Love Don't Die

Chapter 17

"Stop looking for happiness in the same place you lost it. Discover new places open your mind" (poems porn)

17

Made up my mind

Cerenade

I don't know how did I digest all the informations that they exposed. It's too much for me to take. Napahawak ako sa sentido ko nang maramdaman kong pumitik ito. Sumasakit na naman ang ulo ko tuwing naiisip ko ang nangyari. Masakit isipin na niloko nila ako sa loob ng dalawang taon, but I know that they did it for me. They're just protecting me.

Tumingala ako sa langit at pinagmasdan ito. Maaliwalas gaya ng pakiramdam ko. I felt bad, but atleast I already know the truth.

"Prinsesa ko," napatingin ako kay Kuya na nasa likod ko. Nakayuko siya na para bang hiyang hiya sa akin. Lumingon ako sa kanya at gumuhit ang ngiti sa aking labi. "Tss. Kuya you look pathetic you know. You're not cool in so many levels." then I burst into laughter. Ilang araw na rin ang lumipas simula nung nalaman ko ang katotohanan. Ewan ko ba dito kay Kuya kung bakit di makapag move-on. Samantalang ako ay naghihintay na lamang ng tamang tiyempo para makausap ko ang kaibigan ko. Si Cailee, lalong lalo na si West.

Umupo siya sa bakanteng swing na katabi ko. He started swinging it slowly. Tumingin siya sakin pagkaraan ay huminto. "Natatandaan mo ba nung mga bata tayo? madalas tayong magpunta rito, kasama sila West." ngayon ay nakangiti na siya habang inaalala ang mga alaala naming nakalimutan ko na. "Kaya pala nung minsang nagpunta ako sa lugar na 'to ay parang pamilyar." nilibot ko ulit ang paningin ko sa buong parke.

Naalala ko si Ardy, kaya pala sinabi niya dati na parang may kapangalan ako. I didn't know that it was me. Kamusta na kaya sila? ilang araw ko na rin silang hindi nakikita.

"Naalala ko pa nung panahong niligawan ka ni North. Nung una ayaw kong pumayag. Can you blame me if I'm jealous and overprotective? nag-iisa kitang kapatid na babae. Ayaw kong masaktan ka, ayaw ko ring masira ang pagkakaibigan natin. All my doubts vanished nung sinagot mo siya. Kitang kita ko kung gaano ka kasaya. Kung gaano kayo kasaya, as your brother masaya rin ako. Until something happened that I didn't expect. You got into an accident. I'm damn furious that day. We thought that we'd lose you. I thought that I'm going to lose my sister. Good thing that you were revived. Then that plan came up," he paused for a moment, I guess this is also hard for him. Hindi man siya ganoon ka expressive pero alam kong mahal na mahal ako ng kapatid ko. I'm so lucky to have him.

"They planned na papuntahin ka sa Korea with West to protect you from Cailee. Hindi ito pinaalam kanila North, only our family and West know this arrangement. Pinalabas nilang patay ka na, they even executed a fake burial just to be sure. Sino ba namang magaakala na ang batang aampunin dapat nila Mom ay siraulo pala," he burst into laugher, minsan hindi ko rin alam kung paano ko naging kapatid 'to. Pabago bago ng mood, mas malala pa sa babae.

It was true, our parents are supposed to be adopting Cailee. Pero nung binalikan nila ito sa ampunan ay wala na ito. Pinagbubuntis na ako ni Mommy nung mga panahong iyon, knowing my parents na mahilig sa bata at gustong tumulong nagpasya sila na mag ampon ngunit di rin ito natuloy. To be cleared, I'm not adopted.

"Tinuring mo siyang kaibigan dati, di natin alam she's plotting something in her head. That psychopath. Dala ng inggit at lungkot nagawa niya iyon sayo, ganyan ba talaga kayong mga babae? weirdos." umiiling siya habang natatawa. Well I couldn't blame him if that's his point of view.

"Di mo naman kasi alam pinagdaanan niya Kuya. Wala naman tayong alam sa pinagdaanan niya. So why judge her? let's just forgive her and forget the past Kuya. Okay naman na ako eh." he looked at me na para akong nasisiraan ng bait. What? Hindi naman kasi ako katulad ng ibang tao na nagtatanim ng sama ng loob sa tao. That will just freaked the hell out of me.

"Unbelievable. Kaya gustong gusto ka ng mga tao eh. You're kind maganda at matalino. You have almost everything kaya madaming naiingit sayo eh."

"Ano ka ba Kuya, hindi naman sila dapat mainggit sakin eh. I have my flaws too. May mga bagay din akong hindi kayang gawin. Marami narin akong naging pagkakamali, at isa pa nakasakit na rin ako. Paano naman nilang gugustuhin na maging ako diba?"

"Silly. Halika nga rito," tumayo siya then he pulled me into his arms. I snaked my arms around him to hug him tight. His smell lingered on my nose. Ang bango ng Kuya ko. Ang sarap sa pakiramdam ng yakap niya. Pakiramdam ko ay ngayon lang kami nagkita. How I miss him. He caressed my hair like before. Nakakamiss rin palang maging bata kahit papaano.

"Sorry ulit prinsesa ko, mahal na mahal ka ni Kuya." A smiled formed on my face. That's all I need right now, a long warm and tight hug from my brother. Hindi naman porket nagsinungaling at sinaktan ka ng tao ay magtatanim ka na ng sama ng loob sa kanila. Learn how to forgive and accept people. No one's perfect, matuto tayong umunawa.

Everything happened for a reason, iyan ang tinatatak ko sa utak ko.

"I love you too Kuya." kumalas na ako sa yakap niya. Medyo dumidilim narin, hindi na namin namalayan ang oras. Malamang ay hinahanap na kami sa bahay. We happily walked pauwi. Pakiramdam ko buo na ulit ako.

"Kelan mo ba sila kakausapin?" tanong sa akin ni Kuya habang nakatingin sa direksiyon ng bahay nila North. Lights were out, nasan kaya sila?

"Soon Kuya, soon." nagpatuloy kami sa paglalakad.

Dalawang buwan na lang pala magpapasko na. Ang iba ay naghahanda na. May mga christmas light na rin sa labas ng kanilang bahay. Iba't ibang palamuti ang nakapalibot sa buong lugar. Excited na rin akong magdecorate ng bahay. Time flies so fast nga naman. I didn't notice na magpapasko na.

"Good evening po Maam Alexis, ay este Alexis." bati ni Freya habang alanganing nakangiti. Marahil ay nahihiya pa rin siya hanggang ngayon lalo na't kasama ko si Kuya.

"Loosen up Frey. Ako lang 'to." then he winked at Freya's direction. Her face suddenly lit up in a bright color red.

"Tigilan mo nga si Freya Kuya!" hinampas ko siya sa balikat habang tumatawa siya. Natawa na rin samin si Freya. "May bisita po pala kayo." magalang niyang pahayag habang nakasunod siya samin ni Kuya.

"Sino?" my voice trailed of nung makita ko kung sino ang taong iyon.

"Alexis," West uttered looking devastated. Round circles are visibles under his eyes. Namumula rin ang mata nito. He somehow lose weight. Kumakain ba 'to?

Good thing pumunta na siya dito. I badly need to talk to him. We need to talk.