*flashback*
Twijfelend keek ik naar Abdel, de vader van Yasmina. 'Is dit wel verstandig?' 'Ja' zei hij beslist. 'Je woont met mijn dochter in 1 huis, ik laat jullie daar echt niet ongetrouwd samen zijn. Er kan van alles gebeuren.' Bij de laatste zin leek het alsof hij het met moeite uitsprak. 'Zet je handtekening.' Ik knikte en zette mijn handtekening.' 'Heb je haar handtekening vervalst?' 'Nee heeft ze zelf gezet, ik vroeg haar of ze een handtekening wilde zetten en dat deed ze, waarom zou ze het niet doen? Ze wist natuurlijk niet wat erin stond, maar daar komt ze later wel achter. Ik wil mijn dochter niet zo behandelen, maar het is nu te gevaarlijk om haar hier te houden. En als iemand erachter komt dat jullie samen wonen, dan kunnen wij ze een bewijs geven dat jullie getrouwd zijn.' Ik knikte ik wilde het niet zo aanpakken, maar ik had geen keus, dit was de enige oplossing.
Met gevouwen handen zat ik aan mijn bureau in mijn werkkamer. Ik wilde het niet zo doen, maar wat moest ik anders nee zeggen? Yasmina was nadat ze gedoucht had en ik haar gerustgesteld had naar haar kamer gegaan. Het is moeilijk, ik mag haar aanraken, maar doe het niet, puur om de reden, omdat ik haar niet iets wil laten doen wat ze zelf niet wil. Ik wil dat ze achter haar handelingen staat en dat ze er geen spijt van krijgt, het is moeilijk om mij in te houden, maar ik heb het er voor over. Niemand zit aan mijn vrouw, ze is officieel van mij en dat Mounir haar eerder heeft mogen zoenen en aanraken dan ik maakt mij woedend. Ik wil haar vaak genoeg zo graag zoenen tot ze erbij neer zou vallen en haar dan op mijn bed gooien en haar een onbeschrijfelijk gevoel bezorgen, maar ik wil niet dat de zaken nog ingewikkelder gaan raken. Ik keek naar de gekopieerde huwelijksakte die voor mij lag, ik zuchtte en ging vervolgens met mijn handen over mijn gezicht heen hoe moest ik dit aanpakken?
Het was onderhand al 2 uur, iedereen in het huis sliep. Die man die Yasmina wilde verkrachten en meenemen is er niet levend vanaf gekomen, maar dat had hij zelf ook kunnen voorspellen, als je het in je hoofd haalt om zoiets te flikken. Ik stond op en liep mijn werkkamer uit en liep richting mijn slaapkamer. Ik knalde tegen een gestalte aan, ik zag dat degene bijna viel, dus pakte ik degene direct vast. De parfum van Yasmina drong mijn neusgaten binnen, haar handen had ze op mijn borstkas gezet en mijn handen zaten op haar heupen. Ik zag door het maanlicht die door het raam op haar lichaam scheen, dat ze een kort broekje aan had en een hemd. Ik hoorde een aantal van mijn jongens onze kant opkomen, ik trok haar direct mijn werkkamer in en deed hem op slot. Ik deed mijn lamp aan en zag haar mij boos aankijken. 'Waar ben je nou mee bezig.' 'Dat kan ik beter aan jou vragen, hoe vaak heb ik gezegd er niet zo bij te lopen? Denk je dat ik daar rustig met jou blijf staan als ik mijn jongens onze kant op hoor komen? Niemand hoeft jou zo te zien.' Ik ging met mijn ogen vervolgens over haar hele lichaam heen, je kon de lust waarschijnlijk in mijn ogen aflezen. 'Wat gaat jou het aan wie mijn lichaam ziet? Ik bepaal zelf wel hoe ik er bij loop.'
Yasmina:
Dat had ik achteraf gezien beter niet kunnen zeggen. Hij duwde mij hard tegen de muur aan en keek mij boos aan. Zijn gezicht was enkele centimeters van die van mij verwijderd. Ik slikte hoorbaar en keek in zijn lichtbruine ogen, die ik vanaf het begin al prachtig vond ookal gaf ik het nooit toe. Met zijn vingers ging hij over mijn wang heen en keek mij diep in mijn ogen aan. Hij bracht zijn mond naar mijn oor toe. 'Je maakt het mij zo moeilijk.' Fluisterde hij, er ging een rilling over mijn hele lichaam heen. Zijn hand plaatste hij weer op mijn heupen, langzaam bracht hij zijn gezicht dichter naar die van mij, ik sloot mijn ogen en wist niet wat ik moest doen. Ik voelde zijn lippen op die van mij, zijn volle lippen waren warm, er ging een schok door mijn hele lichaam heen. Hij drukte zijn lichaam tegen die van mij aan en probeerde met zijn tong mijn mond open te maken, ik liet hem toe en genoot ervan hoe hij mij zoende. Hij trok mij stevig naar zich toe en ging met zijn handen onrustig over mijn rug heen, ik sloeg mijn armen stevig om zijn nek heen. Hij tilde mij op, ik sloeg mijn benen om zijn middel heen, zijn lippen lieten die van mij los en gingen over naar mijn nek, voorzichtig drukte hij er kusjes, precies op de goeie plek. Zijn handen hielden mijn achterwerk vast, ik drukte mijn borsten verleidelijk tegen zijn borstkas aan. Dat wond hem blijkbaar op, want voor ik het wist zette hij mij op zijn bureau en zoende hij mij ruw en zette zijn handen op mijn bloten benen waar hij in kneep. Ik trok hem stevig naar mij toe en voelde op dit moment een gevoel die ik niet kon beschrijven, doordat het zo goed voelde ookal mocht het niet, ik wilde het niet stoppen. Hij kuste mij weer in mijn nek, ik draaide mijn hoofd om en hield zijn achterhoofd vast. Ik zag een papiertje die mijn aandacht trok, ik probeerde te lezen wat er stond en zag mijn naam staan. 'Wat is dat?' 'Hmm' 'Waar mijn naam op staat?' 'Niks waar je jouw druk om hoeft te maken.' Probeerde hij. Ik fronste mijn wenkbrauwen en duwde Yassine terug, hij keek mij vragend aan. Ik pakte het papiertje en zag het volgende staan. 'Hierbij zijn Yassine en Yasmina officieel voor man en vrouw verklaard.' Mijn hart mistte een slag, ik bleef de woorden, maar opnieuw lezen en lezen. Mijn handtekening stond erop hoe kan dat? Ik zet mijn handtekening nooit zomaar ergens onder. Mijn gedachten gingen terug naar het moment dat mijn vader aan mij vroeg om een handtekening op een blaadje voor de gemeente te zetten, hij heeft mij als het ware uitgehuwelijkt zonder dat ik het wist. Een traan gleed over mijn wang heen. 'Yasmina laat mij het je uitleggen.' Hij probeerde een stap dichterbij te zetten. 'Durf mij niet aan te raken.' Schreeuwde ik. 'Jij wist dit, jij deed hier aan mee en je zei niks tegen mij. Nee jij dacht laat ik er maar gebruik van maken.' De tranen gleden over mijn wangen heen, ik sprong van het bureau af en liep direct door naar de deur. 'Haal het niet in je hoofd om ooit nog een woord tegen mij te zeggen.' Hopeloos keek hij mij aan, maar ik gaf er geen aandacht meer aan. Ik liep door naar mijn kamer, ik deed hem op slot en liep direct door naar mijn bed, waar ik mijn tranen de vrije loop liet. Hoe konden ze mij dit aan doen?
