Gül'e Ait (TAMAMLANDI)

Gül'e Ait 8. bölüm 1. kısım

Gözlerini bahçe lambasının aydınlattığı loş odada açan genç kız, rüzgarda savrulan ağaçların duvarda sahnelediği gölge oyunlarını izlerken, kendisini neyin uyandırdığını anlamaya çalışarak komedinin üzerinde duran saate baktı.

'Hayret, daha beş bile olmamış!'

Sabah erken saatte kalkmaya alışkın olsa da bu kadar vakitsiz uyanmasının vücudunun alışmadığı derecede dinlenik olmasından kaynaklandığına yordu. Asaf'ın dün değiştirdiği çarşafların kokusu burun deliklerini doldurunca, derin derin soluyarak ne kadar güzel hissettirdiğini düşündü. Evdeki taş gibi yer döşeğinden, kışın buz gibi havadan bir türlü ısınamadığı, ne kadar örtünürse örtünsün içinin üşüdüğü yatağından sonra içinde bulunduğu yumuşacık alanda minnetle gerindi.

'İyice uyuşuğun teki olup çıktın! Rahatlık bedenine de sirayet etti. Hayatında hiç bir şey yapmadan, yan gelip yattığın tek bir günün oldu mu Gülizar? Tabii dayak yediğin ilk günü saymazsak... Hastasın, rahatsızsın diye erkek kardeşlerinden biri, bir bardak su verdi mi? Tek bir sefer sana hizmet etti mi? Keşke!.. Saçmalama kızım, iyice kafayı yedin! Asaf'la yaşayınca dengen bozuldu, hayaller kurmaya başladın.'

İçinde bulunduğu açmaza rağmen aklından geçen saçma sapan düşüncelere sırıtırken, içeriden hışırtıyı andıran garip bir ses duyunca, tüylerinin diken diken olduğunu, bütün vücudunun ürperdiğini hissetti. İlk tepki olarak yatakta büzülürken Asaf'ın yanındayken kendisine bir şey yapamayacaklarına duyduğu güvenle sakinleşmeye başladı.

'Asaf uyanık mı acaba? Baksam bir şey der mi ki!'

Tıkırtıların yanına nefes almayı andıran seslerin de eklenmesiyle hastalandığından endişe ederek yatakta doğruldu. Şüphe içini kemirirken daha fazla dayanamayacağına kanaat getirerek örtüyü yavaşça üzerinden sıyırıp içinden çıktı. Artık aşina olduğu evde parmak uçlarında ilerleyerek, aralık duran kapıdan koridora kafasını uzattı.

'Seslensem mi? Ya rahatsız olursa! Kendinin bu evde misafir olduğunu unutma Gülizar.'

Sesin arka odadan geldiğini, ritmik olarak tekrarlamasından Asaf'ın bir şeyle meşgul olduğunu anlayınca, rahatlasa da bir süre dinlemesinin ardından bu sefer de merakına yenik düştü. Kırık kolunu karnına birleştirip bir yere çarpıp ses çıkartmasını garantiye aldıktan sonra usulca koridora süzülerek ilerlemesine devam etti. Tıkırtıların yoğunlaştığı odaya yaklaştıkça huzursuzluğu iyice artarken, kapının yanında duralayıp ürkekçe kafasını uzattı.

'Bu da ne? Asaf, Allah'ım!'

Gördüğü sahne karşısında kaşlarını çatarak başını çekerken, elini ağzının üzerine koyup bedenini duvara yasladı. Genç adamın şort olduğunu tahmin ettiği slip bir altla, siyah atlet içinde yerde yüz üstü yatarak garip hareketler yapmasını algılamaya çalıştı. Gitmesi gerektiğini bildiği halde, ilk defa gördüğü sahne karşısında söz geçiremediği bedeniyle dikilmeye devam etti. Kendisinden bağımsız hareket eden iradesiz benliği tekrar uzanarak, farklı bir ilgiyle olay mahalline göz kırptı. İki elinin üzerinde taşıdığı vücudunu kolları üzerinde indirip kaldırırken nefesini kontrol eden adamın, spor yaptığından emin olunca hayranlıkla izlemeye başladı.

'Hayret, bunu yapması normal mi? Hem de bu saatte!'

Yere doğru eğildikçe gerilen kalçalarının garip bir çekiciliği olduğunu düşünerek, 'Demek erkekler bu yüzden kadınların popolarına bakıyorlar! Ne kadar güçlü... Kendinden utanman lazım Gülizar, resmen adamı dikizliyorsun. Git artık... Amaaann, nasılsa bilmiyor. Bu kadar güzel göründüğünü düşünmem sapıklığa mı giriyor!' diye içinden geçirdiği sırada bu sefer kaslı bacaklarını, eğilip kaktıkça boğum boğum kabaran kol kaslarını ilgiyle inceledi. Terden parlayan derisinden kendisini zorladığını fark edip sebebini merak etti.