Gambadis Çemberi

Bölüm 37 /Ölümün sessizliği..

(Kendi tavsiyem: daha iyi hissetmeniz için.. Bu bölüme başlarken hafif bir müzik eşliğinde okumak isteyebilirsiniz.. Yukarıdaki müziği çalıştırdıktan sonra okumaya başlayabilirsiniz :) )

''Loneanın gözü kızlara gitti.. Bitkinlerdi. Yerdeki nabzi az olan kıza doğru baktı. Görüşünü açtı..Fazla zamanı kalmamıştı. organlarındaki kan çekilmiş.. boğazına yakın bir yere toplanmıştı.. Bir kaç sn sonra kendi kanında boğulacaktı. Yanlış bir hareketle ölümlerine neden olabilirdi.''

Lonea: yerde yatan kızı istiyorum.

Martin: Sadece o mu?

Lonea: evet.

Martin: al senin olsun. Al ve defol.

Kurtlar ılarianın çevresinden çekildi.

Lonea hızlıca kızın yanına hareket etti. tam o sırada..

Kalbi durmuştu.

Loneanın bir anlık tereddütü ile diğer kızlar donakaldı.

Bir anda.. kurumuş toprağın derinliklerinden çıkan  sarmaşıklar bir çok kurdun bacağından yakaladı ve onları çok ilerilerideki ormana  doğru götürmeye başladı. Her uzaklaşan kurttan çığlık sesleri duyuluyordu. Ona doğru hamle yapan bir kurttan son anda sıyrılsada.. diğer taraftaki kurt tarafından koluna bir pençe yemişti. O tarafa doğru bir güç süzmesi gönderirken loneaya baktı.

Ducia: kurtları hiç sevmem.! Bendeler işine bak.

Loneanın gözleri parladı.. Ducia... tam zamanıydı.

Diğer kızlarda yanlarına gelmişti ılarianın.

Lucrazia nabzına baktı. Atmıyordu. ölmüştü.

Amirada bir anda kendini bıraktı. nabzı az atıyordu.

Ensa: hayırr.. hayırrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr.... (öyle kötü bağırmıştıki... ağaçlar üzerindeki kuşlar yerlerinden uçup gittiler..) Şimşekler çakmaya başlarken hava bir anda karardı..

Loneanın gözü gökyüzüne gitmişti..

Kamena boğazından hızlıca sildiği kanlı ellerini ılarianın yüzünde dolaştırdı:: ılaria.. hayır.. (gözlerindeki yaşları siliyordu.. Fakat oluk oluk akıyordu kanla birlikte karışan göz yaşları yanağından inerken..)

Lonea havada tuhaf titreşimler hissediyordu.

Daphne yorum yapamıyordu.. O kadar kötüydükü.. Bir anda değişim geçirdi bağırarak.. Ducianın yanına giderek ona yardım etmeye başladı.. Her seferinde acısını unutuyor deli gibi saldırıyordu kurtlara.. Her saldırısında bağırışlarının tek nedeni vardı..

Saklıyordu..

Fakat acı içinde ağlıyordu.

Lucrazia çoktan bedenini iblisine teslim etmişti. Oda ducia ve daphneye yardım etmeye koştu. İçindeki öfke benliğini kavururken. Etrafında kara dumanlar dönmeye başladı. Elinin tersi ile siyah duman savurduğu kurt çok yükseklere fırlatarak yere düştüğünde bedeni parçalandı ve et yığınına dönüştü.

---------------

Lonea şaşkındı.

ölüm ölümdü..

Şaşırılacak hiçbirşey yoktu.

.. Sadece.. içi parçalandı