Man in the Rain

Chapter 58

Chapter 58

Masaya ako.

And I owe it  to Luke. Walang araw na hindi niya ako pinangingiti at pinanatatawa. He takes care of me more than I take care of him.

And he's always sweet. He's always making me feel that I am special to him and so worth it.

Kapag kaming dalawa lang ay hindi pwede na hindi siya nakahawak o nakayakap sa akin. It was as if I am the most precious thing to him kaya hindi niya ako mabitaw-bitawan. Hindi ako nagrereklamo. Hinahayaan ko lang siya. Sino ba namang babae ay ayaw na lambingin siya ng lalaking mahal niya?

Pero minsan kahit may kasama kaming iba ay hindi niya mapigilan ang sarili niya. Gumagawa pa rin siya ng paraan. At kapag ganoon ang ginagawa niya, he's putting me in a not so comfortable situation.

Tulad na lang ngayon.

"What are you doing?" Mahina at pasimple kong tanong sa kay Luke.

Nasa gitna kami ng monthly meeting kasama ang mga board members at ilang deparment heads.

"What am I doing?" He shot back without looking at me. 

Ang buong atensyon niya ay nasa head ng finance department na kasalukuyang nagsasalita, explaining how the company  hit it's highest income increase of the year.

Seryoso ang mukha niya at tila ba wala siyang ginagawang hindi dapat kahit ang totoo ay meron naman talaga. Naliit ang mata ko.

"Sir!" I hissed.

Sa wakas ay sinulyapan niya ako.

"Keep quiet, Miss Avila. This is important," he said. His tone of voice was curt.

Sinamaan ko siya ng tingin pero hindo siya naapektuhan. He brought back his gaze to Mr. Navarro, the head of the Finance Department.

Sinubukan ko ring ituon ang atensyon ko sa sinasabi ni Mr. Navarro pati na rin sa line graph na nagkumpara sa kinita ng kumpanya sa mga nakalipas na buwan.

The graph was impressive. Ang laki ng itinaas ng kita ngayong buwan. Halos doble. And of course, it's all because of the man sitting beside me.
Luke has a clever and brilliant business mind. Kaya nga nirerespesto siya hindi lang ng mga empleyado niya kundi pati na rin ng ibang mga negosyante.

But I'm sure that if they only knew what he's doing right now, the respect that they have for him would evaporate in a blink of an eye.

I mean, what kind of a responsible businessman gropes and then fondles his secretary's legs in the middle of an important meeting?

Muli akong tumingin sa kanya. Ang mga mata niya ay nakatutok pa rin sa nagsasalita at tila ba nakikinig siya ng mabuti sa sinasabi nito. His expression, no-nonsense. Walang maghihinala na may ginagawa siya siya sa ilalim ng lamesa.

Sa una ay nasa tuhod ko lang ang kamay niya, massaging me in a circular motion. But now, I could feel his fingers traveling up my thigh.

I was wearing a pencil skirt and he had no trouble hitching it up to my mid-thigh. I could almost feel him there.

I stiffled a gasped and tried to pull away from him pero lalo lang humigpit ang pagkakahawak niya sa akin.

Damn, Luke.

I had enough.  Inabot ko ang kamay niya at kinurot  ko siya.

"Ow!" He suddenly yelped.

Halos sabay-sabay na napatingin sa amg lahat ng nasa loob ng conference room. Maging si Mr. Navarro ay natigil sa pagsasalita.