Gül'e Ait (TAMAMLANDI)

Gül'e Ait 15. Bölüm 1. kısım

Yıkanmak istediğini bahane ederek arkadaşlarının yanından ayrılan genç adam, Mahmut'la geçirdiği talihsiz dakikaların yansıması olan ruh haliyle Gülizar'a kavuşma arzusu duydu. Genç kızın bu hayvanın elinden neler yaşadığını, anlattıklarından yola çıkarak tahmin etmekle birlikte, bire bir deneyimlemenin verdiği duygu yoğunluğunu üzerinden atamadı. Vicdansız ve iğrenç bir mahluk olduğu halde, davranış şeklindeki acımasızlık karşısında kendisini içerlerken, Tahir'e söylediğinin aksine Mahmut'u öldürme arzusunun ikilemini yaşadı.

Tatlı kızının, 'Bazı geceler elime bıçak alıp abimin başına gider, uyurken öldürme isteği duyardım.' derken, üzülmekle birlikte ne demeye çalıştığını, samimi gerekçelerini anlayamadığını fark etti. Dinlemekle yaşamanın, akıl vermekle tecrübe etmenin apayrı şeyler olduğuna karar verdi. Bıçağı adamın boynuna dayadığı sırada gözünün önünde canlanan Gül'ünün hayali, aynı acı deneyimi yaşadığını bilmenin karmaşık hisleri ve bunları dayatan adamı ortadan kaldırma isteğinin ne demek olduğunu anladı.

Evinin önüne varana kadar düşüncelerinin arasında boğuşarak kullandığı arabayı park ederken, evden fırlayan genç kızı görünce, duygularını saklama ihtiyacıyla gülümseme maskesini yüzüne oturttu. Araçtan inene kadar koşarak yanına gelen güzelinin, açlığını hissettiği sarılma arzusunu, açtığı kollarının arasına atlamasıyla kucakladığı gibi bağrına basarak karşıladı.

"Güzelim!"

"Asaaaaff!.." 'Allah'ım, şükürler olsun Rabbime, sağ salim geldin ya bu bana yeter.'

"Heeeyy! Gülizar, kaldır bakayım başını, ne oluyor?"

"Çok şükür Asaf, iyisin. Çoo... Çok korktum!"

"Neden Gül'üm?"

"Mah... Mahmut aa... İşte o, abimin neler yapabileceğini biliyorum. Sana bir şey olur diye... Ben..." 'Dünya dar geldi, saatler yıllar gibi geçmek bilmedi. Öldüm öldüm dirildim Asaf'ım, sen olmadan ben de olamam aşkım.'

"Gülizar, sana yalnız olmadığımı söyledim. Bence abini gözünde çok fazla büyütüyorsun. Heeeeeyyy!.. Sen ağlıyor musun yoksa?"

"Yoo... Yook, öyle birden rahatlayınca..."

"Gülizar, Gülizaaaarr!"

Çenesine bile gelmeyen başının üzerinden öperken sakinleşmesi için sırtını okşamaya başlayan genç adam, yüzünü aşağıya eğmesinin göstermeye alışkın olmadığı duyguları saklama ihtiyacından doğduğunu bilerek beklemeyi tercih etti. Ellerinin altındaki titremenin samimi korkularını yansıttığını, yılların ezilmişliği ve gördüğü şiddetin etkisiyle kendisi için endişelenmesini içi acıyarak karşıladı. Varlığını hissetmesi, gücünden güç almasını isteyerek kollarını etrafında sıkarken, olabildiğince sakin bir ses tonuyla güven vermeye çalıştı.

"Ben iyiyim canım, merak etme."

'Çok şükür!'

"Mahmut ve Muzaffer abin beraber geldiler, durumunu konuştuk anlaştık."

"Yaaa!" 'Aynı kişiden mi bahsediyoruz?'

"Evet, sorun çıkmadı."

"Çıkmadı mı? Nasıl yani, anlattıklarınıza anlayış mı gösterdi? Konuştuğun kişinin Mah... O, o olduğuna emin misin?"

"Kesinlikle... O kadar şaşırmış görünme Gülizar, herkesin anladığı bir dil vardır. Mahmut'unkini bulunca sorun kendiliğinden ortadan kalktı. Başta biraz direnç gösterdiğini itiraf ediyorum. Dediğin kadar varmış, herif öküzün teki. Buluşmaya önyargıyla gitmemiş olsaydım bile, abini sevmeyeceğime adım gibi eminim."