~Thomas' POV
"Cheer up, Ara" Pangungulit ko kay Ara, kanina pa kasi nya gustong gumive-up sa dami ng requirements ng prof namin na kailangan na nyang i-comply ngayon. Paano ba naman kasi? Tomorrow na ang Reconstruction ng knees nya na na-ACL tear. 1 month na kasi ang nakalipas way back nung na-injury sya, humuhupa na yung pamamaga nung tuhod nya kaya ready for operation na sya at more or less 1 week sya mawawala cause she needs to rest kaya she needs to comply all the requirements ahead.
"Paanong magchi-cheer up? Eh halos wala pa akong niisang napasa eh!" Sabi nya saka inilapag ulit yung ulo nya sa table. Nasa Agno kami ngayon. She said she wants to eat kasi namumutla na raw sya kakahanap sa mga prof nyang papresyo. Pero nung nakarating naman kami dito, Nawalan na daw sya ng gana and she keeps on leaning her head sa table.
"Eat ka nga kasi muna, You need enough energy para i-continue yang mga requirements mo, and I'm helping you naman diba? So cheer up na please?" I held her hand habang sinasabi ko yun. Iniangat naman nya yung ulo nya saka tumingin sa akin ng seryoso.
"Eh hindi pa pwedeng pagkatapos na lang ng operation ko yang mga requirements?" Sabi nya naman na nakapout pa at teary eyed na. Agad ko naman syang niyakap. Gosh! She's such a cutie. Sobrang siga nya pero mga ganitong bagay iniiyakan nya.
"You know naman na this week yung isinet na deadline ng most of our professors diba?" Malambing kong sabi sa kanya habang nakayakap pa rin ako at nakabaon pa rin yung ulo nhya sa dibdib ko. Agad naman syang kumawala sa yakap saka galit na kinamot yung ulo nya.
"Mga Professor na yan, Mga sugo talaga ni Hudas. Diba nila alam na na-injury ako for the greater glory of our school? Tapos hindi man lang nila bibigyan ng consideration yun?" Galit nyang sabi habang ino-on yung netbook nya, I guess she'll continue her requirements.
"Wait here baby, I'll buy food for the both of us." Sabi ko naman, Tumango lang naman sya nang hindi ako tinitingnan, Busy na sya sa pagtatype. She's just amazingly moody. One minute, she's giving up with her requirements, the next minute she's determined to finish things. I don't know if girls are really like this or sya lang talaga. Anyway, Umalis na ako para bumili ng pagkain.
Right after i brought her food, bumalik na ako sa table namin. Inilapag ko na sa table yung food na nabili ko, Dinamihan ko na cause I know food will save her from her tiring errand today.
"Wow Thom, dami naman nyan" ngiting-ngiti nyang sabi habang binibigyan ng tingin yung mga pinamili ko and then balik na naman sa pagtatype.
"Yeah, That's all yours except that Chicken Asiago which I bought from Cari-"
"Waaaah Thom akin na lang yan please? Nagcacrave ako ng mga food na nasa sizzling plate! Waaaah Sige na!" I scratched my head. Here she goes with her moodswings again, Kani-kanina lang nagrereklamo syang wala na syang gana kumain tapos ngayon naman she's claiming my Chicken Asiago.
"Stay here. I'll buy some for you, Spoiled brat" Sabi ko saka tumayo, Sinamaan lang naman nya ako ng tingin pero kinindatan ko lang sya, agad naman syang bumalik sa pagtatype acting as if hindi sya apektado sa charms ko but then I can see her blushing.
BINABASA MO ANG
How to Chase the Love i had before (Book 2)
FanfictionTrue love has a habbit of coming back.