"Πως και δεν έτρεξες;" με ρωτάει ειρωνικά."Δεν έχω λόγο να φύγω" του απαντάω και τότε βγάζει αυτά τα απέσια γυαλιά,που έκρυβαν τα μάτια του."Ευχαριστώ" μου λέει και βήχει συνεχόμενα.Γελάω στην ιδέα πως όντως μου είπε ευχαριστώ."Για ποιο λόγο;" έχω γυρίσει το βλέμμα μου πάνω στα μπούτια μου."Που δεν φεύγεις μακριά μου" μου αναφωνεί και τότε η πεταλούδα του κάνει την εμφάνιση της στην καρδιά μου.
Τα μικρά της φτερά είναι πάνω στην κρύα και πληγωμένη μου καρδιά.Μου την θεραπεύει τόσο γρήγορα."Δεν χ-χρειάζεται να λες ευχαριστώ Harry όλα καλά" λέω και τότε το χέρι μου πιάνει τον ώμο του συμπονετικά.Μου χαμογελά και ξεκινάει το αυτοκίνητο.Το χέρι μου πήγε στην θέση του.Κοιτάω απέξω το τοπίο και είναι εντελώς απομονωμένο από ανθρώπους."Θα πάμε στο σπίτι του Louis για να συζητήσουμε τι θα γίνει με εσένα" μου λέει και γνέφω.
Τι να γίνει δηλαδή; ελπίζω μην μου πουν πως θα κάνω και άλλη εκπαίδευση δεν θέλω.Μισώ τα όπλα όσο μισώ και τους ανθρώπους.Τον Harry όμως δεν τον μισώ,είναι πεταλούδα δεν είναι άνθρωπος.Έτσι δεν είναι; Όταν μπορεί λειτουργούν τα φτερά του.Κάνοντας την καρδιά μου να τρέξει πάνω του.Τέλος πάντων αφήνω λίγο το κεφάλι μου προς τα πίσω για να ξεκουράσω το λαιμό μου που είναι κατεστραμμένος.
Μετά από κάποια λεπτά φτάσαμε έξω από μια μονοκατοικία όμορφη θα την έλεγα.Ιδιαίτερο χρώμα.Δεν ξέρω τι θέλουν να συζητήσουν για εμένα.Μάλλον για το σχέδιο.Αφήνω αυτές τις σκέψεις πίσω στο μυαλό μου όταν νιώθω το χέρι του Harry να πιάνει την πλάτη μου.Οδηγόντας με προς την πόρτα του σπιτιού.Πριν χτυπήσω το κουδούνι η πόρτα ανοίγει και βλέπω τα παιδιά έξω.Και μια ξανθιά κοπέλα να κάθεται δίπλα από τον Niall.Σίγουρα δεν θέλω να την γνωρίσω.Ο Harry τρέχει γρήγορα κοντά της και της αφήνει ένα τρυφερό φιλί λίγο ποιο κάτω από το στόμα της."Έχω να σε δω καιρό" του λέει.
Πραγματικά θέλω να την πιάσω από το λαιμό και να την σκοτώσω με τις δυνάμεις μου.Θα της δώσω ένα μπουκέτο να έχει να το θυμάται.Ιου πως μιλάει έτσι.Είναι λες και μιλάει δεκαπεντάχρονο.Είναι τίγκα στο make up.Ότι νάναι.Γλάστρα.Έχω θυμώσει παρά πολύ παίρνω ένα μαχαίρι άνετα και της κόβω το λαιμό."Αυτό έχεις να πεις;" λέει ο Ηarry καθώς συνεχίζει τα φιλιά.Ο Louis σιγανά γελάει και κατάλαβα γιατί το είπε μόλις ξανά κοίταξα την κοπέλα.Τα χέρια του Harry είναι στους γοφούς της και τους ζουλάει λες και είναι σφουγγάρι.
Μην πω πως είναι η φάτσα της.Βλεφαρίδες μέχρι το αύριο και ένα μαλλί που μάλλον το έχει ισιώσει με το σίδερο.Είναι εντελώς ψεύτικη.Μου την σπάνε αυτές οι κοπέλες που μεταλλάσουν το σώμα τους σε κάτι που μάλλον θα το μετανιώσουν όταν βρεθούν στον τάφο.Είναι κακάσχημη.Αλλά ο Harry φαίνεται να την ευχαριστιέται.Μου είχε πει πως δεν είχε κοπέλα αλλά από ότι φαινεται έλεγε ψέμματα.ΧΕΣΤΗΚΑ εγώ το μόνο που θέλω είναι να δω αυτή τη σκυλα κάτω γεμάτη αίματα.Τολμάει και αγγίζει τον δικό μου Harry.
Η πεταλούδα μου μάλλον αποχωρεί.Κάθομαι δίπλα από τον Louis κάνοντας εντελώς την αδιάφορη.Το βλέμμα μου έχει βγει από πάνω τους και έχει πάει στα πανέμορφα μάτια του Louis.Με κοιτάει με ένα περίεργο βλέμμα.Ξαπλώνω πάνω στον ώμο του.Μου δίνει ένα νεύμα συμπόνιας πριν ξαπλώσω.Ο Harry συνεχίζει να μουγκρίζει στην απόλαυση πάνω της.Έλεος είναι λες και βλέπουμε ταινία.Επιτέλους ο Liam σπάει την σπαστική ησυχία."Ρε φίλε πήγαινε κουτουπωσε την πάνω έχουμε και μάτια ξέρεις" λέει καθώς γελάμε όλοι.Εγώ πιο δυνατά πάνω στον ώμο του Louis.
O Ηarry αμέσως ρίχνει το βλέμμα του πάνω μου.Και μετά στον Louis.Έχει ένα δολοφονικό βλέμμα μπορώ να πω.Ενώ η ψεύτικη κοπέλα του,τον τραβάει μέχρι τα σκαλιά.Αυτός όπως πάντα αποχωρεί από εμάς και πηγαίνει μαζί της."Sam τι κάνεις καλά;" με ρωτάει ο Niall ενώ ακόμη είμαι πάνω στον Louis "Ναι μια χαρά νομίζω" του απαντάω ρίχνοντας του ένα ψεύτικο χαμόγελο."Οι γονείς σου καλύτερα να έχουν ένα νέο από εσένα δεν λες;" μου λέει και τότε τον κοιτάω παρά πολύ σκοτεινά.Αλλάζει κατευθηνση το βλέμμα του και κοιτάει αλλού.Γιατί γίνομαι κακιά μάλλον έχει δίκιο.Δεν είμαι έτοιμη να σκοτώσω κάποιον καλύτερα να ζητήσω να με πάει σπίτι.Είμαι αναποφάσιστη αλλά δεν μπορώ πληγώθηκα από αυτό το θέαμα έχω μείνει κάγκελο.
Από τον πάνω όροφο δεν ακούγεται τίποτα.Πάλι καλά δεν ήθελα να υπάρχει και ήχος σε αυτό το χάος."Παιδιά μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει τι με θέλετε εμένα εδώ;" τους ρωτάω και με κοιτάνε."Τι σε θέλουμε; είσαι αρκετά δυνατή για να καταστρέψουμε τον Zayn" μου απαντάει ο Louis και όλοι συμφωνούν μαζί του."Εγώ όμως δεν θα κάθομαι να με πληγώνει ο κάθε μαλάκας.Αντίο." λέω και τρέχω έως την πόρτα και βγαίνοντας έξω από το σπίτι.
Δεν θέλω να με ακολουθήσει κανείς οπότε πηγαίνω πίσω από το αυτοκίνητο για να μην προσέξει ο Louis που βγήκε έξω φωνάζοντας το όνομα μου.Μάλλον με αυτό που είπα απέδειξα την αγάπη μου για τον Harry.Βλέπω τα πόδια του Louis να απομακρύνονται.Θα κάτσω εδώ μέχρι να μπουν μέσα ξανά για να τους αποφύγω.Τότε ακούω την φωνή του.Κλείνω τα μάτια μου για να μην βγουν οι λυγμοί μου.Του κρατάω αρκετά νεύρα δεν έχω όρεξη να τσακώνομαι.Απο την αρχή ήξερα ότι τίποτα δεν θα συμβεί μεταξυ μας.Οπότε τα προσπέρασα όλα."SAM SAM" τον ακούω να έρχεται προς το αυτοκίνητο πηγαίνω από την αντίθετη μεριά.Ανοίγει την πόρτα και κάθετε μέσα χτυπώντας το κεφάλι του.Μα τι κάνει; "Είπες πως δεν θα με αφήσεις γαμώτο." λέει και ανακατεύει της μπούκλες του.Τι τον νοιάζει έχει την ξανθιά πριγκήπισσα πίσω του.
Ακούω την λεπτή φωνή της λέγοντας το όνομα του.Ώρα να την κάνω από εδώ.Κάνω σιγανά βήματα προς το πίσω μέρος του σπιτιού.Παρακολουθόντας το αμάξι.Βλέπω την κοντή αλλά και σπαστική μορφή της να πλησιάζει σιγά τον Harry.Μπαίνοντας μέσα στο αμάξι.Η πόρτα έχει μείνει ανοιχτή άρα μπορώ να την ακούσω δυστηχώς."Harry άσε την ακατανομαστη να φύγει έχεις εμένα." Όταν το λέει αυτό το πρόσωπο μου γίνεται κόκκινο από τον θυμό.Θέλω να την δείρω σοβαρά.
Βye and enjoy😄
