3.

422 59 0
                                    

Καθώς βγαίνω από το χαλαροτικό μου μπάνιο βάζω τα ρούχα που είχα αφήσει στον νιπτήρα.Είναι ένα παντελόνι ελαφρύ και μια μπλούζα τιραντάκι που καλύπτει λίγο του γυμνούς μου ώμους.Στο χρώμα μαύρο.

Χτενίζω τα μακριά μου κάστανα μαλλιά και τα κάνω πλεξούδες.Νιώθω κουρασμένη οπότε πάω κάτω και ετοιμάζω γρήγορα κάτι να φάω για να πάω για ύπνο.

Η μαμά μου με κοιτάει που βιάζομαι και έρχεται να με βοηθήσει."Μωρό μου θες να σε βοηθήσω με το δωμάτιο;" αα ναι το ξέχασα έχω κούτες να ξεπακετάρω.Μάλλον θα χρειαστώ άλλο ένα χεράκι."Ναι είναι πολλές οι κούτες" απαντάω.Ενω το ένα μου χέρι είναι απασχολημένο που κρατάω το τοστ μου.

"Εντάξει.Πως πήγε η μέρα σου σήμερα; γνώρισες κανέναν;" πολλά ερωτήσεις έρχονται στο μυαλό μου,και πολλές απαντήσεις.Μερικές είναι ψεύτικες ενώ οι άλλες αληθινές.

Να της πω την αλήθεια ή να τα μαλώσω με οτι βρω.Χωρίς να αργώ να απαντήσω της λέω οτι μου έρθει."Εμμμ...ναι γνώρισα κάτι κορίτσια.Πολύ καλές κοπέλες.Αλλά δεν θέλω πολύ..." με διακόπτει λέγοντας "Σαμάνθα μου άκου με λίγο.Προσπαθώ με τον πατέρα σου τόσο πολύ να σε βοηθήσουμε να ξανά βρεις τον παλιό σου εαυτό.Και εμείς είμαστε πληγωμένοι από τον θάνατο της αδερφής σου.Όμως προσπαθούμε να το ξεπεράσουμε.Εσύ είσαι νέα και έχεις όλη την ζωή μπροστά σου.Προσπάθησε και εσύ και θα δεις θα γίνουν όλα όπως πριν."

Με τα λόγια αυτά νευριάζω και δεν θέλει να με δει νευριασμένοι.Σε μερικά έχει δίκιο αλλά σε άλλα εντελώς άδικο.Ο χρόνος δεν γυρνάει πίσω ότι έγινε έγινε.Εγώ την αδερφή μου δεν την συγκρίνω με κανέναν γιατί δεν υπάρχει κάποιος να συγκριθεί μαζί της.

"Δεν γίνεται αυτό που λες.Με τίποτα δεν φτιάχνετε η ζωή μου τώρα.Καλύτερα να τιμωρούμε για αυτό που έκανα στην αδερφή μου παρά να γιορτάζω τον θάνατο της.Δείτε καλύτερα γύρω σας.Δεν βγάζει λογική αυτό που λες.Εγώ δεν θα αλλάξω την ζωή μου.Δεν θέλω να ξεχάσω την μοναδική μου αδερφή όσο και αν σου φαίνεται παράξενο.Ήμουν δεμένη μαζί της τόσο πολύ.Μόνο αυτή με καταλάβαινε και κανένας άλλος.Ποτέ δεν θα με καταλάβει κανείς."

Νομίζω είπα αρκετά για να καταλάβει πόσο δεν θέλω να αλλάξω την ζωή μου.Η μαμά μου πληγώθηκε και το νιώθω.Δεν θέλω να τους πληγώνω δεν θέλω να νιώσουν τον πόνο μου.Αλλά με την συμπεριφορά μου μάλλον τους μεταδίδω την αρρώστια μου.Πρέπει να φυλάξω τον πόνο μου βαθιά μέσα μου.Τρυπώνω στο δωμάτιο μου καθώς πολλά πράγματα είναι μέσα στο μυαλό μου.

The Truth.Where stories live. Discover now