MAVİ UMUT

ARAF

Medyada Araf var :)

İyi okumalar :)
#Bölüm düzenlenmiştir.

Hayatımda ki sayılı insanlardandı Gülbin Teyze. Beni sakinleştirebilen ve anlayan tek insandı , ya da ben öyle sanıyordum. Bazı insanlar vardır varlığı iyi gelir , Gülbin Teyze elbette ailemin yerini tutamazdı , kimse tutamazdı ama benim için çabalıyordu.

Bana bıraktığı vasiyeti alıp okumaya başladım.

Araf , sen benim oğlum gibisin hatta gibisi fazla sen benim oğlumsun.
Sana bugüne kadar ne yaptıysam hepsi iyiliğin içindi biliyorsun oğlum.
Bu söyleyeceklerimi yapmanı istiyorum ve beni kırmayıp yapacağını da biliyorum.
Bu kağıdın altına yazacağım adreste ki eve gidecek ve artık orada kalacaksın o evden sakın ayrılma.

Nedenini soracaksın şimdi oraya bir kız gelecek , seni önce Allah'a sonra o kıza emanet ediyorum , o kızı da sana emanet ediyorum oğlum , emanetime sahip çık , bunu yapacağını biliyorum.

Nedenini sorarsan eğer , birbirinize iyi geleceksiniz , birbirinizi iyileştireceksiniz...

Benim yarım bıraktığımı o kızın tamamlamasını istiyorum.

İnşaallah olacak. Seni çok seviyorum.

Gerisini okumadım , okuyamadım özlemim ağır bastı. Gülbin Teyzenin benim gözümde değeri büyüktü ve dediğini elbette yapacaktım. Kağıdın en altındaki adrese bakıp o eve doğru yola çıktım.

Kızı merak etmiyordum , sesi çıkmasın banada bulaşmasın yeterdi. Eve geldim. Dışı kırmızı - beyaz renkteydi. İçeri girdim eşyalarım buraya çoktan yerleşmişti. Büyük bir ihtimal odalar yukarı kattaydı merdivenden çıktım iki kapı vardı , sağdaki kapıyı açtım dolaba ilerledim içinde benim eşyalarım varsa burası benim odamdı. Dolabı açtığımda kıyafetlerimin burada olduğunu gördüm , yatağa oturup düşünmeye başladım.

İnsanlarla pek aram yoktu genelde beni gördüklerinde direk yargılıyorlardı bunda onlara soğuk davranmamın ilgisi olabilirdi ama elimde olan bir şey değil , insanlar çirkin ve bu fiziksel değil. Hiç kimseye güvenim yok.

Daha fazla düşünmek istemedim aşağı indim , o sırada kapı açıldı. İçeri Gülbin Teyzenin vasiyette bahsettiği kız girdi öyle tahmin ediyordum.

Faklı bir tarzı vardı ilgi çekiciydi ama bu beni ilgilendirmezdi elbette.

Öylece birbirimize bakıp konuşmadığımızı farkedince dayanamadım. İnsanlara tahammül edemiyorum. Küçümser bir edayla ayağa kalktım gerçek beni kimsenin bilmesine gerek yoktu çünkü. Rol yapmak zorundaydım.

' Sen Gülbin Teyzenin bahsettiği kız olmalısın , Ben Araf ve sadece hatır için zorunluluktan buradayım ' dedim. Yüzünün asılmasını beklerdim açıkçası sonuçta sıcak davranmamıştım.

' Biliyorum Araf ' deyip gülümsedi. Biraz şaşırmıştım ama hemen kendimi toparladım.

Adın ne diye sorduğumda söylemedi zor seven birine benziyormuşum da kendim bulacakmışım , nasıl olsa bir gün söylerdi , takılmadım.