Demir uyuyalım dedi fakat bunun mümkünatı yok. Ben asla uyuyamam böyle bir günde. Kendiside uyuyamadı zaten. Aşkım benim gerçekten Nermin annemin oğlu ise bu hem çok güzel olur. Hemde çok acı, annesinin ölmüş olması. Onu yıkacak o hep annesini bulmak istemiş. Yıllarca onunla yaşayacaklarının hayalini kurmuş şimdi ise... Bunları düşünmek beni çok üzüyor. Benim şimdi babamla kavuşma zamanım geldi. Onun için hazırlanmam lazım. Annemin beyaz elbisesini giyineceğim. Uğurböcüğü kolyesini takmalıyım. Babam beni bu şekilde görsün istiyorum. Elbiseyi giyindim saçlarımı annemin saçları gibi açtım. Uğurböcüğü kolyeyi elime alıp odadan çıktım.
"Aslı bitanem çok güzel olmuşsun. Bu elbise sana çok yakışmış. Gözlerimi kamaştırıyorsun harika olmuşsun."
"Teşekkür ederim aşkım. Bu elbise annemin elbisesi. Bu gün babamın karşısına bu şekilde çıkmak istedim. Kolyemi takmama yardım edermisin?"
"Elbetteki bu benim için büyük bir zevk. Uğurböcüğü kolye bu annenin bahsettiği kolyemi?"
"Evet o kolye annemin benim için sakladığı kıyamadığı kolyesi."
"Hazırmısın çıkalım mı? "
"Hazırım artık daha fazla zaman kaybetmek istemiyorum. Beni babama götür aşkım."
Yolda heyecandan kalbim duracaktı resmen. Bu nasıl bir duygu böyle babamla kavuşacağım. Düşündükçe yerimde duramıyorum. Yol bu kadar uzunmuydu? Yoksa banamı böyle geliyor bu gün? Sonunda geldik daha yola çıkalı 25 dakika olmuş. İlk defa İstanbul trafiğine isyan ediyorum. Arabadan heyecanla indim ayaklarım beni taşımakta zorluk çekiyor. Zil e bastık kapıyı Elif teyze açtı.
"Elif teyze Hakan amca odasındamı?"
"Yok kızım o Ekrem'le birlikte mezarlığa gittiler."
"Tamam sonra görüşürüz Elif teyze."
Demir hemen elimden tutup.
"Aslı hadi mezarlığa gidelim."
Mezarlığa geldik babam annemin mezarının başına yeni gelmişti. Elinde papatyalar vardı. Bizi görmedi, biz tam arkasında duruyorduk. Elindeki papatyaları mezarın üzerine bıraktı.
"Zehra'm ben geldim. Biliyorum çok geç kaldım. Her gece sana geldim fakat seninle konuşmaya cesaret edemedim. Şimdi senden af dilemeye geldim. Diyeceksin neden şimdi. Kızımızı bulmadan seninle konuşamazdım. Sana o kadar çok benziyor ki bir görsen. Dünyalar güzeli bir genç kız olmuş. Biliyormusun doktor üstelik beni iyileştirmesi için babam buldu onu. Bilseydi torunu olduğunu asla yanıma getirmezdi. Dün yaptığı bütün kötülükleri kendi anlattı. Torunu olduğunu bilmeden. Seni ondan koruyamadım fakat Aslı'yı ondan koruyacağım. Sana yemin ederim hayatım pahasına onun mutlu olması için elimden geleni yapacağım. Benim en büyük üzüntüm senin yanımızda olmaman. Seni çok özledim uğurböcüğüm. Aslı'ya artık yalnız kendi gözümle değil, senin gözünlede bakacağım. Sana gelemediğim için beni affet. Umarım Aslı kızım da beni affeder. O ilk geldiği gün söylemek istedim. Fakat beni tanımadan duyarsa benden nefret eder diye korktum. Belki şimdi gerçekleri öğrendiği için beni affetmesi daha kolay olur. Babam hayatında ilk defa güzel bir şey yaptı. Gerçekleri bir bir anlattı. Babamın benim için yaptığı tek iyilik bu oldu. Gerçek hayatta ayrılmadığın kardeşinide yanına almışsın. Nermin ona o kadar çok şey borçluyum ki kızımızı kimseye muhtaç etmemiş. İkimizinde boşluğunu o doldurmuş. Aslı 'yı görüp tanıdıkça anladım. Senin yanında Nermin'e söz veriyorum onun oğlunada ben bundan sonra gözüm gibi bakacağım.
Nermin'e gerçeği söyleyemedim. Oğlu yurtdışına kaçırıldıktan aylar sonra öğrendim. Mehmet'in bırakıp kaçtığı kişinin Nermin olduğunu önceden bilseydim. Engel olurdum asla izin vermezdim. Onun bu kadar acı çekmesine engel olmak isterdim. Mehmet'e ulaşmaya çalıştım. Fakat bir türlü ona ulaşamadım. Canım kardeşim hayatının hatasını yaptı. Çok yalvardım daha Nermin'i tanımadan onu üzmemesi için. Bilseydim o kişinin Nermin olduğunu bebeği elinden alır Nermin'e getirirdim. Bunun için Nermin'den çok üzür dilemek istedim. Sana geç kaldığım gibi onada geç kaldım. Babam yaptıkları için pişman olmuş. Neye yarar ki sen yoksun yıllarımız acıyla geçti. Artık onun pişmanlığının hiç bir anlamı yok. Sana ve kızıma hasret bırakan o adamı hayatım boyunca affetmeyeceğim. Seni annenden babandan ayıran o adam. Amcam ve yengemin ölümüne sebep olmuş yani annen ve babanın. Bunu isteyerek yapmamış fakat ne farkeder. Sonucunda bize herşeyi isteyerek yaptı. Belki Aslı dedesini affeder çünkü o aynen senin gibi. Sana sadece yüzü değil duygularıda çok benziyor.
Canım kızım benim babası olduğumu bilmeden ne kadarda çok sevdi. Biliyormusun seni tanıdığımda lekelediğin gömleğimi hâlâ saklıyorum. Sormuştun ne yaptın diye. En sevdiğim gömleğim temizlettim demiştim. Sana ilk ve son kez yalan söyledim. Onu temizletmeye kıyamadım. O üzerinde ki lekeler olduğu için en sevdiğim gömleğim oldu. sende beni en sevdiğin elbisenle bekleyecektin. Beyaz elbiseni giyinecek, uğurböcüğü kolyeni takacak ve sonsuza dek benim olacaktın. Sana papatyalarla dolu bir gelin tacı almıştım. Beyaz elbisen uğurböcüğü kolyen ve papatya tacınla benim baharım olacaktın. Sana gelebilseydim uğurböcüğüm. Bende bıraktığın bütün güzel anılar için sana teşekkür ederim. Nermin canım kardeşim sen gep derdin. Ben oğlumun ismini Demir koydum. Bileğide yüreğide sağlam olsun diye. Oğlun tam istediğin gibi bir delikanlı bileğide yüreğide sağlam. Tam size yakışır bir evlat olmuş. Mehmet sana yaptıkları için çok pişman. Seni yılarca aramış hatasını telafi etmek istemiş. Fakat oda benim gibi geç kalmış. Bizim yaşayamadığız mutluluğu Aslı ve Demir yaşayacak. Bunun için elimden geleni yapacağım. Mehmet'i sana getireceğim biliyorum artık bir faydası yok. Mehmet benim kardeşim aynı sizin gibi bizde kardeşiz. Demir ve Aslı bize emanet sizin gözünüz arkada kalmasın."Babamın ağlamaktan hali kalmadı. Bizim orada olduğumuzu bilmeden herşeyi anlattı. Demir annesinin kim olduğunu öğrenmiş oldu. Bu Demir için çok zor oldu. Annesinin böyle bulmak istemezdi. Dizlerinin üzerine çöktü o bu yükü taşıyamadı. Annesini bu şekilde bulmak yıllarca ona kavuşmak isterken onu sonsuza kadar kaybetmek çok ağır. Bana destek olacaktı fakat şu an o benden daha kötü durumda. Ben n e yapacağımı şaşırmış durumdayım. Babam bir tarafta aşkım bir tarafta ikisininde acısı şu anda çok büyük. Ben Demir'in sakinleşmesi için yalnız bırakacağım. Şimdi benim babama kavuşma vaktim. Kendimi toparladım göz yaşlarımı sildim. Babama bir iki adım yaklaştım ve ona....
"Babaaaaa... babacığım ben geldim."
Bana doğru döndü. Ne kadarda yakışıklı olmuş. Sakallarını kesmiş tıpkı annemle çekildiği fotoğraflara benzemiş. Onu bu şekilde görsem günlüğü okumadan fotoğraflarından anlardım babam olduğunu. Kollarını açtı ben babama koştum. Ona hep istediğim gibi sımsıkı sarıldım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Uğurböcüğüm
Roman d'amourAnnelerinin ve babalarının yaşayamadığı mutluluğu, Aslı ve Demir yaşayabilecekmi?