Ελευθερια<< Και να του το πω τι θα γίνει ρε συ Αντρια?! Πρέπει να φύγει... είναι στην μεση η δουλειά του, το μεταπτυχιακό του...>>
Άντρια<< Και νομίζεις ότι αυτα τον νοιαζουν πιο πολύ απο εσάς?! Με μια σου λέξη τα παραταει ολα..>>
Μαριλια<< θεία Άντρια...>> φωνάζει η μικρή πίσω μας και τρέχει στην αγκαλιά της Αντριας.
Εγω σκουπιζω γρήγορα τα μάτια μου.
Ελευθερία<< Λοιπόν φιλάκι στην μαμα γιατι ο μπαμπάς περιμένει>> την φιλάω και σφίγγω στην αγκαλιά μου και μετα φεύγουν με την Άντρια να μου ψιθυρίζει να του μιλήσω.

Γιώργος

Γιώργος<< Αγάπη μου... πριγκίπισσα μου>> την σηκωνω στην αγκαλιά μου και την φιλάω.
Μαριλια<< Σιγά μπαμπά θα με σκασεις>> με φιλάει στο μάγουλο.
Άντρια<< εγω πρέπει να φύγω εχω σχολή. Θα έρθει ο Μαρίνος να την πάρει κατά τις 5>> μου λέει.

Γυρίσαμε παλι στο μηδέν.
Εχω προσπαθήσει εκατομμυριες φορές να της μιλήσω και συνέχεια πέφτω σε πόρτα...