The Broken Billionaire (Billionaires Series 1)

Kabanata 45

Nang gabing iyon ay naabutan ni Duke ang asawa sa nursery room ng mga bata. Karga karga nito si baby Xandra na mahimbing ang tulog.

Hearing Annisa, sang a nursery song for their baby makes him calm. Kitang kita niya sa mata ng asawa ang naguumapaw na pagmamahal para sa mga anak nila.

But when Annisa turn around, her sweet smile vanished. Naging malamig at blanko ang tingin nito sa kanya. Its makes his heart ached but he still wheeled his self to his wife.

Inilapag ng asawa ang bata sa kuna nito. Tumikhim si Duke. "Can we talk?" He asked.

Humarap sa kanya ang asawa at simpling tumango. Sabay silang nagtungo sa balkonahe.

"Annisa. I'm sorry." He said

Humarap sa kanya ang asawa. May luha na sa mga mata nito. Parang sinapak si Duke ng isang bakal na kamay sa kanyang dibdib. "Really Duke? You're sorry?" She mocked. "You hurt me Duke. Not just me but also our children. Noong panahong kailangan ka namin, where were you? With your whore's lap? Enjoying your self?"

"No! What I've said before is all lie! I never fvcked anyone! I don't have a whore! Oo inaamin ko! Noong may naamoy ka sa polo ko na pabango ng babae, I tried to make out with other girl! Pero hindi ko tinuloy dahil ayokong saktan ka! Even with that stupid pictures, I can't do that to you! I love you so dearly and I can't do that to you! To our family!" Frantic na wika niya. He tried to hold his wife's hand, but she shove it.

"Kahit na Duke! Nagawa mo parin kaming saktan! You didn't even give me a change to explain my self! Pinili mong isarado ang isip at puso mo! Alam mo iyong masakit? I'm your wife! I did everything to make you feel how much i love you. But what? Just because of some fvcking photos you accused me of something i never did!" She cried. Tinakpan nito ang mukha ng kanyang palad.

Kahit siya ay hindi napigilang mapaiyak. "I-im sorry. Natakot lang ako! Because of my insecurities and my jealousy, I did stupid things. But please wife, let me make it up to you. To our children, especially baby Sandro. We can bring him to state. Mas high tech ang mga gamit roon." He said.

Walang lamang tumawa si Annisa. "Money. Idadaan mo lahat sa pera? Bakit hindi mo ginamit iyang pera mo para gumawa ng paraan para malaman ang totoo? Why Duke?" She asked. Hurt is visible to her chocolate eyes.

Napaiwas siya ng tingin rito. Bakit nga ba hindi niya ginamit ang pera niya para malaman ang katutuhanan? Maybe because he's scared. He's scared to know that Annisa did really cheat. That everything on those pictures is true. Mas gusto niya pang magbulag bulagan keysa sa malamang may iba ng mahal ang kanya asawa. "I'm sorry." That's only he can say. Tuloy tuloy ang pag daloy ng luha sa kanyang mata.

Umiling si Annisa. "Bumawi ka na lamang sa mga bata. That's the only thing you can do. Kahit wag na ako. Sa mga bata na lamang." She said before she leave him dumbfounded.

Napahilamos na lamang si Duke sa kanyang mukha. Gusto niyang ihagis ang sarili sa balkonahe. Hindi niya alam kung paano babawi sa asawa. Idagdag pa ang panggugulo sa kanila ni Catherine.

Nang kumalma na siya ay nagtungo siya sa kanyang opisina upang abalahin muna ang sarili sa pagtatrabaho. Nag pasunod narin siya ng alak sa isa mga katulong.

Nasa gitna na sita ng pag re-review ng mga papeles ng may mag lapag sa kanyang mesa ng baso ng gatas.

Kunot noong nag angat siya ng tingin at napahinga ng malalim. "Nay, I asked for a wine. Not a milk"

Inirapan lamang siya ng matanda bago siya piningot sa teynga. "Nay masakit!" He hissed.

"Ikaw na bata ka, anong nangyari sa inyo ng asawa mo? Nawala lang ako ng ilang linggo, nag kaganito na kayo! Nadamay pa ang mga bata!" Singhal sa kanya ng matanda.

Napaiwas siya ng tingin rito. "Kasalanan ko ho Nay. Hindi ko ho kasi siya pinagkatiwalaan. Ginagawa ko na po ang lahat para maging maayos na kami. So, don't worry. " Malungkot na wika niya rito.

"O siya. May tiwala naman ako sa iyo. Mag pahinga kana pag tapos mo riyan. Hindi makakatulong sa iyo ang alak, kaya mag gatas ka. Hala sige, matutulog na ko."

Tumango siya rito at hinawakan ang kamay. "Sige po nay. Good night." Wika niya rito at hinalikan ang kamay nito. Ngumiti lamang ang matanda bago siya iniwan. Tinuloy na lamang niya ang pag tatrabaho.

Madaling araw na ng mamalayan niya ang oras. Nakaramdam narin kasi siya ng antok kaya agad rin siyang nagtungo sa kanilang kwarto, expecting his wife to be in their bed sleeping soundly.

Ngunit blanko ang kama at walang bakas ng kanyang asawa. Malungkot na napabuntong hininga siya bago sumampa sa malawak nilang kama. Pagod siyang napabuntong hininga.

Halos ilang oras na siyang nakahiga, ngunit hindi parin siya dinadalaw ng antok. Inis siyang bumangon at agad na inilipat ang sarili sa kanyang wheelchair. Mabilis siyang nagtungo sa kwarto ng mga bata upang silipin ang mga ito at ang kanyang asawa.

Naabutan niya ang mag iina na nasa kama na ipinalagay nila roon. magkatabi ang kambal habang si Annisa ay nasa gilid na Xandra. Sa tabi naman ni Xander ay mayroong kahoy mahabang unan na nakaharang. Tahimik siyang lumapit sa mga ito. He felt happy to see his family. Masakit nga lang na hindi pa nila makakasama si baby Sandro.

Ilang minuto niya rin pinagmasdan ang mag i-ina. Nang makuntento siya ay hinalikan na lamang niya ang noo ng asawa. Gusto man niyang halikan ang mga bata, ay baka magising ito kaya lumabas na lamang siya at nagtungo sa kanilang kwarto.

Humiga siya sa kama at inakap ang unan na madalas akapin ng asawa kapag natutulog ito. Somehow, he felt the presence of his wife on this pillow so he felt his eyes closed.

Nang magising siya ay alas diyis na ng umaga. Mabilis siyang lumipat sa kanyang wheelchair at nagtungo sa banyo. Nang matapos ay agad siyang nagtungo sa kwarto ng mga bata. He curse hundred times when he didn't see his wife and the twins in their room.

Agad rin siyang bumaba. Naabutan niya ang isa sa mga katulong na naglilinis ng sala. "Where's my wife?" Frantic na tanong niya rito.

"Umalis na ho papuntang ospital kasama si Nanang Cora, pati po yung kambal." Wika nito.

Napabuntong hininga na lamang siya. Gusto man niyang magalit sa asawa sa pang iiwan nito sa kanya ay wala siyang karapatan. Alam naman niyang ayaw siyang makita ng asawa.

"Okay. Tell my driver to ready my car. Susunod ako."

Tumango ang katulong. "Okay po. Ang sabi nga po pala ni Nang Cora, mag breakfast na kayo pagkagising niyo." Tumango na lamang siya at agad na nagtungo sa kusina.

Nang makarating sa ospital ay naabutan niya ang asawa na nakaupo sa isang upuan malapit sa kinaruruonan ni baby Sandro. Sa itsura nito ay mukhang may problema kaya agad siyang lumapit rito. "Hey, whats wrong?" He asked nag angat ito ng tingin sa kanya at malungkot na tumingin. "Sinabi ko sa doktor iyong balak mo. But he said that it's not applicable for baby Sandro to travel. Wala paraw kasing isang buwan yung bata. And also, ganun parin naman daw iyong sasabibin sa atin." Malungkot na sabi nito.

Hinaplos niya ang buhok nito. "Hey don't lose hope okay? Kung hindi maaring dalhin si Sandro sa ibang bansa, then we will bring the best doctor from US here. I'll do everything for baby Sandro." Pagpapa gaan niya ng loob nito. Tumango lamang sito. "Salamat. Pupuntahan ko lang iyong mga bata." Iyon lamang at umalis na ito. Napabuntong hininga siya. It's very obvious that Annisa's avoiding him. Akmang susundan niya ito ng tawagin siya ng sekretarya upang sabihin na may emergency meeting sa kompanya.

Wala tuloy siyang nagawa kung hindi ang umalis upang magtungo sa kompanya. I tinext nalang niya ang asawa upang sabihin rito na may emergency sa opisina. Na disappoint pa siyang ng, "okay" lamang ang sagot nito.
--

Abot pa ba ako sa promise ko? Hahahaha sorry, hindi stable wifi connection namin. Votes and Comments :*'