MAVİ UMUT

VİDEO..

Bölüm şarkısı : Kaptan - Bu gece kalbim ağrıyor

Bardan çıktıktan sonra eve geldik Araf yüzüme bile bakmadan yukarı odasına çıktı , bir saat önce el ele olduğum , aynı duyguları paylaştığımız adam şimdi birer yabancıymışız gibi davranıyordu , dengemi bozuyordu. Akıl danışabileceğim birilerinin olmasını çok isterdim ama ne yazık ki yok keşke Gülbin Teyze hayatta olsaydı..

Ben uyumaya çalışırken kapı çaldı bu saatte kimdi ki ? Hemen üstüme bir şey alıp aşağı indim , Araf kapıyı duymamıştı sanırım çünkü aşağı inmemişti.

Kapının merceğinden baktığımda kimse yoktu kalbim hızlı hızlı atarken elimi kapının koluna uzatıp kapıyı çok az araladım etraf karanlıktı sokak lambası bile yanmıyordu. Arkadan gelen sesle irkildim.

"Umut?"

Korkudan titrerken arkama baktım Araftı şükürler olsun.

"Ne oldu bu saatte bir yere mi gidiyorsun ?" Diye sordu.

"Ha-hayır kapı çalmıştı da kimse yok"

" Git su falan iç kendine gel ben etrafa bakayım "

"Tamam dikkatli ol"

Mutfağa doğru ilerledim Araf yanımda olduğu için güvende hissediyordum. Sürahiden bardağa suyu doldurup içtim. Kendime gelmiştim içeri girdiğimde Araf kanepede oturmuş yumruklarını sıkmıştı gözleri yine alev saçıyordu. Hızlı bir şekilde yanına gidip oturdum.

"Araf ne oluyor ? "

Araf bir süre cevap vermedi bir şey düşünüyor gibiydi fazlasıyla dağılmış gibiydi iki dakikada insan nasıl bu kadar değişebilir.

"Araf cevap vermeyecek misin ne oldu ? "

Sesimi oldukça sakin tutmaya çalışıyordum , o zaten çok sinirliydi bir de ben üzerine gidersem kötü şeyler olabilirdi.

" Araf ? "

" Umut yukarı çık "

Neden yukarı çıkmamı istiyordu ki şimdi hiçbir şey anlamamıştım anlamaz gÖzlerle bakıyordum ki Araf birden bağırmaya başladı.

" Umut bir daha tekrar etmeyeceğim hemen yukarı "

Sesimi çıkarmadan yukarı çıkmaya başladım merdivenlerin sonuna gelip oturdum buradan Araf görünüyordu , çok sinirliydi ve kendisine zarar vermesini istemiyordum bu yüzden onu izleyecektim.

Araf'tan ;

Umut su içmeye gittiğinde bende kapıdan dışarı çıkıp etrafa bakınacaktım adımımı attığımda ayağım bir şeye takıldı ayağımın takıldığı şeyi eğilip aldım bir zarftı ama içinde sert bir şey vardı içeri girip koltuğa ilerledim ve oturdum zarfı açtım içinde bir kağıt ve bir de cd vardı.

Kağıdı açtığımda okuduğum şeyle dehşete kapıldım çok sinirlenmiştim.

Kâğıtta "Ailenizin işi bitti sıra sizde Umar" yazıyordu.

Umar Umut ile Araf'ın ilk heceleriydi.

Umut mutfaktan çıkıp yanıma geldiğinde onu üzmemek için yukarı gönderdim.

Cdyi takıp televizyondan izlemeye başladım. Cdnin içinde bir video vardı video açıldığında gerilmiştim.

Videoda Umut'u iki adam tutuyordu Umut bağırıp çığlıklar atıyordu harap olmus durumdaydı , bundan kaç sene önce oldu bilmiyorum ama Umut pek fazla değişmemişti.

Umut'un karşısında sarışın bir kadın beyaz fazla yaşlı olmayan mavi gözlü bir adam küçük bir de muhtemelen beş yaşlarında erkek çocuğu vardı. Anne babası kardeşi miydi acaba diye düşünürken videoda Umut'un "anne" diye bağırmasını işittim. Evet tahminlerim doğruydu.

Kamera önce babasına yaklaştı yüzü maskeli bir adam babasına doğru yaklaştı elinde bıçak vardı bıçağı Umut'un babasının yüzüne doğru getirdiğinde Umut " Hayır baba" bağırıyor yardım etmek için adamlardan kurtulmaya çalışıyordu.

Umut'un ailesi perişan durumdaydı. Annesi dayanamamış bayılmıştı , Umut neye kime ağlayacağını bilmiyor gibiydi.

Maskeli adam yine kadraja girdiğinde bıçağı hiç acımadan Umut'un babasının gözüne soktu Umuttan öyle bir çığlık koptu ki kardeşi daha çok ağlamaya başladı babası yerde kıvranıyordu. Maskeli adam bıçağı gözünden çıkarıp bu sefer bacağına sapladı ve en sonunda kafasına sıktı. Umut hala çırpınıyordu.

Maskeli adam Umut'un yanına yaklaşıp sus artık dedi ve tokat attı Umut ise onun suratına tükürdü.

Şerefsiz bunun üstüne annesinin üzerine gitti annesi ayılmıştı eline matkabı aldı Umut 'un gözleri kocaman oldu sanki mümkünmüş gibi daha fazla çırpınmaya başladı. Şerefsiz Umut'u hiç takmayarak matkabı çalıştırdı ve kadının alnına dayadı etrafa saçılan kanlar kadının çığlıkları Umut'un haykırışları küçük çocuğun ağlaması birbirine karışmıştı.

O kadar sinirliydim ki tek isteğim o şerefsizi bulmak ve cezasını vermekti. Benim ailemle de alakası olan bu şerefsiz bizden ne istiyordu bilmiyorum ama onun azraili olacaktım. Ailem bir gün ortadan kaybolmuştu , ve kaybolmalarından iki gün sonra cenazeleri gelmişti.

Umut nasıl dayandı bilmiyorum ama ben bu kadar güçlü olamaz kafama sıkardım. O sırada kırılma sesi geldiğinde aklıma gelen düşünceyle merdivenlere yöneldim.

"Umut?"