Dagen verstreken, maar mijn kamer ben ik niet uit geweest. Yassine heeft mij meerdere malen proberen te benaderen, maar dat was zoals ik al aan het begin aangaf verloren tijd, omdat tegen hem praten het laatste was wat ik van plan was te gaan doen. Dachten ze niet na hoe ik mij er bij zou gaan voelen? Snapten ze dan niet dat ik ook gevoelens heb en het pijn doet als de mensen waarvan je houd je op deze manier behandelen? Die brief heeft aan de ene kant ook mijn leven gered, want ik weet zeker dat als die brief daar niet zou liggen, ik samen met Yassine in zijn bed zou belanden, niet dat ik een zonde zou begaan aangezien hij en ik op papier getrouwd zijn. Ik pakte het boek wat op mijn nachtkastje zat en gooide hem hard tegen de muur aan. Geïrriteerd liet ik mijzelf achteruit vallen, ik pakte een kussen en schreeuwde al mijn frustraties daarin uit. Mijn gedachtes gingen terug naar het moment in zijn werkkamer. Zijn aanrakingen hadden zoveel effect op mij alsof het elektrische schokken waren waarvan ik wilde dat er geen einde aan zou komen. Ik kon niet ontkennen dat ik hem miste, maar mijn trots lag op dit moment te hoog. Ik haat hem, maar kan tegelijkertijd ook niet zonder hem, dit frustreerde mij nog meer.
Yassine:
Waarom doet ze die vervloekte deur gewoon niet open. Na die nachte besefte ik, dat Yasmina wel degelijk effect op mij had, iets te veel. Het leek alsof ik na 1 keer direct verslaafd aan haar lichaam ben geraakt en dan hebben we het bed niet eens gedeeld. Als ik het nu met iemand anders zou doen, zou het betekenen dat ik vreemd zou gaan en dat wilde ik niet, ze moet niet nog een reden krijgen om te zeggen dat het hele huwelijkscontract niet echt is. Ik ben daarom ook blij dat ik hem wat later getekend heb, want op dit moment mag ik eigenlijk alleen aan Yasmina zitten en dat gaat heel moeilijk als dit huis de hele dag door vol is met alleen maar schaars gekleedden vrouwen, die zichzelf aan je opdringen. Ik ging gefrustreerd met mijn hand door mijn haren heen, als ze die deur vandaag niet zou openen dan moest het maar op een andere manier, een handmatige manier.
Ik was diep in gedachten, tot ik gegil hoorde. Ik stond direct en liep snel door naar de gang, het geluid kwam vanuit de woonkamer, ik liep snel door naar de woonkamer, waar ik Yasmina een jongen zag knuffelen en ze letterlijk bijna op hem lag. De jongen ging rechtop zitten, waardoor Yasmina op zijn schoot terecht kwam. Een lachende Nasser kwam te voorschijn en hield Yasmina stevig vast, ik wist dat ze een speciale band samen deelde, maar ik kon niet ontkennen dat ik jaloezie voelde. Waarom deed ze dat niet bij mij? Omdat ze misschien boos op je is Yassine antwoordde ik op mijn eigen vraag. Toen Nasser mij zag stond hij op en gaf mij een hand, Yasmina gunde mij geen blik en stond maar verveeld naast Nasser. We liepen gelijk door naar mijn werkkamer, Nasser trok Yasmina mee, die het niet bepaald leuk vond. Ik sloot de deur en keek Nasser en Yasmina aan, maar Yasmina bleef mij negeren. Het maakte mij woedend, ik wilde haar door elkaar schudden en zeggen dat ik het ook niet zo wilde, maar moeilijk 'nee' tegen haar vader kon zeggen. 'Yasmina' hoorde ik Nasser zeggen. 'Dit is niet zijn schuld, dat snap je wel toch?' Yasmina's ogen spoten vuur. 'Durf niet voor hem op te komen, want dan mag je van mijn part ook niet meer..' Nasser pakte haar vast en keek haar boos aan. 'Luister goed naar mij, ik was er net zo op tegen als Yassine , denk je nou serieus dat hij het op deze manier wilde? Maar het kon niet anders, shaytan is altijd met jullie en wat gaan de mensen wel niet van je denken als ze weten dat je bij hem woont, terwijl jullie niet getrouwd zijn. Je vader had gelijk je weet maar nooit wat er tussen jullie kan gebeuren. We wilden deze woede die je nu jegens Yassine hebt voorkomen door niks te zeggen. Yasmina je bent veel slimmer dan dit, dat weet je.' Er stroomden onderhand al tranen over haar wangen. 'Haal mij hier dan weg. Het enige wat de jongens hier van mij willen is mij in hun bed krijgen, niets meer en niets minder, ze zien mij als een lustobject. Ik wil naar huis, ik wil mijn oude zorgeloze leven terug.' Huilde ze. Nassers ogen spoten met vuur, hij was een lieve spontane jongen, maar als het op zijn familie aankwam kon hij veranderen in iemand die je liever niet wilde leren kennen. Nasser zorgde voor Yasmina alsof het zijn eigen zusje was,vooral omdat Yasmina verder geen broers en zussen heeft nam hij daarom die taak op zich. Ik wist dat hij op dit moment iedereen wil neerschieten die er in dit huis rondloopt, maar hij Yasmina eerst wil troosten en dat hij de rest later wel aanpakt. Hij zette zijn handen op haar schouders en keek haar aan. 'Het is te gevaarlijk om je nu mee te nemen prinses, hier ben je veilig. Je leven was niet zo zorgeloos als je denkt Yas. Er waren altijd wel mannen bij je die je beschermden, maar ze bleven op een afstand, zodat je niet het gevoel zou hebben alsof er altijd maar op je gelet werd.' Hij trok haar in een omhelzing en drukt een kus op haar haren. 'Ik moet nu gaan, maar ik kom snel terug.' Hij gaf mij snel een hand en liep de deur uit, hij zou eerst iedereen bedreigen en dan weggaan, daar kende ik hem goed genoeg voor. Yasmina keek met betraande ogen hem na en liep toen zonder wat te zeggen mijn werkkamer uit. Zuchtend liet ik mijzelf in mijn stoel vallen, ik ging met mijn vingers over mijn slapen heen, hoe ga ik dit aanpakken?
