POV.MARTYNA
Zaparkowałam na miejscu, weszłam do placówki i kierowałam się w stronę,gabinetu dyrektorki. Zapukałam i weszłam. Kobieta w średnim wieku, o blond czuprynie,uśmiechneła się do mnie.
PANI JORDAN
-Witaj Martysiu, usiądz, cherbaty, soku?
MARTYNA
-Wody proszę, jeśli to ne kłopot.
Pani Jordan podała mi szklankę z wodą.
PANI JORDAN
-Więc o co chodzi, jaką masz sprawę?
MARTYNA
-Chcę dowiedzieć sie jakie muszę spełnić warunki, by adoptować dziecko. Jakie papiery mam wypełnić?
Kobieta popatrzała na mnie, ze zdziwieniem. Po czym się odezwała.
PANI ORDAN
-Martyno, jesteś wspaniała dziewczyną. Młodą, zdrową jak znajdziesz partnera, sama zajdziesz w ciążę.
MARTYNA
-Oj, Pani dyrektor. Chcę pomóc, pewnej dziewczynce. A pomogę jej, adoptując ją.W piątek skącze osiemnaście lat, będe pełnoletnia. Wiec mogę podjąć się tego.
PANI JORDAN
-Ale po co, jakie kożyści będzesz z tego czerpać? Marnować młodósc, szalej dziecino puki możesz. Dziecko to , duża odpowiedzialnośc.
MARTYNA
-Jestem odpowiedzialna, nie zostawie Dakoty na pastwe obcych rąk. I proszę mi pomóc, to wspaniała dzewczynka. Ma dziewięć lat, i choruje na zwęrzenie komory serca. Rodzice się jej zrzekli, jakich kolwiek praw. A kożyści, bedę miała wielkie. Radość, jej usmiech i czyste sumienie.
Pani Jordan słuchała po czym zaczeła ronić łzy.
PANI JORDAN
-Dobrze, pomogę tobie. Tak jak ty, pomogłaś sierotkom. I mmo, swego młodego wieku, chcesz wziąść na swoje barki, dziecko? Nie wem, w jaki sposób , mam wyrazić swój podziw.
MARTYNA
-Pomocą.
Dyrektorka zgodziła się,. Powiedziała, co mam zrobić i akie muszę warunki spełnć. By starać się oto, by zostać rodziną zastępczą. Pierwsze papiery wypełniłam, na miejscu. Od poniedziałku startuje z koksem. Muszę poszkać jakiegoś domu by zapewnić przestrzeń Dakocie. Po godzinie , wróciłam do domu, wujka jeszcze nie było, więc rozsiadłam się przed laptopem. I szukałam adresów deweloperskich, owszem mogłam wybrać, perwszy lepszy dom, z ilością gotówki jaką dysponowałam. Stać mnie na każdy, ale nie to jest najważniejsze, chodzi o konfort i wygode dla dziecka, łatwy i bliższy dojazd wszędzie, do przychodni, szkoły , szpitala nawet w razie potrzeby. Poszukmania były męczące, więc poszłam do kuchni, zrobić sobie kanapk i picie. Gdy wróciłam, zobaczyłam że wuja wpatruje się , w monitor laptopa.
TOMI
-Czy ty, chcesz się wyprowadzić?
MARTYNA
-Niie. Ale muszę, usiądż proszę wujaszku. Musimy porozmawiać.- zrobił o co poprosiłam.
TOMI
-Jeżeli to przez Zacharego, togo ukatrupe.
MARTYNA
-Znasz mnie nie od dziś, nie o faceta chodzi.
TOMI
-To, o co? Powiedż, bo nie mam pojęcia.
MARTYNA
-Chcę, adoptować dziecko.
TOMI
-Co!!!!???....
CZYTASZ
MY PASSION, MY LIFE.
Teen Fiction*PRĘDKOŚĆ *ADRENALINA *KASKADERKA *RYWALIZACJA *WYGRANA *WZLOTY I UPADKI Te cechy opisują mnie. Moją pasję, zamiłowanie , hobby. Nazywam się Martyna Anastazja Norynberg . Ale wszyscy wołają na mnie "Billy". Dlaczego? Nie pytajcie , sama nie wie...
