MY HUSBANDS MD/ Heal Me With Your Love

CHAPTER 11

RONALD PALMA

I love Yvonne hindi ko na kayang itangi yun.

Thats why i'm here infront of my father asking for his forgiveness.

Nakaupo ako ngayon sa tabi ng kama nya, hawak ko ang kamay nya.

"Sir... I hope you can hear me... I'm Dr. Ronald Jonathan Palma... Your MD.... Sir alam ko apelyedo ko lang ang kilala mo, anak ako ni Emerald Palma, yung bestfriend mo na bigla na lang nawala. Anak nya ako at ikaw ang ama ko. Noong una ayaw kong maniwala pero ng nagpa DNA test ako, thats it naniwala na ako na ang ama ko ay no less than the great Jonathan Anderson. Sinasabi ko to sayo hindi para tanggapin mo ako bilang anak mo kundi para sabihin sayo kung gaano ako ka proud na maging anak nyo. Sir... Narito rin ako ngayon para hilingin sayo na patawarin mo ako..." Tila nagkaroon ng bikig sa lalamunan ko.

Pero kailangan kong sabihin sa kanya ang totoo i feel like i owe it to him.

"Sir... Hindi ko sinadya at hindi ko ginusto na mahalin ang asawa mo."

Napahigpit ang hawak ko sa kamay nya.

"Mahal ko ho si Marion Yvonne... Pero wag kayong magalala, alam ko naman na walang pupuntahan ang damdamin kong ito sa kanya. Tanggap ko na isang malaking pagkakamali kung ipagpapatuloy ko ito. Kaya mula ngayon lalayuan ko na sya. Para sayo at para sa kanya... Pero sana wag mong ipagkait sa akin na patuloy syang mahalin kahit mula sa malayo. Kahit sa pangarap lang."

Bilang pagtupad sa pangako ko kay Nate ay ipinagpatuloy ko ang nasimulan ko ng pagiwas kay Yvonne masakit, parang dinudurog ang puso ko, pero kailangan kong tiisin, nakapangako na ako sa Ama ko at kay Yvonne. Lalayuan ko na sya.

Kaya heto ako pilit na pinagkakasya ang sarili ko sa pagtingin lang sa kanya mula sa malayo.

"Doc Ron, may itinatanong ho si Mrs Andsrson tungkol kay Mr. Anderson." Sabi ng nurse sa akin.

"Ano daw.?" Tanong ko sa kanya na hindi ko man langiniaangat ang ulo ko mula sa pagsuauslat sa resord book ng isa kong pasyente.

Alam kong nagtataka ang nurse dati rati kasi kaoag may itinatanong si yvonne tungkol sa asawa nya ay agad agad ko syang pupuntahan at personal na kakausapin.

"Napansin nya raw po kasi tila nagiba ang hitsura ni Mr. Anderson."

"In a good or a bad way.?"

"I think in a good way, kasi kahit ako po napansun ko rin tila nagkaroon ng kunting buhay ang mukha nya."

"Thats good... Tell her i check on him later."

"Yes doc."

Pagkaalis ng nurse ay agad kong kinuha ang record ni Mr. Anderson at pinagaralan iyon.

Mukhang malaki nga ang improvment ng condition nya lately.

But still hangat hindi sya nagigising hindi ko masasabing ligtas na nga sya.

MARION YVONNE

Heto na na naman ako sa katabi ng kama ni Nate kinakausap sya.

"Dad...kaylan ka ba gigising... Ang dami kong gustong sabihin sayo... Ang dami kong gustong ihingi ng sorry sayo."

Hawak ko ang kamay nya habang kinakausap ko sya.

"Dad... Kailangang kailangan kita ngayon... I think nangyayari na sa akin yung sinasabi mo yung kinakatakotan ko... Pero wag kang magalala hinding hindi kita iiwan, hanggat kailangan nyo ako ni Natalie mananatili ako sa tabi nyo."

Hinaplos ko ang mukha nya.

"At isa pa kailangan mong gumising kasi may isang sorpresang naghihintay sayo... Alam kong matutuwa ka dito."