Double Danger: Hubby vs Wifey! (COMPLETED)

CHAPTER 59: SET YOU FREE

CHAPTER 59: SET YOU FREE

Breathe in

Breathe out

Nakakatawang isipin na sa sobrang ikli ng panahon na nandito ako sa Japan, nakulong pa ako.

Magdadalawang oras na ako dito sa loob ng malamig na selda.

Hindi ko man lang alam kung anong naging kasalanan ko kase naman wala yatang marunong mag-ingles dito.

I'm really screwed.

Pero..

this is the craziest part, hindi man lang ako nag-iisip ng paraan para makalaya.

Ang tanging laman lang ng isip ko ay si Kelvin.

At sa mga oras na 'to, may narealize ako.

Ang sinabi ni Niegel na nagpakumbinsi sa akin na pumunta dito.

"When the time comes that you've reach your limitations, and wala pa ring improvement, dun ka lang sumuko."

Alam ko sa sarili ko na hindi ko pa nararating ang limitation ko. Marami pa akong kayang gawin para makasama ang taong mahal ko.

But I'm being too selfish kung iyon lang ang pagbabasehan ko.

I should also consider his limitations simula pa noong una.

Pumunta sya dito sa ibang bansa para lumayo sa akin.

And now that Im here doing almost every impossible things na kaya kong i-imagine just to be with him, he's still pushing me away.

Isn't that absurd?

From the start he already showed that it's over.

Narating na nya ang limitation nya sa relasyon naming dalawa.

Hindi ba dapat sa simula pa lang hindi ko na ginawa to?

Hindi ko na dapat sya sinundan pa dito.

I should probably stop.

Nagiging isang malaking panggulo lang ako sa buhay nya ngayon.

At isa pa, he's doing fine without me.

Matutupad na nya ngayon ang pangarap nya and I should be happy about that.

Sa ngayon.. iyon na lang ang magagawa ko para sa kanya.

Papanoorin ko syang maging masaya sa buhay nya kahit na nasa malayo ako at wala sa tabi nya.

But then I need a concrete sign to do that.

"You are free now." I didn't noticed na nasa tabi ko na pala yung isang japanese police outside the bars.

Aisht! Bat ngayon lang sumulpot tong pulis na to?! Sya lang kaya ang narinig kong nagsalita ng ingles!

I stood up kasabay ng pagbukas nya sa steel bars.

Inescortan nya ako hanggang sa lobby ng police station.

There, I saw the man who kept on running in my head.

My Kelvin.

Nakikipagshake hands sya sa mga japanese police na mukhang tuwang tuwa sa presence nya.

So sya pala ang naglabas sa akin.

Iisipin ko pa ba kung paano nya nalaman na nandito ako? Maybe hindi na kailangan.

The moment na napatingin na sya sa akin, I lower my head.

After that sumunod na ako sa kanya palabas.