Genric pov;
"kuya ikaw na muna ang bahala kila papa at ate.tatawag ako lagi."paalam ko sa kanila habang hinihintay namin ang flight namin.
"di mo na kailangang sabihin yan bunso dahil gagawin ko yan.lalo na.tong si genniam,may mga umaaligid na eh. "sagot ni kuya sa akin
"bat si genric ok lang."maktol naman ni ate.
"eh nandiyan na yan eh,wala na tayong magagawa."singit ni papa.
"buy the way bro.take care of my beautiful brother."wika ni kuya kay win.
"ofcourse,I'll make him.smile in every single second of his life."sagot ni win na ikinakilig ko.
"hey bro...were leaving."tawag pansin ni win kay jarred na kanina pa tahimik.
"ok,take care of him."sagot ni jarred dito.
"I'll promise."sagot ni win bago sila nag bro fist.
Naglakad na kami palayo at di na kami tumingin pa sa kanila baka maiyak pa ako.
4 years after
"papa,si genniam nakita niyo ba?"tanong ni gem sa ama niya.
"andiyan lang yun kanina ah...baka lumabas saglit."sagot naman ng kanilang ama.
"yung babae talagang yun...babe tulungan mo muna si papa rito sa kusina,hanapin ko lang saglit si genniam."paalam ni gem sa asawa nito
"sige na,wag ka kasing mataranta,sigurado naman akong kahit wala ang mga handang to eh,masaya na si genric na makita kayo."sagot naman ni gina,asawa ni gem.
"importante parin to kasi ang tagal nawala ni bunso.saka sigurado kami na malungkot parin yun dahil sa nangyari."wika ni gem bago tuliyang umalis.
Ilang oras ang nakalipas at masayang nag aabang ang pamilya sa pagdating ng kanilang bunso.hanggang sa may humintong taxi sa tapat nila at iluwa noon si genric na kahit nakangiti ay halata ang lungkot na nararamdaman.
"kumusta?"nakangiting bati nito sa kapamilya.
"hay naku bunso,masaya kami kaya halika na sa loob at marami kaming hinanda,sabi ko kasi sayo sunduin ka na namin upang di ka napagod mg ganyan.ang dami mo kayang bitbit."turan ni gem sa kapatid.
"come on,di na ako bata.saka kahit bakla ako,malakas parin naman aq noh."sagot nito ng pabiro.
Pagpasok nila sa loob ay masaya nilang pinagsaluhan ang hinanda.
"ay princess,gumawa ako ng.letseplan wait lang kunin ko."wika ni genniam
"ate princess na naman."maktol dito ni genric.
"hay naku hayaan mo na ako."sagot ni genniam.
Back to genric pov
Matapos naming kumain ay nagtungo na kami sa sala upang makapagpahinga habang nagkekwentuhan
"ilabas mo yan,di mawawala yan.kung kikimkimin mo lang."bigla ay turan ni papa kaya napalitan ng katahimikan ang lahat.
"papa."tanging naiwika ko
"akala ko ba di ka niya sasaktan.bakit ka.niya iniwan?bakit siya naglihim."may tampong turan ni kiya habang naka akbay ito sa asawa niyang si ate gina
Kilala ko na siya dahil lagi kaming nagkakausap through internet.
"kuya wala siyang kasalanan,besides ibinigay niya sa akin.lahat bago niya ako iwan kuya....a-ako ang.may kasalanan dahil napaka insensitive ko...di ko man lang naramdaman na...."di ko natuloy pa ang sasabihin dahil itinakip ko ang kamay ko sa mukha at doon humagulgol.
"hoy,wag ka ng umiyak."pagpapatahan ni ate sa akin.
"papa,ate,kuya...kay win ko lang natgpuan lahat...minahal niya ako kahit ganito ako,tinuring niya akong isang tunay na babae,binigay niya lahat sa akin at halos wala na siyang tinira para sa sarili niya...mahal ko siya higit pa sa buhay ko,pero ang sakit na mawala siya sa akin."
"anu ba talaga ang nangyari?"tanong ni kuya.
"1 year ago he told napansin ko na medyo iba yung kinikilos niya,parang may nililihim siya sa akin.the way he moves,he talks....ramdam ko yun dahil kilalang kilala ko si win....until 1 time nakita ko taking some sort of medicine I guess kaya nung minsan wala siya ay kumaha ako ng isang tableta nang.iniinom niya at ipatingin yun sa eksperto...and then...there...nalaman k na ang gamot na yun ay maintenance sa mga taonf may sakit na cancer....win has a cancer on the liver."paliwanag ko pinusan ko ang mga liha ko at doon nagpatuloy."hinayaan ko siya hanggamg sa kaya na.niyang sabihin sa akin,pero lagi ko siya pinaaalalahanan na inumin niya yung gamot at nagkukunwari akong di ko.alam kung para saan ang gamot na yun....hanggang sa di na ako makapaghintay dahil natatakot ako sa mga maaring mangyari."
"tell me please..."maluha luhang tanong ko sa kanya.
"this is why,I dont want you to know,your so fragile...im in pain everytime i see you crying."malambing na turan niya.
"and do you think that...
that it can help me seeing you dying."naibulalas ko."I already know win,I took 1 tablet of your medicine amd bring it to someone who can help me with it."napaupo ako sabay lamukos sa mukha ko at umiyak.
"baby,please dont cry...I love you and I promise that I will never leave you."pagpapatahan niya sa akin.
"then let me help you to get rid of this fucking sickness!"bulyaw ko kaya mas lalong humigpit ang yakap niya sa akin.
"and then??"
"we do everything,nag undergo siya ng theraphy,take all the meds na kailangan...but the doktor says kailangan na raw alisin ang liver niya dahil mas lalo daw itong kumakalat...pero walang donor...halos di na siya nakakatayo pero di pa rin ako nawawalan ng pag asa,and the one day his doktor call's me that tey found a donor.happily,I hang up the phone and run towards our room..I open the door and coldness hug me.tears starts to fall,my knees are like jellies....pagewang gewang akong tinungo ang kama namin....and there...I saw his pale skin...his eyes are close with tears on it...his not breathing...his...his.."nahinto ako at tuluyang humagulgol.
"tama na anak....masyado ka.ng nasasaktan
..marami ka ng pinagdaanang sakit...kaya please kayanin mo."pagpapatahan sa akin ni papa.ramdam ko naman ang paghawak ni ate sa kamay ko.
"patay na si win papa...and I think.its all my fault...sana di ko siya iniwan noon sa kwarto...siguro tinatawag niya ako pero di ko siya narinig...papa,patay na si win."tiloy lang ako sa paghagulgol at ramdam kong umiiyak na rin sila dahil sa awa sa akin.
Dahil ja rin siguro sa pagod,kakulangan ng tulog at pagkain kaya siguro I passed out.
Nagising na lang ako ingay na naririnig ko.boses bata na paramg natutuwang nakatingin sa akin.
"dadi,is he a guy or a girl?boses ng bata
"both."simpleng sagot ng tinawag nitong daddy.pero kilalang.kilala ko ang boses na yun.
"huh?"
"someday you'll know what I mean."dahil di ko na matiis ay tuluyan ng dumilat ang mga mata ko
"dadi she's awaken."masayang turan ng batang lalaki.tumingin ako sa lalaking tinutukoy nito.
"jarred?he is your son?"naguguluhang tanong ko sa kanya.
"yes."tanging sagot nito sa akin.
Oh my god!
