CHAPTER 15: TO THE RESCUE
GLAZY'S POV:
Nanginginig na ako sa lamig. Pakiramdam ko unti-unti nang namamanhid ang buo kong katawan.
Ilang beses kong sinubukan na buksan ang nag-iisang pinto papasok pero hindi ko magawa.
Umupo ako sa sulok kung saan tanaw ko pa rin kung sakaling may maligaw na tao sa loob.
Sobrang lakas ng hangin. Titingala sana ako nang may biglang pumatak sa noo ko. Sheeet! Ang malas naman oh ngayon pa talaga umulan.
Dali-dali ako tumayo at sumilong sa parte na may bubong.
Actually, para ding walang sense ang pagsilong ko. Unti-unti din kase akong nababasa dahil sa nadadala ng malakas na hangin ang ulan.
I hug myself tight. Then out of the blue, napaisip ako kung ano bang nagawa kong mali at nangyayari sa akin to ngayon.
Sinulyapan ko ang glass door.
Kung nandito lang sana si Kelvin...
KELVIN'S POV:
What the heck is her problem?! Nakailang tawag na ko! You're gonna need a good lawyer to defend yourself wifey tsk.
I ignored every greetings I received from the employees that I passed by.
Kung hindi ko pa susunduin yung babaeng yun baka magbalak pa syang mag-over night dito sa hotel! And I wouldn't let that happen. Ngayon pa na nakaset na lahat with my own precious efforts!
Huh ewan ko lang kung di niya ako mayakap sa sobrang tuwa. Haha!
I went straight to the housekeeping department were in parang wala nang employees. But when I was about to enter the office of the housekeeping head officer, something caught my attention.
May dalawang babae na nag-uusap sa loob ng locker area.
Medyo nakabukas ang pinto that's why I got a glimpse of them.
Thinking na baka kasama nila si Glazy, I decided to wait in front of the door.
"Mar, hindi kaya mamatay yun sa sobrang lamig sa rooftop?"
"I dont think so. Ang sabi nga sa sayings matagal mamatay ang masamang damo. And she's a dark weed."
"Pero umuulan pa yata--"
"Ano ba Hazel?! If you feel pity for her then bakit hindi mo samahan? Ulan lang yan, hindi sya matutunaw okay?"
"Sinasa-- sir Kelvin?"
"Oh my giii! What are you doing here sir? May kailangan po ba kayo kay Ma'm Karen?"
This two girls seem like they've done something not right. Well it's not my fault that I've eavedrops in their conversation.
"Yes. I'm looking for your head officer." I formally answered.
"Oh sir, She's not here na kasi. There's an employee na dinala nya sa hospital."
"Hospital?" I asked to make sure na tama ang dinig ko.
"Yes sir. Hospital. Her stomach is aching kasi. That's why dinala sya ni Ma'm Karen sa nearest hospital."
" But don't worry sir, she'll be okay naman for sure. You don't need to find a newbie para pumalit sa trabaho niya. Right Mar?"
"Shuddap Hazel." Then they both gave each other a death glare.
Why is it that I have this kind of feeling that Glazy is....
"Ahm sir, we'll go home na po."
I didn't mind them, until they went out.
Glazy, nasaan ka ba kasi?
I picked my phone from my pocket and hurriedly dialled the number of my executive secretary.
[ Yes Sir Vergara ]
"Alamin mo kung sinong employee ng Global hotel ang dinala ng hosekeeping head officer sa pinakamalapit na hospital dito. I need a quick response."
Then I hung up.
I scrolled my recent dialled list.
17 times ko nang tinawagan ang cellphone niya. But still hindi niya sinasagot.
Sinasadya ba niya talagang pag-alalahin ako?!
For the last time, I dialled her number. And out of nowhere..
I heard a song playing.
Is it her ringtone?
Hinanap ko kung saan nanggagaling yung tunog. And my feet brought me infront of a locker named 'GK'.
I ended up the call and surprisingly tumigil din yung tunog.
I dialled again and the song started to play. Then I ended the call.
Fuck. Bakit nya iniwan ang cellphone niya dito sa locker?!
Dumb wifey! Hindi nya dapat hinihiwalay sa katawan nya to.
When I was about to go outside, my cellphone rang. I answered it without looking at the caller.
[ Sir Vergara, nakaconfine po sa Mercy Hospital si Ms. Louise Fernando. She's a regular housekeeper in Global hotel. ]
"Thank you for the information." I hung up the call.
So if it's not her.. where the heck are you wifey?!
I don't know but suddenly bigla na lang nagflash back sa isip ko yung naover heard kong conversation kanina.
Rooftop?
This is insane, but I think I should check it out myself.
GLAZY'S POV:
I'm already freezing here. Unti-unti nawawalan na din ako ng pag-asa na may sasaklolo sa akin dito.
Hindi pa din tumitigil ang ulan at malakas na hangin. Kanina pa nga ako bahin ng bahin e.
Kapag lang talaga nakaalis ako dito, kakalbuhin ko ang dalawang malditang yun! Argh!
Ano na kayang ginagawa ni Kelvin ngayon? Hinihintay niya kaya akong umuwi? Nag-aalala na kaya sya sa akin?
Sana oo. Selfish na kung selfish pero sa kalagayan ko ngayon gustong gusto kong malaman na may nag-aalala sa akin. Na may nagdadasal na sana okay lang ako.
Alam ko naman na hindi ako pababayaan ni God. May tutulong sa akin. Tiwala lang.
Then suddenly, may ingay akong narinig galing sa loob.
Kelvin?!
XOXO
Sayonara_chinji ang writer na mabagal mag-update. XD
oh ayan ha nag-update ako.
aabsent ako bukas para makagawa ng nxt update haha
asar lng kase d makapaglagay ng dedication :3 ang hirap pala pag mobile gamit.
BINABASA MO ANG
Double Danger: Hubby vs Wifey! (COMPLETED)
HumorBOOK 2 of DANGER SERIES *This story contains emoticons. Bakas pa ang jejemon days sa way ng pagkakasulat. *I will never edit this story, dahil dito ko nakikita ang difference ng pagsusulat at pag-iisip ko noon. (The truth is tamad lang talaga ako.)...