MY HUSBANDS MD/ Heal Me With Your Love

CHAPTER 10

RONALD PALMA

Umabot na ako sa punto na hindi ko na kinaya, for morethan a month ay pilit kong sinusupil ang damdamin ko.

Pilit kong sinasabi sa sarili ko na mali. Na hindi tama, kasi asawa sya ng aking ama pero para na akong sinasakal, araw araw ay para na akong pinapatay ang sakit sakit na sa dibdib.

I never planned it, ang gusto ko lang kausapin sya but seing her seating at the pasenger seat of my car looking so tired yet so beautiful, is to much to bear.

Bigla ko syang kinabig sa batok papunta sa akin at siniil ng halik.

The feel of her lips next to mine is like a drop of water in the desert.

And a drop is not enough, i want more.

Ng maramdaman ko ang mga labi nya sa labi ko ay napapikit ako, at tila nagkaroon ng sariling buhay ang mga iyon, kusa itong gumalaw at tuluyang inangkin ang mga labi ni Yvonne.

Seconds had pass naghintay ako na tugunan nya ang mga halik ko pero wala it hurts but i should have expect it. Shes a married woman and not to mention that shes married to no one else but my father.

Dahan dahan aking lumayo sa kanya.

"I'm sorry..." Halis pabulong at puno ng emosyong sabi ko.

Nakita kong may mga luhang naguunahang pumatak mula sa kanyang mga mata.

Gusto kong iuntog ang ulo ko sa manibela.

"Next time you do it be sure with youreself and never say sorry." Mahinahon ngunit mariing sabi nya.

Hindi ko maunawaan kung ano ang ibig nyang sabihin.

Muli kong ini start ang sasakyan ko at pinatakbo iyon papasok sa subdivision nila.

Naghiwalay kami ng walangkibuan, pagkababa nya ng sasakyan ay derederetso lang sya papasok sa loob ng gate nila ni hindi nya ako nilingon.

Inaamin ko isang napakalaking pagkakamali ang nagawa ko. At hindi ko na mababawi yun kahit kaylan.

Sa isang bar ako tumuloy, alam kong hindi maganda sa katawan ang alak. Pero gusto kong makalimot at alak lang ang makakatulong sa akin.

MARION YVONNE

Kinabukasan ay binago ko ang routine ng buhay ko, gumising ako ng maaga at bago pumasok sa opisina ay dumaan na muna ako sa hospital para dalawin si Nate.

Kailangan kong iwasan si Ron. Hindi ko kailangan ang dagdag na problema sa panahong ito. 

Panggabi ang duty nya, umaga ako pupunta ng hospital.

Sa loob ng isang linggo ay nagawa kong iwasan si Ronald o mas tamang sabihing nagawa naming iwasan ang isat isa.

Isang linggong hindi man lang nag cross ang mga landas namin sa hospital.

Gusto kong magsaya kasi nagawa ko syang isasan pero hindi ko magawa kasi ang totoo miss na miss ko na sya sobra.

Kagagaling ko lang kay Nate at papunta na ako ng opisina naghihintay ako sa pila ng elevetor pababa sa ground floor ng hospital, mahaba ang pila at nagmamadali na ako, pero wala akong magawa kundi maghintay na makasakay.

Isang nurse ang lumapit sa akin at hinila ako papunta sa employees elevator.

Kilala ko ang nurse isa sya sa mga nurse na nakaduty sa Medical Ward kung saan naka assign si Ron.

"Maam dito ka na sumakay mukhang nagmamadali ka kasi." At pinindot nya ang fown botton ng elevator.

Nginitian ko sya.

"Salamat ha nagmamadali talaga ako.

Ang akala ko ay sasakay din sya, pero ng bumukas ang elevator ay tinanguan nya lang ako at nginitian.

Wala akong kasama sa loob ng elevator palibhasa mga nurses at doctors lang ang gumagamit ng elevator na yun.

Tumigil iyon sa sumunod na floor may sasakay, at nagulat ako ng makita ko kung sino iyon.

" Doctor Palma." Nagulat ngunit pormal na sabi ko sa kanya.

"Yvonne." Halos pabulong na sabi nya.

Sumakay sya ng elevator at ng magsara iyon at nakulong kami sa loob pakiramdam ko ay numipis ang hangin nagiba ang tibok ng puso ko at naging abnormal ang paghinga ko.

Nasa magkabilang sulok kami ng elevator, pareho kaming nakatingin sa mga numerong umiilaw sa itaas niyon.

4 3 2 1. Kasabay ng pagtunog ng elevator bell ay ang paghawak nya sa akin at paghila papunta sa isang dereksiyon na hindi ko alam kung saan, napakahigpit ng hawak nya sa kamay ko. Pumasok kami sa isang silid na hindi ko alam kung ano.

Agad nyang isinara ang pinto pagkapasok na.pagkapasok namin at isinandal nya ako roon.

Idinikit nya ang noo nya sa noo ko.

I look at his eyes and i can see alot of emotions there.

Mga emotion na hindi ko alam kung ano mga emotion na alam ko nakikita nya tin sa mga mata ko.

"I'm sorry dad.." Narinig kong bulong nya, bago nya pinagdikit ang mga labi namin.

Napapikit ako dahil sa kakaibang damdaming hatid nun.

Naramdaman ko na yun noon ng hinalikan nya ako sa sasakyan nya, kaya hindi na ako nagulat ngayon tulad ng nangyari noon.

Unti unti unting gumalawa ang mga labi nya, at hindi ko na napigilan ang sarili ko.

Tinugunan ko ang halik nya.

His lips became demanding, and i response wholheartedly with his demand.

Naramdaman ko ang paghapit nya sa beywang ko at ang pagyakap ng isa nyang braso sa likod ko habang hawak nya ang batok ko para suportahan ang ulo ko.

He seek for entrance and i let him in.

We been kissing for while bago namin nagawang maghiwalay. Mga labi lang namin ang naghiwalay, nakayakap pa rin sya sa akin at magkadikit ang mga noo namin.

"Mali ito Yvonne." Pabulong na sabi nya sabay ng kanyang paghinga.

"Alam ko."

"Pero hindi ko kayang pigilan ang sarili ko."

"Kailangan mong pigilan... Kailangan nating pigilan."

"Hindi ko kaya."

"Kakayanin mo Ron kasi ako pilit kong kinakaya... Ang dami ng nakaatang na responsibilidad sa akin ngayon, ayaw ko ng dagdagan ng problema."

"Yvonne I lo.."

Bago nya pa maituloy ang sasabihin nya ay tinakpan ko na ang bibig nya.

"Ron don't please." Sabi ko habang umiiling.

"Please... Don't make this hard for both of us...wag nating gawing komplekado ang lahat." Pipit kong pinigilan ang mga luha kong gustong kumawala.

"Yvonne."

"Ron... May asawa ako."

"I know and his my father."

Hindi agad nag sink in sa utak ko ang sinabi nya.

"Yvonne God knows how much i tried not to fall for you... Pero wala eh... Hindi ko kinaya...still i fell in love with the wife of my father.... Alam kong isang napakalaking oagkakamalk ito... Alam ko na kung mAgigising man sya at malam nya ang tungkol dito... Hindi nya pa man ako nakikilala bilang anak nya isusumpa nya na ako."

Pakiramdam ko ay nanigas ang buong katawan ko. Bumagal bigla sa pagikot ang mundo at naparalisa ang utak ko.

"I feel in love with the wife of my father." Paulit ulit na pinakikingan ko sa utak ko ang sinabing iyon ni Ron.