Μπαίνουμε στο δωμάτιο όπου είναι ο Zayn.Με κοιτάει πολύ παράξενα,αλλά το προσπερνάω όσο μπορώ."Ήρθες τελικά" μου λέει ενώ η χαρά στα μάτια του δεν περιγράφεται.Γιατί χαίρεται; δεν πρόκειται να αποδεχθώ αυτά που θα μου πει."Για να με βλέπεις" του απαντάω ψύχρα.Γελάει και έρχεται κοντά μου,τα μάτια του Harry του κόβουν την φόρα και σταματάει λίγο πιο μακριά μου."Τι θέλεις;" τον ρωτάω.Οι ανάσες μου αυξάνονται όταν νιώθω τα χέρια του πάνω μου.Για πιο λόγο με ακουμπάει; τον σπρώχνω με αηδία από πάνω μου.
"Σε παρακαλώ άφησε να σε αγγίξω το έχω ανάγκη." μου λέει ενώ τον σπρώχνω πιο μακριά.Μα που είναι ο Harry τι έγινε; "Πες μου τι θέλεις" του λέω αυστηρά καταλαβαίνει οτι με έχει φέρει στα όρια μου και ξανά κάθετε στην καρέκλα.Ο Harry έχει κάτσει έξω από το δωμάτιο.
Μάλλον τον θέλουν ζωντανό.
"Θέλω μια χάρη από εσένα"
"Πες μου"
"Θέλω να μείνεις μακριά από τον Harry.Sam δεν είναι όπως τα νομίζεις.Μπορεί να γίνει χειρότερος."
"Τον αγαπάω γαμώτο το καταλαβαίνεις;"
"Το καταλαβαίνω για αυτό θέλω να φύγεις μακριά του."
"Γιατί με βοηθάς;"
"Γιατί δεν θέλω να σε καταντήσουν όπως την αδερφή σου.Με ανάγκασαν να τη σκοτώσω.Ήμουν Δευτέρας γυμνασίου παιδί.Δεν είχα πρόθεση να σκοτώσω κανέναν.Ο πατέρας μου φταίει για όλα."
"Zayn σταμάτα.Ότι νιώθω για εσένα είναι εντελώς φυσιολογικό.Είμαι αγριεμένη μαζί σου,δεν θέλω να σε ξανά δω το ακούς; μην ξανά μπεις ανάμεσα σε εμένα και τον Harry"
Του λέω ενώ αποχωρώ από τη συζήτηση βγαίνοντας από το δωμάτιο.Αυτά που μου είπε ήταν ψέμματα.Δεν θέλω να τα πιστέψω,θελει να με καταστρέψει ακόμη περισσότερο.Να με βάλει στο ίδιο κελί με τις αμαρτίες του.Ήταν μικρό παιδί και έκανε χυδαιότητες με τον πατέρα του.Δεν ντρέπονται λιγάκι; Το ότι ο Harry σκότωσε ανθρώπους το ξέρω.
Το έχω ξεπεράσει αυτό γιατί ξέρω ότι αυτοί οι άνθρωποι είχαν κάνει κακό.Η αδερφή μου όμως δεν είχε πειράξει κανέναν."Όλα εντάξει" με ρωτάει ενώ τα δάκρυα άθελα μου πέφτουν στα ωμά μάγουλα μου."Γαμώτο μου χαλάει τη ψυχολογία ο μαλάκας" του λέω καθώς με αγκαλιάζει όσο πιο στοργικά μπορεί.
Πηγαίνουμε στο αμάξι.Μπαίνουμε μέσα.Αφήνω έναν μικρό αναστεναγμό και ο Harry με κοιτάει."Τι έπαθες;" με ρωτάει "Τίποτα όλα καλά" του απαντάω ενώ γνέφει.Οι μπούκλες του έχουν πέσει στο λαιμό του.Τα μάτια του είναι ίδιο χρώμα με το δροσερό γρασίδι που έχει το δάσος.Τα χείλι του είναι ροζ, απαλά,συνηθισμένα και καθόλου βαρετά.
