14.

216 34 1
                                    

Harry POV
Δεν ήξερα τι να απαντήσω την ερώτηση που έκανε.Αν απαντούσα με αυτά που αισθανόμουν σίγουρα θα μας επέμενε μια ώρα."Δεν πειράζει αφήστε τον" μόλις την άκουσα να το λέει θύμωσα.Είναι τόσο νευρική νομίζει πως όλοι ασχολούνται μαζί της.

Από το να ξεσπάσω καλύτερα να παω πάνω.Σηκώνομαι και βαδίζω αργά γεμάτα θυμό βήματα μου μέχρι το δωμάτιο μου,δεν ήθελα να αποκαλύψω ακόμη τα αισθήματα μου για την Sam.Θέλω να τα μάθει αργά και με τον σωστό τρόπο.

Μπήκα στο δωμάτιο και κάθισα στο κρεβάτι βάζοντας τα πόδια μου πάνω.Είμαι ξαπλωμένος.Θέλω να σκεφτώ και να βάλω σε μια σειρά αυτά που σκέφτομαι για αυτή τη κοπέλα.Μερικές φορές με κάνει να θέλω να την σκοτώσω αλλά άλλες..με ανάβει όσο δεν πάει.

Αμα την φιλήσω τέλος δεν υπάρχει γυρισμός στο παρελθόν.Αν την νιώσω τότε ολοκληροτηκα θα είμαι δικός της.Αυτή μου είπε τόσο απλά τα αισθήματα της για εμένα.Αλλά τα λόγια δεν μου λένε τίποτα,εγώ θα προσπαθήσω να της το δείξω με πράξη και όχι με ένα Σ'αγαπώ.

Ακούω τις μικρές πατούσες της να φτάνουν στο δωμάτιο μου.Εγώ ακόμη κάνω τον ανήξερο.Ακούω δύο χτύπους στην πόρτα και τότε με ξυπνάει από τις σκέψεις μου."Μπες" της λέω και ανοίγει σιγανά την πόρτα.Όταν την ανοίγει και με κοιτάει έρχεται κοντά μου.

"Harry άκουσε με.Αν δεν με θες στο σπίτι του καλύτερα να πάω στο δικό μου,και όταν θα οργανώνουμε σχέδιο θα έρχομαι" όταν το ακούω αυτό θέλω πραγματικά να την σκοτώσω.Πάει καλά; και βέβαια θα μείνει εδώ μαζί μου.Κάτι την αγχώνει.Κάτι την απασχολεί το βλέπω στα μάτια της.

Αν απαντήσω θα της μιλήσω πολύ σκληρά.Τα χείλι της χωρίζουν και λέει "Άκου όταν έφυγα εχτές πείρα ένα μήνυμα από έναν άγνωστο...έλεγε 'σε αγαπάει και τον πρόδωσες' ξέρεις ποιος το έστειλε;"

Σίγουρα θα ήταν ο Zayn.Έχω γίνει κόκκινος από θυμό,την φέρνω κοντά μου και της ψιθυρίζω.

Sam POV:

Ακούω την βαριά του ανάσα να χτυπάει στο γυμνό μου λαιμό και έπειτα ακούω να μου ψιθυρίζει."Μωρό μου θέλω να σε νιώσω" είναι τόσο βρώμικος σε σχέση με τα άλλα αγόρια.Μένω κάγκελο από την επιθυμία του."Εσύ ήσουν;" τον ρωτάω και τα μάτια του ήδη έχουν πάρει το χρώμα του θυμού."Sam ο Zayn ήταν " λέει φωναχτά εγώ φοβήθηκα."Πως το ξέρεις;" όταν το λέει αυτό χαχανίζει."Ήταν φίλος μου 6 χρόνια,τον γνωρίζω πολύ καλά.Και τα ξέρει όλα για αυτό θέλω να τον σκοτώσω.Μην φοβάσαι αγάπη." μου λέει καθώς ένα γλυκό χαμόγελο απλώνεται στα ωραία του φουσκωτά χείλια του.

"Τα παιδιά έφυγαν,θα με πας εσύ πίσω σπίτι;" τον ρωτάω και ρίχνει αμέσως το βλέμμα του πάνω μου.Από την στιγμή που με κοίταξε κατάλαβα πως μάλλον δεν θέλει να γυρίσω.Με κάνει να χαρώ αλλά από την άλλη φοβάμαι αυτό τον εαυτό του.

"Θα μείνεις εδώ.Και θα κοιμηθείς στο κρεβάτι ΜΟΥ.Μαζί ΜΟΥ." λέει τονίζοντας τη λέξη"ΜΟΥ".Τι έχει πάθει αυτός ο άνθρωπος; μια δεν θέλει να μιλήσει για τα αισθήματα του αλλά από την άλλη μου τα πετάει λέγοντας κάποια λόγια πολύ γλυκά.

Η πεταλούδα του πραγματικά πετάει από την χαρά της το ίδιο και εγώ.Δεν μιλάω ενώ ταυτόχρονα κοιτάω τα μάτια του Harry.

Του χαμογέλασα ειρωνικά καθώς τα μάγουλα του έχουν πάρει ένα χρώμα απαλό ροζ.Τον πλησιάζω και κάθομαι δίπλα του κοιτάζοντας ακόμη τα μάτια του.Δεν μπορώ να βγάλω το βλέμμα μου από πάνω του.Πραγματικά θέλω να τον φιλήσω αυτή τη στιγμή.Τα χείλι του χωρίζονται καθώς καταφέρνει να μιλήσει "Sam...α-άκουσε με....ο πατέρας μου συνεργάζεται με τον Zayn.Και ο πατέρας μου φταίει για τον θάνατο της αδερφής σου και της αδερφής μου."

Αντί να νευριάσω με τα λόγια του απογοητεύτηκα.Για αυτό είναι έτσι μαζί μου ο Ηarry; λόγω του πατέρα του;.Δεν αντέχω άλλο θα πάω και θα του βγάλω ότι έχει και τι δεν έχει.Του μαλάκα.

"Γι' αυτό δεν μπορώ να αποκαλύψω και πολλά.Φοβάμαι πως θα χάσω ακόμη και εσένα." δεν θέλει να με χάσει; δεν θα με χάσει γιατί τον έχω συνηθήσει.Δεν ζω χωρίς αυτόν.

Του χαϊδεύω ελαφρά τις μπούκλες του και μου γελάει."Δεν θα με χάσεις Harry" τπυ λέω και με τις λέξεις μου μάλλον ξαφνιάστηκε με την ήσυχη αντίδραση μου."Γιατί δεν αντιδράς; γιατί δεν με βρίζεις;" δεν θέλω να τον πληγώσω γιατί ξέρω πως δεν φταίει αυτός.

"Γιατί να σε βρίσω; εσύ δεν φταίς για κανέναν θάνατο.Είσαι εντελώς διαφορετικός από τον χυδαίο μπαμπάκα σου.Μερικές φορές θέλεις λίγο ξύλο.(χαχανίζει) αλλά σε αντέχω." όταν τα λέω αυτά πραγματικά έχει πέσει κάτω από τα γέλια.Μαρεσει να τον βλέπω χαρούμενο.

Με τραβάει με αποτέλεσμα να φτάσω από πάνω του.Με πιάνει από τους ώμους και με τραβάει πιο κοντά του έχουμε μικρή απόσταση.Απλά τον φιλάω και τότε βάζει τα χέρια του στουε γοφους μου τριβωντας τους.

Αναστενάζω από την αίσθηση των χειλιών του στο λαιμό μου.Αφήνει μικρές πιπιλιές και συνεχίζει τον δρόμο του μέχρι να φτάσει στο στήθος μου.Ρουφάει απαλά ένα μέρος από το ένα μου στήθος.Και μετά από το άλλο.

Τραβάω τις μπούκλες του από το πάθος που έχει αυτό το φιλί.Ένα ρίγος απο αισθήσεις περνάει το σώμα μου πέφτοντας ολοκληροτικα πάνω του.Τα γαλανά μάτια μου συναντάνε τα πράσινα δικά του και πέφτω πάνω στο στήθος του.Ξαπλώνωντας.Νιώθω μια ζαλάδα αλλά το ξεπερνάω καθώς τρίβει την μέση μου ήσυχα.




The Truth.Where stories live. Discover now