Met een stevige koppijn werd ik wakker. Ik probeerde rechtop te zitten, maar voelde een onmenselijke pijn door mijn hele lichaam gaan. Ik liet mijzelf weer achterover vallen en knipperde mijn tranen weg. Waar ben ik en wat is er gebeurd? Ik keek om mij heen en zag dat ik op een groot bed lag in een mooie grote kamer , maar dit allemaal kwam mij niet bekend voor. De deur werd geopend en een grijnzende Khalid kwam de kamer binnen. Een opgelucht gevoel ging door mijn aderen heen. Khalid kwam naast mij op bed zitten en keek mij aan. De gebeurtenis die zich in de keuken had afgespeeld speelde zich opnieuw af in mijn gedachtes. Geschrokken ging ik rechtop zitten, de pijn negerend. 'Khalid wat is er aan de hand, waar ben ik en wie waren die..' 'Ssst, het is laat ga maar weer slapen.' Hij duwde mij naar achter en stopte mij in. Hij drukte zijn lippen op mijn hoofd en verliet vervolgens de kamer.
*3 uur later*
Ik opende opnieuw vermoeid mijn ogen, alleen kon ik dit keer zonder moeite opstaan. Ik stond op en liep naar de deur, ik duwde de deurklink omlaag, maar de deur ging niet open. Ik begon eraan te trekken en te duwen, maar allemaal zonder resultaat. Ik begon tegen de deur aan te slaan en Yassins naam te roepen. De deur werd open gegooid, de deur kwam tegen mij aan, waardoor ik achteruit viel en op de grond belandde. Een brede man keek mij boos aan en trok mij aan mijn arm omhoog. Ik probeerde mij los te trekken, maar dat maakte hem alleen maar bozer. Hij deed zijn hand omhoog om uit te halen, ik sloot mijn ogen en wachtte af wanneer hij zou slaan. 'Nassim de kamer uit nu.' Ik opende mijn ogen en zag een boze khalid. 'Met jou reken ik wel later af.' Hij gooide de deur hard dicht en liep mijn richting op. 'Gaat alles goed?' Ik knikte, maar wat. 'Waar is Yassine?' Zijn gezicht betrok. 'Is dat serieus het eerst waar je aan denkt?' Ik knikte en wachtte tot hij verder zou praten. 'Nadat hij met Ghizlane er vandoor ging?' Ik knikte opnieuw. Hij hield zich duidelijk in, hij kwam mijn richting oplopen. Hij zette zijn handen op mijn schouders en keek mij diep in mijn ogen aan, zijn groene ogen doorboorden mijn ogen. Hij kwam langzaam met zijn gezicht dichterbij, ik wist waar hij naar toe wilde en duwde hem daarom direct weg. 'Waar is Yassine?' Vroeg ik vastberaden. Zijn ogen stonden opeens donker. 'Niet hier' 'Khalid waar ben ik?' Vroeg ik nu wat bozer. 'Ik wil..' 'Yasmina hou je mond.' Schreeuwde hij. 'Jij hebt geen flauw idee wat er allemaal door mij heen gaat en het enige waar jij aan denkt is Yassine.' Hij ging zitten op het bed en keek bedenkend voor zich uit. 'Als je het nou is snapte.' Ik slikte en zei niks. 'Alles wat ik deed was altijd net niet goed genoeg, want Yassine deed het altijd beter. En toen die dag, die dag liep je langs. Zo onschuldig, maar tegelijkertijd zo vastberaden en levendig. Ik wist dat ik niet de enige was die zo over je dacht, maar ik dacht dat ik wel een kans had. Ik wilde zelfs op een nette manier je hand vragen, maar toen kreeg Yassine de taak voor jou te zorgen en werd je zijn vrouw.' Hij stond op en sloeg keihard tegen de muur aan, bang keek ik toe. Hij draaide zich om en liep mijn kant op, ik zette direct stappen achteruit. 'Ben je bang voor mij Yasmina?' Ik slikte en keek hem bang aan. Ik voelde de koude muur tegen mijn rug aan als teken dat ik niet verder kon. Hij kwam dichterbij en plaatste zijn handen langs mijn hoofd tegen de muur aan. Hij kwam weer dichterbij, ik plaatste mijn handen op zijn borst en duwde hem weg. 'Khalid asjblie..' 'Sst, geniet gewoon.' Hij zette zijn lippen in mijn nek. Er ging een rilling over mijn hele lichaam heen. Hij haalde zijn lippen daar weg en duwde ze op de mijne. Ik duwde hem met al mijn kracht weg en sloeg hem in zijn gezicht. Hij zette zijn hand op zijn wang en keek mij woedend aan. 'Dat had je niet moeten doen' hij duwde mij hard tegen de muur aan en hield mijn handen gevangen. Hij zoende mij in mijn nek, ik voelde mij vies, niet alleen, omdat hij mij aanraakte, maar ook omdat ik hem vertrouwde, terwijl Yassine mij waarschuwde. Ik gilde om hulp en de tranen stroomden onderhand al over mijn wangen heen. Hij tilde mij op en gooide mij op bed. Hij trok zijn wapen uit zijn zak en laadde hem. Ik slikte en keek met grote ogen naar het wapen dat op mij gericht was. 'Ik zou maar mee werken, want de trekker overhalen, is niet zo moeilijk.' Khalid, als je iets voelt voor me, doe je me dit niet aan.' Hij kroop naar mij toe en ging met zijn vingers over mijn wang heen. 'Ik doe dit, omdat ik van je hou Yasmina snap dat dan.' Hij duwde zijn lippen op de mijne terwijl hij het wapen tegen mijn buik aan hield. 'Yasmina' waarschuwde hij. De tranen bleven maar stromen, maar hier aan mee doen? Dacht het niet.Hij duwde mij naar achter en kwam op mij liggen. Hij scheurde mijn blouse open en gooide hem door de kamer heen en mijn hemd direct daarna. Ik voelde zijn lippen op mijn borsten. Ik walgde van mijzelf, iemand anders zat nu aan mij dan mijn man. Hij keek mij aan en grijnsde. Hij drukte een spuit in mijn been. Ik wilde hem van mij afduwen, maar ik had geen controle meer over mijn lichaam. 'Wat heb je.. je gedaan?' 'Nu kan je jou rustig ontspannen.' Ik voelde zijn handen over mijn hele lichaam heen gaan, zijn tong die zijn weg baande over mijn buik. Ik bad tot Allah dat er een wonder zou komen, die mij hieruit zou redden. Khalid trok de laatste kledingstukken uit, ik voelde hem binnendringen, de pijn die ik op dat moment in mijn hart voelde was onmenselijk, ik had liever een kogel door mijn lichaam heen gehad dan dat ik dit meemaakte en dat wist hij, vandaar dat hij het spuitje gebruikte. Uitgeput viel hij naast mij neer.
*2 uur later*
De tranen bleven maar stromen, het voelde alsof er geen einde aan kwam. De gat die er in mijn hart ontstaan is, kan op geen enkele manier meer geheeld worden. Het spijt mij Yassine, ik heb je teleurgesteld.
