Glams pov;
Kasalukuyan na naming binabagtas ang Daan patungon paliparan.
"baby,are you okay?".tanong sa akin ni win.
"yes baby I'm okay."sagot ko rito na may lungkot ang boses.di na siya umimik pa.siguro ay naramdaman niya na wala akong ganang makipag usap.
Dahil medyo traffic ay hinalungkat ko amg bag ko at hinanap roon ang phone ko upang makinig na lang ng music ng may papel na bumagsak.pinulot ko yun at naalala kong ito yung papel na inipit ni papa sa kamay ko kahapon.binuklat ko iyong at inumpisahang basahin.
Genric bunso ko,miss na miss ka na mi mama.
Alam kong di mo ako kayang patawarin dahil sa mga nagawa namin sayo noon.
Pero alam mo ba bunso na sa bawat salitang binibitawan ko sayo noon na masasakit ay dobleng sakit sa akin...humihingi ako ng kapatawaran anak sa lahat ng iyon,alam kong kulang na kabayaran ang buhay ko sa lahat ng kasalanan namin sayo.kaya malugod kong tinatanggap ang kaparusahang ito,pero sana bago man lang ako mawala ay makita ko amg napakaganda mong mukha...kahit isang beses lang anak,ramdam kong di na ako magtatagal pero patuloy parin akong lumalaban hanggang sa dumating yung araw na makita kita.
Hindi ko pilit hihingin ang ang pagpapatawad mo anak...but i am looking forward to see you soon before I close my eyes.
I LOVE YOU SO MUCH MY LOVELY BUNSO....
Di ko namalayan ang pagpatak ng luha sa papel na hawak ko...namalayan ko na lang ng yugyugin ako ni win sa balikat...di ko alam pero niyakap ko ang papel at pakiramdam ko ay ramdam ko roon ang pagmamahal ng aking ina.niyakap ako ni win
"you want to see her?" dahil sa simabi niya ay napatingin ako sa kanya ng buong husay.
"yes.....but how about our..."
"shhhh,dont worry about it,I can fix it later.but for now,your mom needs you."naginstruct siya sa driver upang dalhin kami sa ospital kung saan naroon ang aking ina.
Pinaghalong,takot...kaba...saya ang nararamdaman ko.anu ang sasabihin ko once na makita ko na siya ulit?
Dahil sa lalim ng iniisip ko ay di ko napansin na kanina pa ako kinakausap ni win.
"baby, were here."nakangiting turan niya.tumingin ako sa labas ng bintana at narito na pala kami sa bukana ng isang hospital.nanginginig ang kamay kong humawak sa kamay ni win."no need to worry,I'm always here beside you."pagpapalakas ng loob niya sa akin.
Bumaba kami sa taxi bitbit ang ang mga bagahe namin pauwi sana ng italya.
Itinuro sa amin ng nurse na pinagtanungan namin ang silid na kinaroroonan ni mama.kakatok na sana ako ng biglang bumakas yun at nanlalaki ang matang nakatingin sa akin.
"gen..."naluluhang bulalas nito saka ako niyakap ng mahigpit.
"ahm...jarred."turan ko pero parang di ito naririnig.
"excuse me but,get off from my baby."ma_awtoridad na singit ni win mula sa aking likuran.agad namamg bumitaw sa akin si jarred.narinig siguro ng mga tao sa loob ang pagbigkas nito sa pangalan ko kaya dinig ko ang mga yabag nila patungo sa kinaroroonan namin.
"anak,pasok kayo."pag anyaya sa amin ni papa na pinaunlakan naman namin.
"thanks for giving mama the chance to see you."malungkot na turan ni ate.tumango lang ako dahil wala akong mahagilap na sabihin.dahan dahan kong tinungo ang higaan ni mama habang masa likuran ko win.
Doon ay di ko napigilang yumakap kay win at humagulgol dahil di ko kayamg makita amg itsura ng aking ina.she's beautiful skin before was now so pale and dry...ang maganda nitong mukha na hinangaan ng.marami ay ngayoy hapis at halata ang hirap na pinaglalabanan.
"shhhh....be strong baby,I'm sure that she dont want to see you crying seeing her in that condition.."pagpapatahan sa akin ni win.ng medyo umayos na ang paghikbi ko ay saka ko muling nilakasan ang loob ko upang lapitan si mama.
Hinawakan ko ang nanlalamig nitong kamay at idinampi iyon sa aking pisngi.
"mama,your bunso is here na....ma,open your eyes please."humihikbing turan ko.doon ay naramdaman ko ang mumunting.pag galaw ng daliri niya na nakadikit sa pisngi ko.
"a-anak...i-i-ikaw na ba t-tala-ga yan?".hirap nitong turan sa akin.hinaplos nito ang aking pisngi.pumatak ang liha niya kaya agaran ko iyong pinunsan gamit ang akin hinlalaki.
"shhhh...mama andito na ako,..wag...wag ka ng u-umiyak oh.."pagpipigil ko sa nalalapit na.paghagulgol ko."save your energy mama ha,gagawin natin ang lahat upang gumaling ka...at kapag gumaling ka...we will celebrate,pupuntahan natin ang mga magagandang lugar just like before."nakangiting turan ko rito habang mahigpit akong nakahawak sa kamay niya.
Tumulo muli ang luha ni mama at umiling siya ng makaipang beses.
"di ko na kaya ana-k...h-hinin-tay lang ta-laga ki-ta."sa tinuran nito ay hindi ko na napigilang humagulgol.niyakap ko siya.ramdam kong gusto rin niya akong yakapin ng mahigpit ngunit di niya magawa dahil nanghihina na ito.
"ma please....lumaban ka pa.sobrang namiss na kita....sorry kung tiniis kita,nasaktan ako ma sa pagtalikod niyo sa akin l,peto mas masakit kung iiwan mo kami."patuloy kong turan habang yakap ko siya.
"pa-tawarin mo kami."tanging turan niya.
"ma,pinapatawad na kita...so please be with us.wag mo.kaming iiwan."sagot ko.saka ako bumitaw sa pagkakayakap sa kanya at tumitig ako sa nakangiti nitong mata
"sala-mat...masaya na ako...hi-ling ko rin na sa-na,pataw-arin mo na sila papa...ayokong,makita pa ang lungkot diyan sa magaganda mong mata."tumango lang ako saka ko hinalikan ang likod mg kanyang palad.
Unti-unting lumuwag ang pagkakahawak nito sa kamay ko kaya halos takasan ako ng ulirat ng makita kong unti-unti ma ring pumikit ang pagod nitong mga mata...nagflat amg heartbeat monitor nito.
"mama!"iniyak ko lahat habang nakayakap ako sa wala ng buhay kong ina.bakit ngayon pa?.
May humawak sa balikat ko amg ng tumingin ako rito ay so ate pala na sagana rin ang luhang naglalandas sa makinis nitong mukha.
"masaya na siya gen,masaya na siya dahil nakamit na niya ang pagpapatawad mo,hayaan na natin gen,pagod na si mama."umiiyak na turan ni ate.sa kanya ako yumakap.naramdaman ko rin amg paglapit ni kuya,papa at si jarred at nagyakap yakap kami.ng kumalas ako ay muli kong tinignan si mama.
"ma,sorry late na ako dumating."tanging nasabi ko bago ko siya halikan sa noo.
