Για Την Καρδιά Ενος Αγγέλου

Δεν έπρεπε να γίνει αυτό...?!

Θα πάρω την μικρή και θα φύγω!
Θα πάρω την μικρή και θα φύγω!

Τα λόγια του γυρίζουν συνέχεια στο μυαλό μου.
Δεν μπορεί να το κάνει έτσι ?!
Ή μικρή είναι η ζωή μου!
Είναι ο λόγος που δεν παρετηθηκα.
Είναι ο... Ο καρπός του έρωτα μας...

?!<< Ελευθερίαα... Ελευθερίααα..>> κάποιος φωνάζει και με βγάζει από τις σκέψεις μου..
Ελευθερία << Ορίστε ?!>> λέω κοιτώντας στην πόρτα του γραφείου να δω ποιος είναι.
<< Στο τηλέφωνο είναι η μικρή... Σε ζητάει >> μου λέει.
Αμέσως φωτίζομαι, γνεφω και χωρίς να χάσω χρόνο το σηκώνω.
Μου έχει λείψει πολύ!

Τηλέφωνο

Ελευθερία << Ναιιι... >>
Μαριλια << Μαμά μου!>>
Ελευθερία << Κοριτσάκι μου! Τι κάνεις μωρό μου?>>
Μαριλια << Καλά... Μου λείπεις!>> λέει παραπονιαρικα.
Ελευθερία << Κι εμένα μωρό μου... Πως τα περνάς ?>>
Μαριλια << Ωραία, αλλά μεθαύριο θα γυρίσουμε >>
Ελευθερία <<Αλήθεια ?! Επιτέλους!>> λέω και χαίρομαι... Απλά φοβάμαι κι' όλας.
Μαριλια << Ναι! Λοιπόν μαμά κλείνω! Αυτό πήρα να σου πω για να ξέρεις να κάνεις ωραίο φαΐ! >>
Ελευθερία << Βρε άϊ από εκεί.. Έχεις δηλαδή παράπονο από τα φαγητά μου?>> την πειράζω.
Μαριλια << Όχι ρε μαμά μου. Απλά θέλω να μου κάνεις κατοπουρο με πατατουλες... Και γλυκό >>
Ελευθερία << Χαχαχα καλά - Καλά... Οτι θέλει το κορίτσι μου >>
Μαριλια << Ναιιι! Ευχαριστώ μαμά κλείνω φιλάκια >>
Ελευθερία << Φιλάκια >> λέω όχι σίγουρη ότι με άκουσε.

Τέλεια! Έχω μόνο δύο να βρω λύση !

Γιώργος

Πενυ << Τι της είπες ?>> ρωτάει θυμωμένα
Γιώργος << Παραταμε! >>
Αντρια << Γιώργο αν θες να τα βρείτε στο μέλλον πρέπει να σταματήσεις τις μαλακιες>>
Γιώργος << Εγώ να σταματήσω ?! Αυτή έχει συνέχεια πίσω της τον φλώρο >>
Πενυ << Τουλάχιστον αυτή δεν πηδιεται μαζί του όπως εσύ! >> μου φωνάζει και γυρίζω να την κοιτάξω άναυδος.
Κελλυ << Τι νόμιζες ότι δεν θα μας έλεγε τι έγινε χθες ?! Πως μπόρεσες να της το κάνεις αυτό ?!>>
Δημήτρης << Ελα Σταματήστε τώρα>> προσπαθεί να ελαφρυνει την κατάσταση.
Κελλυ << Δημήτρη μου, μην παίρνεις το μέρος του γιατί σε βλέπω στον καναπέ απόψε...
Ξέρεις την κατάσταση και ξέρεις ότι δεν της αξίζει όλο αυτό! >>
Αντρια << Αλήθεια ρε Γιώργο?! Πάλι τα ίδια ?! Τότε ορκιζοσουν ότι δεν ήξερες τι είχε γίνει αλλά της έκανες πάλι τα ίδια.
Δεν ξέρω τι να σου πω >> λέει απογοητευμενη.
Γιώργος << Αντρια.. >> έχει δίκιο γαμωτο! Τι πήγα και της είπα ?!
Αντρια << Είσαι αδελφός μου αλλά αν ξανά κάνεις μαλακια... Δεν θέλω να σε ξέρω! Δεν μπορώ να συμμετέχω στην καταστροφή σου. >> Σταματάει, παίρνει μια ανάσα και μαζεύει τα πράγματα της.
<< Φεύγω θα τα πούμε. >>
Πενυ << Θες να σε πάω ?>> την ρωτάει η Πενυ.
Αντρια << Όχι μωρέ.. Θα πάρω ταξί Bey! >> Με κοιτάει με συμπόνια μια φορά και φεύγει.