Nadia:
Ik liep rustig richting mijn kamer tot ik een hand voor mijn mond voelde en een kamer in werd getrokken. Mijn maag draaide in een knoop en ik voelde alles om mij heen draaien. Toen degene zijn hand eindelijk voor mijn mond weghaalde en ik mijn ogen open deed zag ik Nasser voor mij. Boos keek ik hem aan, ik draaide mij om en deed de deurklink omlaag, maar tevergeefs de deur was op slot. 'Laat mij eruit.' Zei ik kalm. Nasser sloeg zijn armen om elkaar heen en keek mij met een opgetrokken wenkbrauw aan. 'Nasser ik schreeuw het hele huis bij elkaar.' Hij verroerde zich nog steeds niet. Ik pakte de deurklink weer vast en begon er aan te trekken en duwen. Ruw werd ik tegen de muur aangeduwd. 'Hou die grote mond van je 2 seconden dicht.' Zijn gezicht zat heel dichtbij. 'Waarom negeer jij mij.' Ik bleef hem in zijn ogen aankijken, zonder antwoord te geven. Hij zuchtte, snel daarna voelde ik zijn lippen in mijn nek, ik voelde mijzelf verstijven onder zijn aanraking en probeerde mijzelf niet toe te geven, ik duwde hem met al mijn kracht weg en keek hem boos aan.
*Flashback*
'Nasser ik ga mee of je het wilt of niet.' 'Je blijft in de auto en wacht tot wij terug zijn.' 'Ik ben niet voor de sier meegekomen, ik kan voor mijzelf zorgen.' 'Je blijft hier en geen commentaar meer.' Ik pakte zijn hand vast en trok hem terug. 'Jij hebt net zoveel kans als ik om geraakt te worden.' Hij trok zich terug en gooide de autodeur dicht. De autodeur was op slot gedaan en dan laat hij mij ook nog is hier met 2 jongens achter. Ze durven niks bij mij te doen, omdat Nasser ze anders door hun hoofd schiet, maar het voelt alsnog niet fijn.
Alles wat daarna gebeurde leek in mijn ogen veelste snel te gaan. De jongens rende allemaal de kant van de auto's op. Ik zag Nasser en Yassine er niet tussen staan. Mijn hart mistte een slag, waar zijn ze? Nasser kwam aanrennen, hij hield Yassine vast en riep de rest om hulp. Yassine was op 2 plekken geraakt. Ik zette mijn hand voor mijn mond en besefte dat ik dat had kunnen zijn. Nasser de gezicht was toegetakeld. Je zag een straal bloed langs zijn gezicht gaan. Yassine werd een auto in gedragen en Nasser kwam snel naast mij instappen. 'Dat had jij dus kunnen zijn.'
Nasser liep naar mij toe en trok mij hard tegen zijn borstkas aan. Ik kreunde, zijn borstkas was niet bepaald zacht. Hij keek mij aan. 'Waarom snap je niet, dat ik dit alleen om je eigen veiligheid doe.' Ik reageerde niet en keek naar beneden. Hij zette zijn vingers onder mijn kin en duwde hem omhoog, zodat ik hem in zijn ogen aankeek. 'Ik wil dat je niks overkomt.' Fluisterde hij. Ik voelde mijn wangen rood worden. Hij duwde zijn lippen zonder enige twijfeling op die van mij. Ik probeerde eerst tegen te stribbelen, maar zonder enige succes. Ik opende mijn mond en liet hem toe, Nasser trok mij stevig tegen zich aan en zakte vervolgens met zijn handen naar mijn achterwerk. Ik moest hem stoppen, anders zou het weer gebeuren. Ik duwde hem achteruit en schudde mijn hoofd. Nasser gaf niet toe en trok mij weer tegen zich aan, hij bracht zijn lippen naar mijn oor en fluisterde. 'Je bent van mij, als je denkt dat je op deze manier van mij afkomt, heb je het mis.' Ik slikte. Hij bracht zijn lippen naar mijn nek en drukte er voorzichtig kusjes, alsof ik breekbaar ben. Ik sloot mijn ogen, ik kan het niet, ik kan hem niet meer tegenhouden. Zijn handen gingen opnieuw naar mijn achterwerk. Hij tilde mij op en zette mij op zijn bureau, hij kwam tussen mijn benen instaan en drukte opnieuw zijn lippen in mijn nek. Zijn handen gingen onder mijn truitje voorzichtig naar mijn borsten, er verliet een zachte kreun mijn mond. Ik hoorde hem grinniken. Waarom deed ik dat? Hij trok mijn truitje over mijn hoofd en gooide hem de kamer in. Zijn lippen lieten een diepe zuigzoen achter in mijn nek, mijn broek en hemd volgde al snel en voor ik het wist tilde Nasser mij op en legde mij op bed neer.
Uitgeput lag ik naast Nasser. Ik voelde de tranen in mijn ogen branden. Waarom voelt iets wat zo goed voelt tegelijkertijd zo slecht aan? Nasser heeft mij volledig in zijn macht, ik kan niet zonder hem. Ik schaam mij zo, ik ben een schande. Ik stond snel op uit bed en trok mijn kleren aan en verdween naar mijn kamer. Ik liet mijzelf huilend via de muur omlaag glijden, ik had mijzelf de laatste keer beloofd dat ik mijzelf niet meer zwak zou opstellen en mij niet meer aan hem zou geven en toch was ik weer zwak en heb ik hem toegelaten. Ik ben een schande voor mijn familie, ik wilde alles anders doen, tot Nasser in mijn leven kwam en alles veranderde. Mijn gedachten gingen naar het moment, het moment waar alles gebeurde, als ik hem toen had weggeduwd, bevond ik mij niet in deze situatie.
*1 jaar geleden*
