Ten nasz Supernaturalny Świat

32. Smerf

***Juli***

-Wypraszam sobie. Anioły i inne takie rzeczy nie istnieją-krzyknął wstając gwałtownie

-Już to słyszałam-Sherlock rzucił mi zdziwione spojrzenie

-A więc to prawda?-zapytał już spokojnym tonem

-Tak - Potwierdziłam. Nastała nieco niezręczna cisza a detektyw najprawdopodobniej próbował przyswoić sobie nowe informacje 

-To pomożesz nam z tą tablicą czy nie?-zapytał Gabe wyrywając Holmes'a z zadumy. Gabriel pstryknął palcami a w jego dłoni pojawił się Lizak. Sherlock  próbował zachować kamienną twarz choć jego oczy wyrażały przerażenie związane z poczynaniami stojącego obok Gabriela i z tym że zburzyliśmy mu cały dotychczasowy światopogląd.

-Tak.- odpowiedział kiedy wstępnie się otrząsnął 

Gabe podał detektywowi tabliczkę i zawołał resztę. Siedzieliśmy w ciszy w bibliotece gdzie usadowił się Holmes. Gabriel wyszedł gdzieś (najprawdopodobniej do kuchni po więcej słodyczy), Sam czytał książkę, Dean przysypiał na jednym z foteli Gabe'a, Charlie siedziała przed laptopem A ja I Kira obżerałyśmy się ciastkami pijąc kakao.

-Nieprawdopodobne! - Krzyknął nagle Sherlock zrywając się z miejsca a ja prawie polałam się trzymanym napojem

-Co?- zapytał Dean

-Nic, nic. Ty i tak nie zrozumiesz- odpowiedział mu z uśmiechem Holmes. Dean zacisnął pięści i wyglądał tak jakby miał zaraz eksplodować ze złości

-Dean nie denerwuj się tak-powiedziała Julita i przytuliła się do zdenerwowanego łowcy. 

-On zawsze taki jest?-zapytał zrezygnowany

-Niestety... Ale są też tego plusy.

-Nie sądzę - stwierdził kątem oka zauważając jak Sherlock skanuje go oczami.

-Sherly bądź dla niego milszy-westchnęła- No chyba że nie chcesz wracać do Londynu

-Sherly?- detektyw zaczął razić z oczu piorunami

-Holmes! Zajmij się robotą!- Gabe przerwał bezsensowną wymianę zdań całej trójki stając za fotelem detektywa. 

-To jest bezsensu! - Sherlock odłożył tablicę na stół i wbił wzrok w najbliżej siedzącą osobę, w tym wypadku Deana

-Co tym razem jest bezsensu?-zapytał Dean z westchnięciem

-Składniki...-powiedział Holmes marszcząc brwi-To jest jeszcze większa niedorzeczność niż istnienie aniołów!

-Dzięki...-mruknął Gabe

-Dobra dawaj te składniki-rzucił Sam zanim wtrącił się Dean

-Sami chcieliście-powiedział Holmes biorąc tablicę jeszcze raz do rąk.-Włos smerfa-przeczytał pierwszy składnik detektyw

-Najpierw mięliśmy wróżki a teraz jeszcze smerfy?- oburzył się Dean a Holmes kontynuował
-Sok z gumi-jagód -na jego słowa Dean oraz wszyscy obecni zrobili wielkie oczy
-Kępka trawy z "Narni"
-I co może jeszcze Ananas Spongeboba?- Dean wyrzucił ręce do góry.Detektyw spojrzał na tablice i uśmiechnął się do Deana-Nic. Nie. Mów!
-Przecież nic nie mówię- powiedział z wielkim uśmiechem na ustach i z wyraźnym zadowoleniem na twarzy.- Z resztą to było dziecinnie proste. Nawet Dan by wpadł by na to jak rozszyfrować tą tabliczkę.

-Nie jestem Dan!- oburzył się Dean

- No nie gorączkuj się David...-mruknął w odpowiedzi Sherlock

-Jestem Dean! Przeliterować?- Gdyby nie Julita trzymająca chłopaka dawno rzucił by się z pięściami na detektywa, który swoją drogą chciał coś odpowiedzieć ale przerwał mu Gabriel.

-Ok. Mamy listę..-zaczął- potrzebuję szybkiego transportu na górę... Zanim dojadę do tego całego portalu minie sporo czasu...

-Odsyłacz!-wtrącił Sam

-Co?- Zainteresowała się Charlie

-Anielski odsyłacz- powiedział Dean

-Co to jest?-Tym razem był to Sherlock- Nie możliwe że ON-tu wskazał na Deana- Wie coś czego ja nie wiem.

-Taki symbol. A właściwie Sigil. - zaczął wyjaśniać Sammy.-Tak w skrócie to: rysujesz go, uderzasz w niego ręką a aniołki w pobliżu zostają odesłane do nieba.

-Tylko tyle?-Upewnił się detektyw

-Rękę trzeba naciąć tak żeby poleciało trochę krwi... i Tak to tyle- dopowiedział Dean z wzruszeniem ramion.

___________________

Hejo! Dawno mnie tu nie było...

 Znowu... 

Mam nadzieje że rozdział się podoba i jeszcze raz zachęcam wszystkich fanów "SUPERLOCKA" do przeczytania drugiego opowiadania znajdującego się na moim profilu. 
Pierwsze rozdziały mogą być takie sobie... Ale później akcja się rozwinie.