CHAPTER 61: FORGIVENESS AND LOVE
KELVIN'S POV:
"Kapag naging mahusay na doctor ka na, marami kang makikilala. Isa na dun siguro ang taong para talaga sayo. Sana.. kapag dumating ang panahon na yun, maging masaya ka na talaga. "
Glazy..
Paano naman ako magiging masaya kung wala ka?
Ikaw lang ang babaeng nakatadhana sa akin.
Wala ng iba.
I'm too stupid to let you go.
Nasaktan na naman kita.
Umalis ako at nagpakalayu-layo thinking that sa paraan na yon mapoprotektahan kita.
But it turned out that mas lalo pa kitang nasasaktan.
I don't know what to do.
After that night na nagpaalam ka na saken, my heart kept on shouting na pigilan kita. Pero hindi ko alam kung paano.
Until the morning came.
I wanted to see you even for a second, but I didn't have the courage to do so.
Instead, I went to school.
And then I saw this man.
Umiiyak sya habang hawak hawak ang kamay ng isang babae na mukhang wala ng buhay.
Honestly, sa mga oras na yon nakita ko ang sarili ko.
I know how he feels. And no word can describe it.
That hurtful flashback.
I remember those sleepless nights na paulit ulit akong humihiling na sana maibalik ko ang nakaraan.
Ipinangako ko din na kung matupad man ang hiling ko, I will make sure na hinding hindi na kita sasaktan. Poprotektahan kita habambuhay at mamahalin kita habang may bukas.
That's why sinundan kita pauwi sa Pilipinas.
Yes, naging malinaw na sa akin ang lahat.
Hindi ko kayang mabuhay ng wala ka Glazy.
Kaya gagawin ko ang lahat ng makakaya ko para ituwid ang lahat ng pagkakamali ko.
At para bumalik ka sa akin.
***
INGGRID'S POV:
"Excuse me. Excuse me."
"Ano ba yan?!"
"Sorry po. Excuse me."
Sa wakas nakaupo din!
Kaya lang.. no freakin' way! Kanina pa yata simula ang movie!
This is.. Argh! Bumili pa man din ako ng maraming foods.
I look around.
Valentines day ba ngayon?! Grrr! Hello people?! This is a movie house not a motel!
Ilalagay ko na sana ang drink ko on my right side holder when this weird guy caught my attention.
Actually he's sitting beside me.
He's wearing a black jacket and a cap.
I think he noticed na nakatingin ako sa kanya kaya our eyes met.
And in my great surprise, nabitawan ko ang hawak hawak kong juice!
"Oh my! He--"
He suddenly slapped me-- oh no! That's not a slap! Exagge lang ako. Bear with me, nagulat lang talaga ako!
BINABASA MO ANG
Double Danger: Hubby vs Wifey! (COMPLETED)
HumorBOOK 2 of DANGER SERIES *This story contains emoticons. Bakas pa ang jejemon days sa way ng pagkakasulat. *I will never edit this story, dahil dito ko nakikita ang difference ng pagsusulat at pag-iisip ko noon. (The truth is tamad lang talaga ako.)...