I Lied, I Love You

Chapter 1- My name is Breanne Mendoza

Chapter 1- My name is Breanne Mendoza

[Breanne's POV]

Excited ako ngayon kase ilang months akong di nanonood ng Anime, sinadya ko yun para ipunin ang mga bagong episode ng mga ilan sa mga paborito kong Anime na aking  sinusubaybayan tulad ng Naruto, Bleach, One piece at marami pang iba. Well actually too many to mention.

Yeah! Watching anime is my addictions, always has been and always will be.  😝

Ganito na talaga ako, at walang makakapagpabago nun.  😁

Isa pa pala, isa din akong Kdrama's addict. In short watching is my faaaaaavorite hobby in the whoooole wiiiiide wooooorld.  😜

Sa ganito lang umiikot ang buhay ko, manood ng Anime, ng mga Dramas, magbasa ng manga mag ayos ng  PC.

--at syempre maging Dr. Love ng dalwa kong kaibigan na si Trish at Anne. *Grin* i don't know how effective my advice were but i guess ok naman, afterall I never heard them complained about it so i think effective naman somehow. 😂

Hindi ako mahilig lumabas, i spent most of my time at my shop (Otaku's computer repair shop), but that doesn't mean i'm nerd ok? i do sound like a nerd to some of you but am not, i don't even wear thick glasses to begin with.

By the way my name is Breanne Mendoza, anak ako ng nanay at tatay ko syempre! Nah! Kidding aside I don't know what my parents looks like, hindi ko pa sila nakikita sa buong buhay ko. I have no idea who and where they are.

Sabi ni lola Zeny iniwan na lang daw ako ng nanay ko sa tindahan nya ng gulay sa palengke at simula nga noon sya na ang nagpalaki sa kin at tinuring akong tunay na apo. Honestly marami akong tanong sa isip ko para sa parents ko pero hindi ko alam kung pano ko sila matatanong ni hindi ko nga alam kung sino sila.

If you're going to ask me if I'm mad at them well my answer is "NO" I believe that there's reason why they abandoned me at umaasa ako na darating ang panahon na malalaman ko din ang katotohanan.

If there's one thing I'm thankful about my parent's except of course for giving me this life is that, they left me to a person with the most beautiful heart, Si Lola Zeny, Minahal, pinag aral at itinuring niya akong isang pamilya, kaya kahit papano masasayang masaya pa rin ako dahil don. At yun ang dahilan kung bakit mahal na mahal ko ang lola Zeny ko.

I own a business called Otaku's Computer Repair Shop, kung saan nag aayos kami ng kaibigan at nag iisang tauhan ko na si Anne dito sa shop ng iba't ibang uri ng sirang Computers. Alam ko panlalaki tong business na pinasok ko pero simula bata pa lang ako, ito na yung gusto kong gawin, and aside from my business may mga datihan na din akong mga clients na nagpapagawa ng mga computers nila sa kanilang kumpanya. At dun lang ako nagkakaroon ng time na lumabas.

Like i told you addict ako sa Anime, I am a self proclaimed Otaku Girl, what i like about it the most is that, I so love their adventures, it's like i am living to a different world whenever i'm watching it, yung pakiramdam na nasa ibang dimension ako ng mundo.  Ah basta it's fantastic! Something unexplainable. I also love the humor and most of all I find watching unrealistic things fun and amazing.

Kung makakatanggap lang sana ng certificate ang mga otaku's na tulad ko naku baka puno na tong shop ko at bahay ng lola ko sa dami ng tiyak na matatanggap ko.

Ang tawag nga sa kin ng mga kaibigan ko ay "Ms. Otaku girl" dahil sa sobrang kaadikan ko sa panonood ng Anime, lagi tuloy ang laki ng eyebags ko.

Bigla akong napasimangot at nanlaki ang butas ng ilong ko ng maalala ko madalas sabihin sa kin ni Lola Zenaida, Zeny for short. (-Yung panlalaki ng butas ng ilong nakasanayan ko na yun, lalo na kapag naiinis, naaburido at napipikon ako.)