Uğurböcüğüm

18.Bölüm

  Eve geldiğimde rahat bir nefes aldım. Söyledikleri hoşuma gitti. Bana değer veriyor ve gerçekten çok seviyor du. Ben en çok da Hakan amcadan utandım. Nedenini bilmiyorum. Mehmet bey anlatırken bana tebessümle bakması tuhaftı. Benim neler hissettiğimi anlamaya çalışıyor gibiydi. Onun bakışları hem utandırdı hem mutlu etti. Korkma utanma yalnız değilsin ben varım dergibiydi. Bu kadar kısa sürede ona inanılmaz güveniyordum. Üzerindeki çamuru merak ettim. Benden belkide yürüdüğünü saklıyor. Hemen güvenmemeliyim diye içimden geçiyor. Fakat onun gözlerine bakınca bu dünyadaki en güvenilir adam bu diyorum. Hislerim beni yanıltmasın diye Rabbime dua ediyorum. Ben bu adamı koşulsuz şartsız çok seviyorum.  Benden birşey saklıyorsa mutlaka bir nedeni vardır. Bilmem gereken şeyleri bana anlatacak. Herşeyin bir zamanı var.
  
   Evde kimse yoktu yeni farkettim. Olanlara kendimi fazla kaptırmışım. Telefonu aldım.  Feride teyzeyi aradım. Telefonun sesi kapıdan duyuldu. Kapıyı açtım.

"Siz neredeydiniz? Ayşe'yi gören olur?"

"Korkma kızım kimse görmedi.  Fuat amcan bizi çocuk esirgeme kurumuna götürdü. Bazı evraklara imza atmamız gerekiyormuş."

"Nasıl geçti gününüz?"

"Güzeldi uzun uzun sohbet ettik.  Ayşe kızım bize okulunu falan anlattı. Babasına aylarca liseye gitmek için yalvarmış. Zorlukla ikna etmiş. Okumaya devam etmek istediğini söyledi.  İkiside okullarını bitireceklerine bana söz verdiler. Bende ne olursa olsun onlara destek olacağıma söz verdim. Aslı kızım sen iyimisin?"

"İyiyim."

"Biraz yorgun görünüyorsun."

"Aslında ben çok acıktım.  Bugün sadece sabah yalıya giderken bir simit yedim."

"Koskoca yalıda nasıl aç kaldın?"

"Bu gün çok yoğundum. Fırsat olmadı yemek yemeye."

"Yemekleri yapmıştım. Hemen hazırlayalım."

"Ben üzerimi değiştirip geliyorum."

"Aslı biz Ayşe'yle hazırlarız. Anneciğim sende yoruldun biraz dinlen."

  Ben odama Feride teyzede salona geçti. Fuat amca ve Nazlı'da  geldi. Kalabalık bir akşam yemeği.  Ne güzel bir şeymiş aile olmak. Ben yıllarca Nermin annemle yalnızdım. Hep hasretini çektiğim kalabalık bir akşam yemeği.  Onlara ne kadar teşekkür etsem az. Fuat amca eski günlerden bahsetti. Feride teyze ile tanıştıkları günü ve nasıl evlendiklerini anlattı.  Muhteşem bir gün geçirdim. Onlar evlerine gittiler. Ben ortalığı topladım.  Zehra annemin günlüğünü aldım.  Kaldığım yerden okumaya başladım.

            10 Temmuz 1989

Nermin'nin hasta olduğunu düşünüp çok üzümüştüm. Benden nasıl saklar böyle birşeyi. Ben şimdi teyze olacağım. Bu çok güzel bir haber. Doktora gideceğiz sen çok hastasın benden saklıyorsun. Sana birşey olursa yaşayamam demesem söylemeyecekti. 6 ay sonra küçücük bir bebek hayatımıza girecek. Nermin iyikide çıkmış işten bu haliyle çalışması doğru olmazdı. Ben herşeyi düşünüyorum. Heyecanlanıyorum fakat hesap etmediğim birşey var. Nermin Mehmet'le evlenecektir herhalde.

Nermin annemin bebeğimi olmuş. Peki nerede? Bana  ne çocuğundan ne de evliliğinden hiç söz etmedi. Bu olamaz. Bahsettikleri Mehmet kim?  Kafam çok karıştı. Ben kafamdaki sorulara cevap ararken  sürekli yenileri geliyor. Ben bu kadar bilgisiz mi büyüdüm. İki anneminde hayatlarını ikisinide kaybettikten sonra öğrenmek. Bu hiç hoş değil okudukça başka sorularla karşılaşıyorum. Anne bana babamı anlat artık lütfen. Arka sayfaları çevirip okusam mı aceba. Babam hangi sayfada saklı. Nermin anne neden bana sabırlı ol diye yazdınki. Sen hayattayken ne söylesen yaptım.  Şimdi yoksun ama ben senin söylediğini yine yapmak  zorunda hissediyorum. En iyisi okumaya devam etmek.

  
Hem belki bende evlenirim. Çifte düğün bile yaparız. Bugün bana öyle çok umut verdiki neden olmasın. Uğurböcüğüm bunu ilk söylediğinde ona çok kızdım.  Sonra nedenini anlattı.

Sen buraya geldiğin ilk gün mürekkep ve kahve ile gömleğimi batırmasaydın.
Bugün şirketimiz büyük bir zarara girecekti. Belkide ben seni farketmeyecektim. İyiki döktün üzerime onları. Biliyormusun gömleğimi temizletmedim. O gömleği saklıyorum uğurböcüğüm benim ilk hediyen o gömlek oldu. Geldiğin günden beri neredeyse tüm gün seni izliyorum. Sen farkında bile değilsin.  Senin yaptığın sakarlıklar benim hoşuma gidiyor. Baktığımı anladığın zaman yüzünün kızarması o kadar güzel ki. Seni bir ömür seyretmek istiyorum. Sende istersen seninle iş dışında görüşmek istiyorum. Yarına kadar düşün hatta daha fazkada düşünebilirsin. Ben seni bir ömür beklerim.

Sabah ona kararımı söyleyeceğim.  Bugün heyecandan söyleyemedim.  Ben seni seviyorum. Düşünmeme gerek yok diyemedim.

Canım annem aşık olmuş babam o aşık olduğu adam mı? Adını yazmamış. Nermin annemin bebeğine ne oldu aceba? Belkide onu bulabilirim. Önce babamı sonrada Nermin annemin bebeğini bulacağım. Belki Nermin annemin bir kızı var. Benden büyük olduğuna göre ablam olur. Ya erkekse ağabeyim olacak. Aklıma Ayşe'nin ağabeyleri geldi. Aman Allah korusun. Yok benim Nermin annemin oğlu öyle değildir.  Kesin çok iyi biridir. En çok da Nermin annem neden bebeğinden hiç bahsetmedi onu merak ettim. Zehra annem babamı Nermin annem bebeğini saklamış. Bunlar ne kadarda gizemli çıktılar. Saklı birer hazine  gibiler aradıkça birşeyler çözümleniyor. Bulunca bende hüsrana uğramam inşallah.

Gözlerim kapanıyor yorgunluktan. Kafamda sorular birbirini kovalıyor. Nermin annemden sonra her gün bir şeyler oldu. Ben yalnızlıktan şikayet etmek yerine etrafımdaki kişilerle kaynaşıyorum.
Demir benim büyük aşkım hayatımda olduğun için teşekkür ederim.