Inmiddels is er een week verstreken en nog steeds geen spoor van Yasmina. Op dit moment voel ik mij zo machteloos, hoe kan ik er zo in geluisd zijn? Het doet pijn om te weten, dat ze op een andere plek is dan aan mijn zijde. De drang haar te beschermen tegen iedereen en alles, was op dit moment sterker dan ooit. Wanneer ik haar een paar uur niet zie, begin ik het al benauwd te krijgen en wil ik weer bij haar zijn, maar nu heb ik haar al 1 week niet gezien plus ik weet niet wat hij met haar doet. De gedachte alleen al, dat hij aan haar gezeten heeft, bezorgd mij een gevoel, dat gemengd is met jaloezie, woede en machteloosheid. Ik hou van haar en kan niet zonder haar.
Toen ik erachter kwam dat ze er niet meer was, ben ik direct Ghizlaine op gaan zoeken. Ik was net op tijd, aangezien ze al wilde vluchten, die zit voorlopig vast en wenst nu dat de politie haar vind, maar op dit moment is mijn hart eruit getrokken en boeit het me ook niet wat ze met haar doen.
'Yassine' ik keek op en zag Nassin met een bedrukt gezicht mijn kant op lopen en gooide een pakketje voor mij. Ik maakte het open en zag een cd en een brief erbij, ik voelde mijn hart een slag overslaan toen ik de eerste zin las. Verstrooide gooide ik de brief weg en deed de cd in mijn laptop. Ik voelde dat het laatste stukje leven eruit gezogen werd. Ik keek naast mij en zag dat Nassim gelukkig al weg was en mij de nodige privacy gegeven had.Ik ging met mijn handen door mijn haren heen, ik gooide de laptop met al mijn kracht tegen de muur aan toen ik de foto van een naakte Yasmina zag. Ze zat onder de blauwe plekken. Ik sloeg met al mijn kracht tegen de muur aan, het bloed stroomde langs mijn knokkels. Als ik hem in mijn handen krijg maak ik hem met mijn eigen handen dood. Ik zag rood van woede, ik wilde alles kapot maken wat ik zag.
*Yasmina*
Ik probeerde met mijn laatste kracht op te staan, maar halverwege liet ik mij weer terugvallen op de grond. Mijn lichaam zat onder de blauwe plekken. Khalid was veranderd in een monster. Na de eerste keer dat hij mij verkracht had, werd het van kwaad naar erger. Ik weigerde me nog een keer aan hem te geven en zei dat hij mij mocht neerschieten. Ik voelde mij vernederd en vies, hoe kon Khalid mij dit aan doen? Ik dacht dat hij om mij gaf, maar het tegendeel was bewezen. Het boeide hem nier meer, maar wanneer zijn lusten weer is in het spel kwamen kwam hij wel naar mij toe en vertelde hij mij dat hij dit deed, omdat hij van mij hield, maar hoe kon iemand je dit aan doen als hij van je hield? Yassine had mij nog nooit geslagen hoe boos hij ook was. Yassine.. Ik mistte hem zo erg op dit moment. Het lege stuk in mijn hart kan alleen hij vullen, maar of ik hier ooit uit kom is de vraag. Ik wil weg, ik wil terug in zijn armen liggen, ik wil dat zijn geur mijn reukzintuigen weer laten huiveren, maar of ik mij ooit nog aan hem ga kunnen geven is de vraag. Khalid heeft mij in deze week zo vaak verkracht, dat ik niet meer weet of hij mij überhaupt nog wil. Wie wil er nou een gebruikt meisje? Yassine was mijn eerste, maar ik vrees niet de laatste.
*1 maand later*
Khalid tilde mij op en gooide mij op bed, ik voelde zijn lippen in mijn nek en zijn tong die volgde. Levenloos lag ik onder hem, het enige wat ik op dit moment wilde was de dood, dat was de enige verlossing die er in mijn ogen was. 'Yasmina' hoorde ik hem kreunen, maar het boeide mij allemaal niet meer. Al zou ik hier uitbreken, zou ik hoogstwaarschijnlijk zelfmoord plegen. Ookal zou Yassine mij nog willen, hij verdiend geen afgelikte boterham, hij verdiend het beste van de beste en niet mij. Hijgend liet Khalid zich naast mij vallen, hij stond op, trok zijn kleren aan en ging weer weg. Ik wilde huilen, maar mijn tranen waren op. Ik liet alles over mij heen komen. Na wat er 2 dagen geleden is gebeurd, is de dood mijn enige einddoel.
*2 dagen geleden*
Ik schreeuwde, dat hij mij met rust moet laten. Hij duwde mij hard tegen de muur en sloeg mij met zijn riem. Ik bad tot Allah, wanneer hij mij eindelijk zou verlossen van deze ellende. Mijn blauwe plekken waren niet meer blauw, maar veel erger, ze kregen de kans niet om te genezen, de klappen werden elke dag alleen maar erger. Hij zakte door zijn knieën en keek mij aan, even leek het alsof het de oude Khalid was, maar dat gevoel ging snel weg. Hij probeerde dichterbij te komen, maar de geur van drank die van hem afkomstig was maakte mij misselijk, waardoor ik mijn hoofd direct omdraaide. Hij pakte mijn kin vast en duwde zijn lippen op de mijne. Ik duwde hem met mijn laatste krachten weg. Ik verzamelde mijn spuug en spuwde het in zijn gezicht. Hij viel achteruit en keek mij ongelovig aan. Ziedend van woede stond hij op en trok mij aan mijn haren omhoog. 'Niemand heeft dat ooit durven doen bij mij, dit keer ben je te ver gegaan.' Hij duwde mij alsof ik niets meer dan vuil was ruw op de grond en sloeg erop los.
Hij trok mijn kleren kapot en duwde zijn geslachtsdeel zonder enige voorspel in mij, toen hij klaar was stond hij op en keek mij sluw aan. 'Houssein Achraf' riep hij. Ze kwamen binnen en keken Khalid afwachtend aan. 'Doe met haar wat je wilt' lachend keken ze hem aan. Wat er toen gebeurde zal voor altijd op mijn netvlies gebrand blijven. Ze hebben mij gebruikt en aangeraakt op manieren wat zelfs Yassine nog niet gedaan had. Hun geslachtsdelen in die van mij, heeft mij laten beseffen, dat naast mijn man 3 mannen mij hebben kunnen voelen. Zelfs Yassine zal walgen van mij, hoe groot zijn liefde voor mij ook is, bij iedereen is er een grens en bij Yassine overtrad je hem al als je met een andere jonge praatte al was het vriendschappelijk
