Η Απογοήτευση

ΣΥΝΧΏΡΕΣΗ

Όσο ήμουν στο μαγαζί σκεφτόμουν τα λόγια του Φιλίππου...Έτσι πήρα την μεγάλη απόφαση, αποφάσισα να τον συνχωρέσω σκέφτηκα πως δεν θέλω να ζω άλλο με έναν φόβο και να με ενοχλεί συνεχώς. Άμα τον συνχωρέσω πιστεύω πως θα ησυχάσω και επίσης ο Φίλιππος δεν νομίζω να έκανε κάτι τόσο ακραίο όσα και να μου έχει κάνει στο παρελθόν πιστεύω πως δεν θα ήταν ποτέ ικανός να μου κάνει ένα τόσο μεγάλο κακό..Αλλα δεν ημουν ακριβώς σίγουρη αποφάσισα να δώσω και άλλο χρόνο στον εαυτό για να σκεφτώ αυτήν την απόφαση...

3 μέρες μετά

Είχαν περάσει άλλες τρεις μέρες.. Έτσι με πολύ μεγάλη σκέψη αποφάσισα να τον συνχωρέσω... Έτσι μετά από λίγο τον πήρα τηλέφωνο δεν ήθελα να τα πούμε από κοντά..

<<Έλα Φίλιππε σκέφτηκα σοβαρά τα λόγια που μου είπες όταν συναντηθήκαμε και τελικά αποφάσισα να σε... Συνχωρέσω!

<<Αλήθεια, αλήθεια δεν ξέρεις τι χαρά μου δίνεις... Θες να συναντηθούμε και να τα πούμε από κοντά;

Τα γέλια του ακουγόντουσαν δυνατά στο τηλέφωνο...

<<Όχι, όχι προτιμώ όχι είμαι αρκετά κουρασμένη...

<<Όπως θες δεν θα σε πιέσω σε ευχαριστώ πολύ δεν ξέρεις τι βάρος και τύψεις έφυγαν από πάνω μου...

<<Σε κλείνω γειά σου!

Το έκλεισα μακάρι αυτή η απόφαση που πήρα να ήταν σωστή....Ύστερα η μέρα μου κύλησε φυσιολογικα αλλά επειδή είχα και λίγο ελεύθερο χρόνο το απόγευμα πράγμα που σπάνια γίνεται είπα να πάω την Χρυσάνθη μια βόλτα στο πάρκο...

Νικόλ

Αγάπη μου πας να βάλεις μια ζακετούλα να πάμε μια βόλτα στο πάρκο;

Χρυσάνθη

Ναιιιιι! Πάω..

Μου έδωσε ένα φιλί και έφυγε...

Σοφία

Θα πάτε στο πάρκο;

Νικόλ

Ναι μητέρα θέλετε να έρθετε;

Σοφία

Όχι όχι κορίτσι μου πηγαίνετε έχω κάτι δουλειές να κάνω..

Χρυσάνθη

Έλα μαμά πάμε...

Νικόλ

Φύγαμε! Τα λέμε μητέρα..

Σοφία

Γειά σας καλά να περάσετε.

Σε περίπου πέντε λεπτά φτάσαμε στο πάρκο..

Νικόλ

Εδώ όταν ήσουν μωράκι έρχόμασταν συχνά με τον μπαμπά σου παίζαμε.. Εσύ πάντα όταν ερχοσουν γελαγες ο μπαμπάς σου πάντα σε έκανε να γελάς του άρεσε να σε βλέπει με αυτό το χαμόγελο...θα μου πεις όμως σε ποιον δεν αρέσει αυτό το πανέμορφο χαμόγελο να κοσμεί στο γλυκό σου προσωπάκι..

Χρυσάνθη

Μαμά μου λείπει πολύ, πολύ ο μπαμπάς..

Άρχισε να κλαίει αυτά τα μάτια της, όταν τρέχαν τα δάκρυα της.. Την αγκάλιασα δυνατά!

Νικόλ

Ηρέμησε αγάπη ηρέμησε πάει πέρασε... Πέρασε.. Έλα πάμε να παίξουμε με την μπάλα..

Τις σκουπισα τα δάκρυα από τα μικρά της ματάκια! Μόλις παίξαμε πήγαμε σπίτι μετά απο αυτήν την ταραχη η Χρυσανθούλα αποφάσισε να πάει να κοιμηθεί για λίγο...