Hikaye Tamamen Kurgu Üzerine Yazılıyor, Elimden geldiğince sık aralıklarla paylaşmaya çalışacağım.
Okuduğunuzda ''ERKEK ADAM Yetiştirmek hevesiyle hatalı Anne Baba olmanın bir çocuğu nasıl yollara ittiğini öğreneceksiniz.''
Hikaye gerektiği bölümler...
Vote ve Yorum atarsanız sevinirim, okuyucu fikirleri gerçekten benim için değerli, hepinize şimdiden teşekkür ediyorum.:)) Okurken başlıktaki müzikte duygularınıza eşlik edebilir.:)
Adım Murat. Hayatımı mahveden ve ayrıca beni büyüten olayların başlangıcında 16 yaşındaydım.
Benim hayat hikayem işte bu mahallede başladı, hayatım da ilk kez bu mahallede mahvoldu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Balıkesir'de serserilerin apartman köşelerinde, karı kız götü izlemek için gruplar halinde toplandığı, orta yaşlı işsiz adamların ve dedelerin Reis'in kıraathanesinde akşamı ettikleri, yaz aylarında çocukların saat 12'ye kadar saklambaç oynadığı ve annelerinin cırtlak sesleri ile ''Hadi içeriiiiiiii..! Baban bacaklarını kıracak yoksa!'' diye bağırdıkları bir kenar mahallede oturuyordum.
Ailemin tek çocuğuydum, Annem sessiz arada yetmeyen aklı ve yüreği ile babama baş kaldırmaya çalışan Saf, temiz bir kadın adı Zarife. Babam olacak hayvan herif ise, hayatımın değişmesinde ki en büyük etken, hergün içen evin rızkını içkiye veren, eve geliş saati ve evden gidiş saati belirsiz bir fabrika işçisi Kadir. Anneme ve bana çektirdiği eziyetin haddi hesabı yoktu. Annemi sudan sebeplerden döver, içer sıçar keyfine yine döver, kadını perişan ederdi.
Bana eziyeti ise; içimde adını belirleyemediğim bambaşka hisler var iken, gelip gidip ona dikkat et lan, buna dikkat et sen ERKEK ADAM'sın lafını kullanmasıydı.
Mahallenin insanı yüzüne gelince iyiliğine iyi, arkandan dedikoducu adi komşulardan oluşuyordu. Hikmet teyzenin kapısının önü, dantelini, çekirdeğini alıp koşan ev kadınları ile dolar taşardı. Akşamı ederlerdi orda ve kocalarının işten dönüp mahalleye girdiklerini görünce, hepsi çillik yavrusu gibi evlere dağılırdı.
Bu kadınların gündüzü gibi geceside ayrı bir derttir. Kocalarını kahvelere yollarlar yada televizyon başında bırakırlar, çocukları saklambaça, gece maçına, bunlarda onun bunun kapısının önünde çay içip dedikodu yapmaya...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Erkekleri ise Kıraathane'de ya pişpirik oynarlar, ya maç izlerler yada kapı önüne çıkar, onun bacısını bunun karısını, ağızlarından akan adice salyalar eşliğinde masaya yatırıp konuşurlardı.
Anlayacağınız Bu mahallede herkes birbirine sahte dost, gerçek düşmandı.
Bana gelince ben naif yapılı, parlak vücutlu, sütun gibi bacakları olan, kumral bir erkek çocuğuyum. İçimde sonradan adını koyacağım veya koymaya zorlanacağım hislerle yaşıyordum. Sabah okula gider, akşam üzeri okuldan döner, dersim varsa bitirir, bende sokağa atardım kendimi.
İçe kapanıktım o yaşlarda biraz. Arkadaşlarım vardı ama aralarında piç kurularıda vardı adıma ''Top Murat, Kız Murat, Amına Koyduğumunun Topu'' gibi sıfatlar takan.
İçe kapanık oluşumun büyük sebeplerinden bazıları bunlardı işte. Utanıyordum öyle dediklerinde iyi arkadaşlarımdan bile. Dışlanmış hissedip bir köşeye çekiliyordum. Onların oyunlarını izleyip çekirdek yiyordum, direğin dibindeki koca taşın üzerinde oturup. Bazen o küçük piçler olmuyordu ve bende hevesle katılıyordum mahalle oyunlarına. Saklambaç, dokuz kiremit, renkli istop vs. ne oyunlardı ama...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kız gibiydim gerçekten ve futbola asla katılmazdım, mahalle maçlarına giremezdim, denedim yapamadım, benim için yaratılmış bir oyun değildi. İzliyordum sadece ERKEK ADAM'ları uzaktan.
Benim hayat hikayem işte bu mahallede başladı, hayatım da ilk kez bu mahallede mahvoldu...
