CATCH ME!
26.BÖLÜM
Yazan: Gizemrhcp
~Davetten 1 Hafta Sonra~
#Kyungsoo
Bir şekilde hayatımım dönüm noktası buydu sanki.Tamamen vazgeçtiğim ve tamamen bittiğim an.Bir depremin ortasında kalmış gibiydim.Ölmemiştim.Ama bu ölümden çok daha kötüydü.Etrafımda ki herkes ölmüş ve bir tek ben hayatta kalmışım gibi hissediyordum.
Tamamen yapayalnızdım.
Tamamen çaresiz.
"Konuşmamaya kararlı mısın?" Ellerini saçlarımda dolaştırırken duvara odaklanmış boş bakışlarımın ona dönmesini sağlamıştı.Ona ne anlatabilirdim ki? Hayalkırıklığımı nasıl cümlelere dökebilirdim?
"Soo..Lütfen benimle konuş.Ben senin en iyi arkadaşın değil miyim?Gidip o piçi senin için pataklayabilir veya evini ateşe verebilirim."
"Sen bir karıncayı bile incitemezsin Baek."Konuşmak benim için ölümden farksızdı.Sesimdeki güçsüz ton beni tamamen hazırlıksız yakalamıştı ve her an ağlayabilecekmişim gibi çıkan ses tonuma rağmen tamamen hissizdim.Ağlamayı bırakmıştım.Çünkü buraya kadardı.Bitmişti işte.
O gün o kapıdan çıkarken kimse arkamdan gelmemişti.
O gün o kapıdan çıkarken arkama bakmamıştım.
"Yanılıyorsun dostum.Senin için karınca yuvasına atom bombası bile atarım."Dudaklarımı ufak bit tebessüm işgal ederken bu son bir haftadır dudaklarımın bir gülümsemeyle kıvrıldığı ilk seferdi.
"Saçmalıyorsun..."
"Evet saçmalıyorum.Eğer seni güldürmeye başarabileceksem sonsuza kadar saçmalamaya razıyım.Hadi Soo..Yatağınla evlendin resmen.Kalk artk şurdan."Baek kafama yastığımla vurmaya başlayıp kendi kendine uydurduğu beni yataktan kaldırma şarkısını söylemeye devam ederken bu işkenceye daha fazla dayanamadım ve yattığım yerden yavaşça doğrulup arkama yaslandım.
Nasl göründüğümü bilmiyordum.Fakat Baekhyun'un yumuşayan bakışlarından berbat göründüğümü anlayabiliyordum.
"Soo.."
"Biliyorum, biliyorum."dedim."Berbat görünüyorum.Tamamen acınacak haldeyim.Jongin piçinin beni bu hale getirmesine izin vermeme inanamıyorsun falan filan.."Bıkkınlıkla söylediğim bu cümlelerden sonra Baek gözlerini devirirken gözümün önüne gelen saçlarımı yavaşça geriye doğru attım ve ona bakmaya başladım.
"Tam bir göt gibi davrandı.Değil mi?Seni bitirmesine izin verdiğine inanamıyorum."Bakışlarındaki şefkat bana kendimi daha da kötü hissettirmişti.Şefkate ihtiyacım yoktu.Konuşmak, ağlamak veya teselli edilmek istemiyordum.Hiçbir sözcük beni teselli edemezdi.
"Aptalca tesellilere ihtiyacım yok."dedim.Yorgunluğum sesime yansıyordu.Bu fiziksel bir yorgunluk değildi.Ruhum paramparçaydı.
"Teselli etmiyorum aptal.Sadece konuşuyorum.İçine atamazsın.Konuşmadıkça daha kötü olacaksın.Böyle oturup durdukça çok daha kötü olacaksın.Bir şeyler yapmalısın Soo.O..."Cümlesini bitirmemişti.Fakat ben o cümlenin devamını biliyordum.
"O yarın evleniyor."Yavaşça başını salladı.Bütün kanım çekilmiş gibi hissediyordum.Yarın evleniyordu.Cidden evleniyordu.
"Ondan nefret ediyorum."dedim.Göğsümü bir el sıkıp bırakıyordu sanki.Büyük bir ağırlık bedenime çökmüştü ve kalkmıyordu.
"Ondan cidden nefret ediyorum."Gözlerim yeniden dolmaya başlamştı ve ellerim titriyordu.Aşk böyleydi işte.Onun için yeteri kadar gözyaş döktüğünüzü düşünüp vazgeçtiğiniz an gözyaşlarınız sizin aksinize akmaya devam ediyordu.Hayır diyordu sanki.Daha vazgeçemezsin.Daha dökecek tonlarca gözyaşın var.
"Ondan o kadar çok nefret ediyorum ki Baekhyun...."dedim.Ufak bir hıçkırık dudaklarımdan kaçmış ve gözyaşlarım çoktan dökülmeye başlamştı.
"Biliyorum.Ondan nefret ediyorsun.Ama yinede ona hala aşıksın."
"Çok seviyorum."dedim.Elimin tersiyle gözyaşlarımı silmeye çalışıp ağlamamı durdurmaya çalışıyordum.Ağlamamalıydım.Artık ağlamamalıydım.
"Onu hala çok seviyorum.Bana söz vermişti.Tüm bunlardan kurtulacağımızı söylemişti.Bir plan yaptığnı söylemişti.Sikeyim..Yarın evleniyor.Baekhyun ben dünyadaki en büyük aptalım."
"Benim tanıdığım Soo böyle değildi."dedi.Omuzlarımdan yavaşça tutmuş ve tam karşıma geçip gözlerime büyük bir ciddiyetle bakmaya başlamştı.
"Benim tanıdığım Soo siktiğimin ünlüsüne ve onun sürtük müstakbel eşine dünyayı dar edecek kadar çılgın ve özgüveni yüksek birisiydi.Kendini odaya kapatıp ağlamaz ne olursa olsun bir şeyler yapardı."Baekhyun'un bakşlarındaki kıvılcım benim bakışlarma yansıyordu.İntikam diyordu.İntikam...
"Ne yapmamı öneriyorsun?"dedim.Dudakları çarpık bir gülümsemeyle kıvrıldı ve gözlerindeki kıvılcım yavaşça alev aldı.
"Onlara asla unutamayacakları bir düğün hediyesi vereceğiz."dedi bakışlarını bakışlarımdan çekmezken.
Ve benim dudaklarım uzun süreden sonra tam anlamyla gerçek bir gülümsemeyle kıvrıldı.
BÖLÜM SONU
Bölüm bu kadar geciktiği için hepinizden özür diliyorum.Bir önceki bölüm de ailemden birinin sağlık problemi olduğunu söylemiştim ve o sağlık problemi olan yakınımı kaybettim.Ve bununla birlikte daha bir sürü problem yaşadım.Benim için zor bir süreçti.Öyle uzun uzun açıklama yapmayacağım.Uzun süreden sonra yazmaya döndüğüm için bu bölüm iyi mi kötü mü hiçbir fikrim yok.2 bölüm sonra final olacak.Sonra Tmarhaneyi final bölümüne kadar yazıp göndereceğim.Hala burada olanlar varsa okuyan okumayı bırakan yorum yapan yapmayan herkese teşekkürler.Kendinize dikkat edin.Hepinizi seviyorum. -Gizemrhcp
