Sam POV
Έκλεισα τα μάτια μου μόλις μπήκε στο δωμάτιο.Δεν ήθελα να ξανά κλάψω για τα μάτια του.Βαρέθηκα την υποκρισία του.Με πλησιάζει και χαϊδεύει τα μαλλιά μου καθώς με φιλάει.Όταν με φίλησε πραγματικά ένιωσα κάτι που δεν το έχω ξανά νιώσει.
Είναι πρώτη φορά που με φιλάει έτσι στοργικά.Περιμένω να φύγει για να τσιριξω μέσα στα μαξιλάρια από την χαρά μου για το νέο μου αίσθημα.Που είναι πάλι για αυτόν και εγώ νόμιζα πως θα τα χάσω.Οταν βγαίνει αρχίζω να χοροπηδάω σαν μανιακή.Όταν επιτέλους καταλαβαίνω τι κάνω ξανά κάθομαι στο κρεβάτι.Ο Harry ξέχασε εδώ την μπλούζα του άρα θα την βάλω εγώ.
Την κοιτάω απάνω μου και είναι λες και ο Harry με αγκαλιάζει.Αυτό το φιλί είναι από τα καλύτερα που έχουμε μοιραστεί.Αρχίζει να μου αρέσει περισσότερο από όσο νομίζω.Και απλά γίνεται κακός επειδή τα ρίχνω απάνω του όλα.Ναι αυτό είναι.Πρέπει να είμαι καλή μαζί του.Να τον κάνω να νιώσει άνετα.
Βγαίνω έξω και πηγαίνω στο σαλόνι καταενθουσιασμένη.Μέχρι που βλέπω τον Louis να μιλάει με το σγουρομάλλικο αγόρι.Εκείνη τη στιγμή κατσουφιάζω ενώ ο Harry έχει στρίψει το βλέμμα του σε εμένα.
Κατάλαβε πως φοράω την μπλούζα του και χαμογελάει ελαφρά."Sam ο Louis θα σε προσέχει λίγο με το πόδι σου" ποπο είχα ξεχάσει τελείως το πόδι μου.Πριν χοροπηδούσα σαν τρελή αλλά δεν ένιωθα τον πόνο με θεράπευσε.Είναι αδύνατον.Κάνω προσπάθεια να το κουνήσω και δεν νιώθω τίποτα με κοιτάει εντελώς μπερδεμένος.
"Harry αν είναι να μου κάνετε πλάκα καλύτερα να φύγω" ο Louis πάει να φύγει αλλά τον σταματάω λέγοντας ψέμματα πως πονάω για να μην νευριάσει ο Harry περισσότερο.Κάνω πως πάω να πέσω και ο Harry απλώνει γρήγορα το μπράτσο του για βοήθεια.Του βγάζω την γλώσσα παιχνιδιάρικα χωρίς να με δει ο Louis και κάνει το ίδιο με κοροιδευτηκο βλέμμα.Είναι τόσο γλυκός όταν παίζει.Με πηγαίνει μέχρι το κρεβάτι μου ο Louis έχει μείνει μέσα.Σκύβει στο αυτί μου και μου δαγκώνει λίγο την άκρη κάνοντας με να βογκιξω.
"Σε εμένα όχι θέατρο μικρή πριγκήπισσα." μου λέει εντελώς ειρωνικά.Μαρεσει όταν με λέει έτσι.Γνέφω καθώς η προηγούμενη έκφραση του με κάνει να γελάσω.Με κοιτάει προβληματισμένος με την κατάσταση μου."Τίποτα τίποτα χαχαχαχα θυμήθηκα την προηγούμενη έκφραση σου" του λέω και με κοιτάει εντελώς ανέκφραστος.
Πως γίνεται να αλλάζει τόσο γρήγορα τον χαρακτήρα του.Εγώ προσπάθησα να αλλάξω αλλά τελικά δεν το κατάφερα.Μάλλον πρέπει να τον ρωτήσω."Αμμ..καλά σταματάω." του λέω όταν καταλαβαίνω πως έχει ψηλονευριάσει.Με φιλάει και φεύγει.Δεν χαίρομαι πως θα είμαι με τον Louis ξανά.Δεν νιώθω αρκετά άνετα.Εντάξει αύριο θα φύγει άρα το βράδυ θα πάω στο δωμάτιο του.
